از آنجا ییکه مردم افغانستان تشنه صلح وآرامش هستند با شنیدن ناقوس صلح خیلی ذوق زده میشوند وبدون در نظر داشت اجندا مولفه ها وپیامد ها سطح امید واری هارا بلند میبرند. که چنین نیست .من نمیخواهم منفی بافی کنم ویا سنگی به شیشه آرزو های شما بزنم فقط میخواهم همو طنان در قید اوهام وآرزو های خام ودرو غین نباشند.
احتمالا در ماه اپریل یک‌جلسه دایر شود که دران نما ینده های کشور های مختلف وحتی از ملل متحد شرکت کنند اما از افغانستان چه کسانی شرکت خواهند کرد؟
از لست که در رسانه ها نشر شده معلوم میشود چند تن انسان های متحد المال، معامله گر ، تکراری و عاملان بد بختی افغانستان و سکان دار هر جلسه اند که طی دو سال بین مسکو ودوحه وعشق آباد وچین وپاکستان تند دویدن وتند نفس کشیدند وسست وبی نتیجه بر گشتند حاصل تمام تلاش های شان هیچ وباز هم بدنبال یک هیچ دیگر.
امید وارم در جلسات صلح استانبول و مسکو چهره ها تعویض شوند. شخصیت های استادان جامعه مدنی روحا نیون آگاه ومتنفذ محاسن سفیدان محلی که عملا درد ورنج جنگ را لمس میکنند در جلسات شرکت کنند والا امید واری به صلح خیلی کم است چون نیمی از مشکل افغانستان همین آقایون‌مجلس نشین اند.
در کنار این همه نا باوری ها تا هنوز طالبان نگفته اند ازین جلسات چه میخواهند.؟مقامات روسی اعلان کردند که از ادغام طالبان به دولت موقت یا مشارکتی صلح حمایت میکنند .کدام اد غام ؟ مگر طالبان قبول کرده اند که مد غم میشوند ویا یک خوراک‌مطبوعاتی در فضایی سیاست باد شده؟
باید بخواستها وشرایط طرف مقابل یا طالبان هم نگاه کرد. وبعد دید که ما تا صلح چقدر فاصله داریم.با همین عناصر وبا همین بر نامه راه صلح دراز وگره کور بحران همچنان پنهان وپو شیده است.اگر کشور های ذی دخل بشمول تر کیه وروسیه در صدد تکرار چهره های آزموده شده باشند مردم بجای حمایت صدای اعتراض بلند خواهند کرد. این راه که شما میروید به ترکستان است
ما به سرمنزل مقصود چسان راه بریم؟
راهزن رهبر و خس‌دُزد امام است این‌جا
“شهید علامه بلخی”
در حوزه دیپلماسی و روابط بین الملل، سیاست، اقتصاد، امنیت، صلح و رفاه، رهبری موجود مردم افغانستان را به خاک سیاه نشاندند.
حالا متاسفانه که دل شان یخ نکرده آستین برزده اند تا مردم افغانستان را به گروه ها، دسته ها و شاخه های مختلف تقسیم و صد پارچه کنند. نمیدانم اینها از کی دستور میگیریند، اینها خواب و خیال چه کسانی را برآورده میسازند، اینها سیاست های چه کسانی را میخواهند عملی بسازند؟!
این راه ی که شما میروید به ترکستان است. متفرق ساختن اقوام راه حل مشکلات کشور نیست، راه حل مشکلات کشور مراجعه و احترام به مردم است، راه حل مشکلات کشور متحد و یکپارچه ساختن اقوام است نه متفرق ساختن شان. ای کسانیکه چنین سیاست های مزبونانه و تحقیرانه ی را در پیش گرفته اید بدانید که در این شرایط حساس شما با متفرق ساختن اقوام تیشه به ریشه خود و تیشه به ریشه این نظام میزنید… شما با این کار آب را گِل آلودتر میسازید تا در کمین نشسته گان به راحتی ماهی بگیرند.
هرکس که نداند جای خر بستنِ خویش
گه گردن خر بندد و گه گردن خویش
افغانستان بیشتر از هر وقت دیگر به همدلی، اتحاد، همدیگر پذیری، و برادری نیازدارد.
احمد سعیدی