هنر وفرهنگ از سده های گذشته تاریخ مورد خشم تاریک بینی های متعصبینن واقع گردیده و مانع انکشاف مسایل فرهنگیشده اند. هرگاه تاریخ را ورق بزنیم هنرو هنرمند، نویسنده، درامه نویس، شاعر و بخصوض تیاتر واکنون فیلم همیشه با حوادث تاریخی در کشور ما درمسیر نابودی قرار داشته است …..اکنون که سیاست مردان کشور با آن همه تعصبی در باره انکشاف هنر وفرهنک، آزادی بیان وحقوق بشر دارند اما درمصاحبه ها وبحث های تلویزیونی سر از گریبان آزادی ودموکراسی میکشند و خویش تن را حامی دموکراسی قلم داد مینمایند …
هرگاه چنین باشد چرا مانع انکشاف هنر هستند؟؟؟؟
اعمال ایکه در طول سی سال اخیر از نظر حقوق بشر در افغانستان اتفاق افتاده، ریکارد بین المللی در دفتر حقوق بشر ثبت گردیده است …. نمایش فیلم که شاید بعضی از صحنه هایش واقعیتهای تلخ رابیان میدارد؛ بعضا ها تاب مقاومت در برابر واقعیتها را ندارند؛ بناٌ از احساسات پاک جوانان خون گرم زیر نام های مختلف، مخالفت شان را ابراز میدارند…بلی استفاده از دموکراسی انواع مختلف دارد…هرگاه شما” مدافعین آزادی ودموکراسی” به آزادی ودموکراسی احترام دارید واز آن بنفع خویش استفاده میبرید، بگذارید که در فضای همین دموکراسی فیلم تهیه شده، مناقع ویا نقض حقوق بشر درآن منعکس گردید است و از سانسور وزارت فرهنگ وافغان فیلم نیز گذشته است، نمایش داده شود تا تمام مردم قضاوت شان را بنمایند.
معلوم است که عقب دانشجویان شرعیات (الهیات ) دستهای دیگر کار میکند….
هرگاه فیلم ” قایق های کاغذی ” گویای از واقعیتهاست چرا درهراس هستند، شما دانشجویان ارجمند که دراین واقعیت ها جرمی ندارید …..چرا مانع نمایش فیلم گردیده اید …ازهمین جاست که توانایی و استعداد هنرمندان، فیلم سازان، درامه نویسان وغیره تحت ساطور تعصب خورد میگردد…مگر جهان هنر وفرهنگ را متوقف نمیسازد….بیگانه ها بنام افغانستان فیلم های زیاد ساخته اند که حتاٌ فرهنگ وطنی ما درآن دیده نمیشودو رعایت نگردیده است، زیرا دابرکتر، هنرپیشه وسناریو نویس از فرهنگ ما اگاهی لازم ندشته اند، وصسرو صدای افغانانا در هر گوشه جهان بلند گردیده است که فیلم فرهنگ ما مطابقت ندارد.
جوانان عزیز وگرامی !!! افغانستان یگانه کشوریست که تیاتر در پایتخت آن وجود ندارد درحالیکه تیاتر نماد فرهنگی یک کشوراست …امروز با وجود پیشرفت تکنالوجی مدرن وسرعت عمل کمپویتر …. میبنیم که در کشورهای مترقی تا حال سالون های تیاتر موجود است و از فرهنگ وتمدن دیرینه کشورها نمایندگی مینماید وای برحال ما که تمام دست آورد های فرهنگی را با تفنگ تعصب شکار کردیم….ویدیو کستها، را دار زدیم ، تیاتر را نابود ساختیم، هنرمندان، گویندگان رادیو تلویزیون کشتیم ویا بخت با آنها یاری کرد ومتواری شدند.
اکنون که جوانان با استعداد درکشور سربلند کرده اند ومیخواهند برای بقای فرهنگ وکلتور وطن خویش کار نمایند، موانع زیاد برای شان ایحاد میگردد، اولتر از همه بودجه مالی، دوم هنرپیشه و سوم هزاران مشلات دیگر ….با آنهم جوان عزیز دست از کار نکشیده ودر تهیه فیلمهای خوبی اقدام میدارند، از هرنگاه کار شان قابل تقدیر میباشد.
اگر این اعتراض ازتعصب منشه نمیگیرد، چرا فیلم “قایق های کاغذی ” خشم یک عده متعصبین را برانگیخته است. هرگاه در فیلم تنفر “زن را در مقابل مرد” را نشان میدهد؛ واضع است که مردسالاران تحمل دیدن فیلم را ندارد. درغیر آن همچو فیلمها درس بسیار آموزنده برای نسل آینده و اطلاح جامعه میباشد.
دوستان : به تصاویر نگاه کنید که خود سخن میگویند.
