کنفرانس دوحه میان طالبان ونمایندگان ارگ بیشتر به تماسهای تشریفاتی شباهت دارد و طالبان آینده این مذاکرات را بی معنی و ائتلاف وقت می دانند، اما بدون ضمانت کریملین به آینده مذاکرات صلح بی اعتماد گردیده اند.
طالبان در مسکو هوشدار دادند درصورتیکه اشرف غنی استعفا بدهد مخالف ایجاد دولت ائتلافی در افغانسان نمی باشند.این التیماتوم طالبان مانند رعد در روز روشن ارگ را تکان داد. به دنبال موافقه طالبان به ایجادولت ائتلافی به اشتراک نمایندگان و نیروی های سیاسی ، ضمیر کابل نماینده رئیس جمهور روسیه” راه رسیدن به صلح رادر افغانستان خروج نیرهای خاریجی و ایجاد دولت ائتلافی که توانایی و قدرت کنترل و مهار هردوطرف را داشته باشد تا پس از آن یک دولت جدید به وجود آید” بهترین راه برای دستیابی به صلح نامید. هوشدار طالبان و حمایت روسیه از ایجاد دولت ائتلافی اشرف غنی را مجبور گردانید تا به ارسال پیام ویژه به ولادیمیر پوتین توجه کشور بزرگ روسیه را به دولت خود جذب بگرداند.
غنی به خاطر وابستگی و گرایشهای یک جانبه نه توانست از تجارب و کمک های روسیه در بازسازی پروژه های زیر بینایی و سرمایه گزاری در زمینه های مختلف استفاده نماید. طالبان اشرف غنی را بیدار گردانید. اشرف غنی، حنیف اتمر وزیر خارجه خودرا مامور این پیام گردانید، کسیکه در زمان انتخابات ریاست جمهوری ، اشرف غنی را در رسانه های معتبر روسیه به دیکتاتوری و اقتدارگرایی های خود خواهانه و لجویانه متهم می کرد. اتمر باسابقه کمونیستی و وسوسه های شیطانی در آغاز مذاکرات اولتر از همه تفقد ها و دلجویی های آقای لافروف را نسبت به خودش در سال ۲۰۰۸ که وزیر داخله افغانستان بود حمد و ستایش نمود. آنگاه بدون توجه به نشیب و فراز های تاریخی میان دو کشور و اینکه افغانستان درطول تاریخ از زمان تزار نا امروز با روسیه روابط تاریخی دوستانه داشته است، جویده جویده با حاشیه راندن طالبان در مذاکرات مسکو گلایه نمود که مسکو بدون توجه به دولت اشرف غنی میزبان طالبان می گردد و روابط باید میان دولتهای رسمی افغانستان و روسیه ارجحیت داده شود.
سرگی لافروف که ازدیپلماتهای برجسته دنیاست ودر مذاکرات همیشه از فرهنگ سیاسی محترمانه از منافع روسیه حمایت مینماید، علاقمندی روسیه را از ادامه گفتگو ها در مسکو برای دستیابی به صلح و آشتی ملی در افغانستان وعده داد و افزود که روسیه در چارچوب مذاکرات چند جانبه با امریکا، چین وبه اشتراک پاکستان و همکاری با سایر کشور های منطقه از مذاکرات میان افغانستانی ها حمایت می نماید.سیاستمداران و نظامیان روسیه که تجارب کافی ازجنگ افغانستان دارند بار ها هوشدار داده اند که با استفاده از زور صلح در افغانستان برقرار نمی گردد، دوستی با دولتهای پلید که پایه مردمی ندارند دشمنی با مردم آن کشور ها است و امریکا امروز همان اشتباه شوروی سابق را در افغانستان تکرار می نماید.تحلیگران تلاشهای تب لرزه جدید سیاسی ارگ رادر داخل وخارج نشانه از نا امیدی آن در مذاکرات با طالبان و دیکته امریکا ارزیابی می نمایند و هدف از این تلاشها کسب رضایت کشورهای منطقه در جنگ وصلح با طالبان است. صاحب نظران روسیه دولت اشرف غنی را یک دولت دست نشانده و ناکار آمد می دانند که توانایی کنترل را به تمام قلمرو افغانستان ندارد روسیه و به خصوص کشور های آسیای میانه به خاطر منافع خود درآینده از ادامه مذاکرات دو جانبه و چند جانبه با طالبان حمایت می نمایند.
به باور کارشناسان بدون توافق به طالبان راه دستیابی به صلح به مشکلات مواجه خواهد گردید و همکاری های کشورهای منطقه بیشتر به استراتژی جدید دولت امریکا ارتباط دارد و دیده شود که تصیم نهایی امریکا به بهانه بازنگری به آینده توافقنامه دوحه با طالبان چه خواهد بود؟ آیا امریکا حاضر است که با همکاری نیروهای سیاسی افغانستان از ایجاد دولت ائتلافی حمایت نماید؟ اگر تعدادی کمی از نیروهای نظامی آمریکا در افغانستان باقی بماند قادر خواهند بود که جنگ خاتمه یابد؟ تجارب بیست سال جنگ نشان داد که چنین و معجزه ای رخ نه خواهد داد. آینده جنگ وصلح بیشتر ارتباط به آینده روابط امریکا به کشورهای منطقه وبه ویژه روسیه و چین دارد که امریکا آنها را به گونه تهدید وخطر به منافع ملی خود می داند. به هراندازه که روابط جهانی وخیم و بحرانی تر گردد ما شاهد بازی های خطرناک تر در افغانستان خواهیم بود.
دکتورعلی احمد کریمی امریکا
5