شد نوبهار دشت و دمن لاله زار شد
شوری هــزار برســـرهرشاخسار شد
روح مسیح به همــــره باد صبا د مید
جان دیگر گرفت جهان خوشگوار شد
فرش زمـــــردین به دامــــــان کهسار
جلوه نمــــای زینـــت فصل بهار شد
خنـــــدیــد گل زرایحه شـاد در چمن
هر بیشه از لطــــافت آن گلعذار شد
اسباب کارو جنبش وپیشرفت واعتلا
بر دامــــــن بهار همـــه سازگار شد
چرخ فلک نمود بقــا است و کارزار
صاحب نظربه شیوه عقل استوارشد
ای باغبان سلامت گل درصفــــــای تست
ازغفلــــــت مـــــــدام چمــن خاره زارشد
بگذارحدیث خواب چه وامـــــاندهء به جا
غفلـــــت سرای تیره زاوهام تارشد
غافل مشــــو بری بیــامیز با زمان
با نو بهـــــار جنبش نــو اختیار شد