روی زمین روان شد جویبار خون
غم می گرید اسمان بی ستون
سینه ها ازدردشدندچاک چاک
ناله هاشد اززمین تا به افلاک
اه وزجه ها رسندتا به گردون
دل هابیتاب اندازداغ فسون
ازگزندحادثه ابترشدند
چون گل نوشگفته پرپرشدند
چه پیوندی داردطفل مکتبی
بااین برپایی شرار اجنبی
طفلک مکتب بسی مظلوم است-
-پاکی وصدق اش برهمه معلوم است
هدف اوفراگیری دانش است
نیزتحصیل علم دین ودانش است
این عمل باشدزروی افترا
تاکه رودمردم سوی قهقرا
یارب کوتاه سازدست شیادرا
منبع ظلم وجبروفسادرا
تادورباشددستان اهریمنان
وطن امن باشد برای ساکنان
کدام دستی اردظلم وتعدی ها
کیست سبب این همه بربادی ها
سری به جیب تفکرنبریم
وعده صدقی به خدا نسپریم
سپرمیسازیم سینه مردمان
باکی نیست ماراغم بیچاره گان
این رویدادکه بردازدل ها قرار
داغ ننگیست برسفاکان دیار
این چه روزی است خدای مهربان
دادمظلوم بستان تو ازظالمان
عزیز سعد رحیمی
19 – 2 -1400
مطا بق 27 رمضان 1442