سایت نگاه زن ، تجاوز پولیس بحرین برعفت خانم جوان 20 ساله و شهادت او را چنین اطلاع میدهد.
«آیات القرمزی»، شاعر محبوب و بسیار جوان بحرینی، محصل پوهنتون تربیت معلم،
- ayatalghermeziخانم آیات شاعره بحرین
یکی از کسانی است که در میدان لولو (شهدا) پشت تریبون رفت و سرشا) پشت تریبون رفت و سروده‌های تازه‌اش را در تمجید از انقلاب مردم بحرین برای انقلابیون قرائت کرد. اشعار حماسی او، آمیزه‌ای از انتقاد به وضعیت کنونی و تأکید بر ظرفیت و توانایی ملت بود. به‌ویژه در یکی از اشعارش، مستقیم به نخست‌وزیر، “خلیفه بن سلمان آل خلیفه”، تاخت که تشویق شدید حاضران در میدان را به دنبال داشت. او در این اشعار صریحاً حکومت را فاقد قدرت درک توصیف کرده و اظهار داشت قانون برای حکومت در حکم بازیچه‌ای است که هرگاه بخواهد، آن را پس می‌زند! از آن روز “آیات” بار‌ها مورد تهدید قرار گرفت. مادرش می‌گوید: «نامه‌ها و ایمیل‌های سرشار از توهین، اهانت، دشنام و حتی تهدید به ضرب شتم و قتل به دست ما می‌رسید؛ به ویژه صفحاتی در فیس‌بوک برای تهدید و توهین به دخترم راه‌اندازی شد. آیات به حوزۀ پولیس شکایت برد؛ اما او را مسخره کردند و مورد توهین‌های سخیف قرار دادند! نامه‌ها و گزارشاتی که او از این وضعیت به محکمه و نهادهای حامی حقوق بشر ارائه داد، محفوظ است.» به‌دنبال حملۀ نظامیان آل سعود به بحرین، دیکتاتور بحرین برای بقای خویش دست به اقدامات گوناگونی زد. از طرفی اردوی دولتی آل سعود و آل خلیفه، با فیر مستقیم، مردم معترض را از سرک‌ها پراکنده ساختند؛ نیروهای پولیس بحرین، با نظارت و رهنمایی افسران کویتی و اماراتی و پشتیبانی اردوی سعودی، پوسته‌های بازرسی بسیاری در هر کوچه و سرک راه انداختند تا فضای رعب و وحشت شدیدی را پدید آورند؛ دولت بحرین با اعلام حالت اضطراری، رسانه‌های مستقل را توقیف موقت کرد؛
خبرنگاران را به بحرین ممنوع الورود کرده و بسیاری از خبرنگاران خارجی شاغل بحرین را از این کشور اخراج کرد؛ میدان لولو، مساجد و حسینیه‌های شیعیان یکی پس‌از دیگری تخریب شدند و بالاخره نیروهای امنیتی با حملۀ وحشیانه به منازل، چهره‌های برجستهٔ ملت را به‌صورت گروهی بازداشت کرده و به نقاط نامعلومی می‌برند. سه هفته قبل، نیروهای پولیس و امنیتی برای بازداشت آیات، به خانه‌شان حمله بردند. مادرش می‌گوید: «در یکی از آخرین شب‌های ماه مارچ، گروهی از پولیس همراه با نیروهای امنیتی به خانهٔ ما حمله‌ور شدند. وقتی آیات را نیافتند؛ از ما محل اختفای او را پرسیدند که ما در پاسخ گفتیم از همان روزهای تحصن در میدان لولو، دیگر اطلاعی از مکان آیات نداریم. به دنبال ناتوانی از یافتن محل اختفای آیات، به ضرب و شتم اعضای خانواده، تخریب وسایل خانه و اتاق‌ها و ایجاد رعب و وحشت شدید اطفال روی آوردند.» اما این آخرین حمله نبود! شب بعد، مجدداً به این خانه حمله بردند. مادر آیات می‌گوید: «این بار تعدادشان بیشتر بود، ۱۵ نفر؛ شامل نیروهای امنیتی و پولیس. هم‌چنین نیرو‌ها و موتر‌های زیاد پولیس در بیرون خانه منتظر ماندند. دروازه های کلیهٔ اتاق‌ها را شکسته‌اند؛ اسباب منزل را تخریب کرده‌اند؛ هر آن‌چه در اتاق خواب اطفال بود، خارج کردند؛ بعضی از اسباب و زیورآلات را دزدیده‌اند و بالاخره بسیاری از وسائل شخصی آیات مانند کمپیو‌تر، عکس‌ها و کتاب‌ها را با خود برده‌اند» او ادامه میدهد: «قوماندان پولیس به ما گفت که بیرون می‌روم تا سیگرت بکشم. وقتی بازگشتم، مکان آیات را به ما می‌گویید؛ در غیر این‌صورت خانه را –بنا بر امر مقامات فوق- بر سرتان خراب می‌کنیم.» صدای مادر آیات وقتی این لحظات را به‌یاد می‌آورد می‌لرزد و می‌گوید: «اطفال از وحشت به خود می‌لرزیدند؛ زنان به گریه افتاده بودند… ما هم قبول کردیم تا با پولیس همراه به مکان اختفای آیات برویم.» پدر و مادرش همراه با پولیس به محل اختفای آیات (منزل یکی از اقوام) می‌روند: «می‌دانست آن شب بازداشت می‌شود؛ حتی چادرک و چادر عربی‌اش را بر سر کرده بود. به ما گفتند فردا به مرکز پولیس «الحورة» مراجعه کنیم» به این ترتیب، نیروهای امنیتی با حمله به خانه آیات القرمزی، این بانوی ۲۰ ساله را شبانه به نقطهٔ نامعلومی بردند! در پی این فاجعه، خانوادهٔ این جوان یک هفته در جستجوی نشانی از فرزند خویش، به مراکز پولیس، امنیتی و دولتی بحرین رجوع کردند؛ اما جز سرگردانی، ثمره‌ای نداشتند. مرکز پولیس حوره، آنان را به دایره تحقیقات ادارهٔ مرکزی ارجاع میدهد؛ از آنجا به مرکز پولیس شهر حمد؛ از آنجا مجدداً به مرکز پولیس حوره و… اما کمترین نشانی از دختر ۲۰ساله‌شان نمی‌یابند! مادرش می‌گوید: «در یکی از موارد رجوعمان به دایرهٔ تحقیقات، از ما یک لباس برای آیات خواستند که فوراً فراهم کردیم؛ اما کمترین اطلاعی از وضعیت او به ما ندادند! در دیدارهای بعدی، اساساً منکر حضور آیات شدند و ما را به مرکز پولیس شهر حمد ارجاع دادند!» به این ترتیب، پنج‌شنبه، ۷ اپریل، این خانواده رسماً اعلام کردند: «به توجه به اینکه مراجعه به هر مکانی که ممکن بود رفتیم؛ اما کمترین نشانی از فرزندمان نیافته‌ایم!» نکتهٔ ناگوار ماجرا، فرار به جلو شرم‌آور اداره پولیس است. پدر آیات می‌گوید: «نهایتاً اعلام کردند از مکان نگهداری آیات بی‌خبرند و معتقدند این هنرمند جوان مفقود شده است! پولیس می‌گوید ما (خانواده آیات) باید رسماً در سندی مفقود شدن فرزند خود را به پولیس گزارش داده و از آن‌ها بخواهیم در جستجوی فرزندمان برآیند!!» مادر آیات ادامه میدهد: «ما [در برابر این پیشنهاد شرمانه] گفتیم او را مقابل چشمانمان با خود بردید؛ چگونه باور کنیم مفقود شده است؟» به این ترتیب، سرنوشت هنرمند فرهیخته و مردمی بحرین، درهاله‌ای از ابهام قرار می‌گیرد. از همان روز (۷ اپریل)، برخی رسانه‌ها از بستری شدن این هنرمند در شفاخانه اردو خبر دادند؛ و در روزهای گذشته بسیاری از رسانه‌های انترنتی خبر از شهادت او در شفاخانه دادند. هفته گذشته، به دنبال تماس تلیفونی یک فرد نا‌شناس با خانواده آیات، این خانواده به شفاخانه اردو رجوع کردند که آیات در بخش کمای آن، تحت نظر قرار داشت. بنا به نوشته رسانه‌ها، داکتران شفاخانه تأیید کرده‌اند که به این بانوی ۲۰ ساله طی روزهای اخیر، مکررا تجاوز شدید شده است که به حال کنونی او (حالت کما) منجر شده است! بنا بر همین اخبار، داکتران سه بار در صدد احیای قلب او برآمدند؛ اما نتوانستند او را از مرگ نجات دهند! در همین حال، خانواده آیات هم‌چنان تحت فشار قرار دارند. روز ۳ اپریل، عده‌ای از فعالان مدنی قصد دیدار و دلجویی با این خانواده را داشتند که نیروهای پولیس و اردو با حمله به این خانه، فعالان را پراکنده و تعدادی را بازداشت می‌کنند؛ حرمت قرآن را زیر پا نهاده و در مقابل دیدگان والدین، فرزندان را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند! چند روز بعد، تلویزیون رسمی حکومت آل خلیفه، از زبان مهمانش (محمد الشروقی) آیات القرمزی را مورد سخیف‌ترین توهین‌ها و توصیف‌ها قرار میدهد و خواهان برخورد شدید‌تر حکومت با او و خانواده‌اش می‌شود! علاوه بر آیات، خانواده او از مخالفان شناخته شده حکومت حاکم بر بحرین به شمار می‌روند. برادر و پدرش از شاعران شناخته شده بحرین هستند و –مانند آیات- اشعاری آکنده از مفاهیم انسانی و سیاسی را سروده‌اند. پدر و کاکاهای آیات در دههٔ نود میلادی، سال‌ها در زندان به سر برده‌اند. گفتنی است علاوه بر آیات القرمزی، حداقل ۱۴ زن دیگر طی هفته‌های اخیر از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شده‌اند که شامل داکتران، اساتید پوهنتون و محصلان داخل و خارج کشور می‌شود. هم‌چنین بنا به گزارش نهاد مستقل حقوق بشر در بحرین، حدود ۴۰۰ نفر از بازداشت‌شدگان در حکم مفقودین هستند تاکنون حکومت بحرین از ارائه هرگونه اطلاعات در مورد محل نگهداری بازداشت‌شدگان و زندانیان اخیر خودداری کرده است.
ترجمه بخش هایی از اشعار آیات القرمزی که منجر به ربایش و آزار جنسی این دختر شاعر بحرینی شد.
ما زندگی در قصر را نمیخواهیم و هوای ریاست هم در سر نداریم
ما مردمانی هستیم که ذلت و بدبختی را از بین خواهیم برد.
ما انسان هایی هستیم که بدون اعمال خشونت ظلم را از اساس ریشه کن خواهیم کرد
چرا که نمیخواهیم مردم در ضعف و بیچارگی خود باقی بمانند.
لینک فلم سخنرانی آیات القرمزی
سخنان مادر آیات را بشنوید
