عزیز دل دگـر ایـن امتحان کافی نیست
عذاب و دلهره شکّ وگمان کافی نیست
تـو خنده رو و منی بـیـنـوا تک و تـنها
بهـار آمـده، جــور خــزان کافی نیـست
امید در دل و احسـاس در بـدن گل کرد
فراق و سوزش حورجـنان کافی نیست
کجــا ز دیــده رود آفـتـاب بـا انگـشـت
فروغ مخفی و عشـق نهان کافی نیست
به بزم زهره و پروین شوروغوغا بین
سـرود مـاه دل از آسـمـان کافی نیست
فـلک بـه جنبش و انجـم در سما گویند
سروش زندۀ کون و مکان کافی نیست
ازل بـه دســت ابـد داده دفـتـر عـشـاق
بقـای عـشق ز قـید زمـان کافی نیست
بیا بـه بـاغ دلـم جـوش گل تماشـا کـن
نـوای بلـبـل سـرو چـمان کافی نیست
ز بیت بیت غزل عـطر یاسـمن خیزد
نسیم خوش نفس بوسـتان کافی نیست
زبیخ عشق ومحبت و گرمی احساس
درخت برشده این سایبان کافی نیست
در عمق بحر دلم جوش بحر پنهانست
مگرهمین لب گوهر فشان کافی نیست
به جسم خسـتۀ من جان تازه می بخشد
نوید وحدت جسم و روان کافی نیست
متاع عـشق و محـبت ز عـرضۀ دنیا
بـرای مـا ز مفـاد و زیان کافی نیست
ز دل ترانۀ عشق و وصال می خوانم
هزار نغمه گرم این فغان کافی نیست
«مگو که پیرشدی عاشقی نمی زیبد»
نشاط و مستی طبع جوان کافی نیست
۱۶/۶/۲۰۱۴
امکان ثبت دیدگاه وجود ندارد.