دسته: اطلاعیه

یمای سیاووش به خونت قسم – به رنگ زرد و رخ لاله گونت قسم

کشم قاتلت محکمه تا به هاگ – بخواهم عدالت به خونت قسم

ادامه خواندن خون سیاووش ؛ عنوان گنجینه شعری شهید یما سیاووش ازچاپ بر آمد.

 

 روایتی از مرحوم شادروان ژنرال عبدالودود قیومی، سرطبیب چهار صد بستر، نماد اخلاق و شرافت ارتش کشور. زمستان سال ۱۳۶۹ بسیار سرد بود و شبی تربرف شدیدی بارید. 

به دلیل سرما خورده گی صبح پیش از رفتن دفتر، سری به بیمارستان چهارصد بستر زدم. 

پس از کسب اجازه داخل دفتر شان شدم که مانند گذشته و بر حسب عادت انسانی شان محبت زیاد کردند. ( با همه بدون استثنا چنان رویه داشتند). دیدم کمی پریشان اند. سبب را جویا شدم. فرمودند: … قوماندان صاحب آکادمی ( ژنرال صاحب گرامی ولایت خان حبیبی) بسیار عصبی شدند. 

ادامه خواندن لطفن اگر یک بار هم شده از منی کور مغز را بخوانید!!! محمد عثمان نجیب

خبر رسید از آنسو، جوانی پرپر شد

دلیل گریه و اندوه قلب مادر شد

پدر، برادر و خواهر نشست در ماتم

که پاره‌ی تن شان رفت و خاک بر سر شد

ادامه خواندن جوانی پر پر شد: بنشفه بهار

بنام خداوند رحمن و رحیم

با شکست قاطع طالبان به همکاری قوای شمال و مداخلۀ نظامی ایالات متحده امریکا در افغانستان مردم فکر میکردند که شاید در وطن آزادی، خود ارادیت و آرامش بمیان آید، متأسفانه حکومت افغانستان نه تنها آنها را دوباره به فعالیتهای ضد مردم و دهشت افگنی راه داد بلکه همه معاونتهای مالی را که اقتصاد کشور را بالا میبرد به اشکال مختلف بمصرف رسانید و حیف و میل گردید. 

در همان مقطع زمان مقالۀ مفصلی را در خصوص تبدیل کردن رژیم فرسودۀ مرکزیت به یک نظام دموکراسی مترقی چون غیر متمرکز یا فدرالی ویا پارلمانی نوشتم و گفتم تا نظام و سیستم حکومتی تغییر نخورد، بدان شکل کهنه که اختیارات بیک شخص تعلق می یابد مفادی بدست نخواهد آمد. چنانچه همه دیدند که نتیجۀ آن تباهی، اختناق، خانه جنگی، ترور و دهشت افگنی، تبعیض، فقر و بدبختی بر مردم مظلوم افغانستان آورده شد. 

ادامه خواندن داکترعنایت الله شهرانی عضویت اش را در « شورای مصالحه افغانستان» رد کرد.

فقیر نبی ستاره نابناک از آسمان سینمای افغانستان فرو افتاد. روحش شاد وخاطراتش گرامی باد سوانح این هنرمند با استعدادرا میتونید در کتاب هنرمندان تاریخ ساز تیاتر – اثر ماریا دارو در صفحه (۳۴۹) آن مطالعه کنید. در سایت (mariadaro.co ( بروی کتاب هنرمندان تاریخ ساز تیاتر کلیک نموده کتاب را دانلود بدارید. افسوس ٬ فقیر نبی تکرار نشدنیست. وجایش خالیست.

 یک وقت  نیستم

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم

روزی سراغ وقت من آئی که نیستم

در آستان مرگ که زندان زندگیست

تهمت به خویشتن نتوان زد که زیستم

پیداست از گلاب سرشکم که من چو گل

یک روز خنده کردم و عمری گریستم

طی شد دو بیست سالم و انگار کن دویست

چون بخت و کام نیست چه سود از دویستم

گوهرشناس نیست در این شهر شهریار

من در صف خزف چه بگویم که چیستم
شهریار

نامتو افغان پوهاند له نړی سترګی پټی کړې

پوهاند میر حسین شاه به جاویدانه گی پیوست- روان ایشان در ابدیت در بهشت برین شاد و آسوده باد!به این وسیله مراتب غمشریکی و همدردی را به جناب سید طیب جواد و سایر اعضای خانواده و نزدیکان ایشان و همه جامعهٔ‌ علمی و اکادمیک افغانستان تقدیم میدارم. +کلیپ ضمیمه : مستند زنده گینامهٔ کاندید اکادمیسین پوهاند میر حسین شاه

Posted by ‎حميد عبيدي‎ on Tuesday, May 26, 2020

ترا استاد در بیداری و در خواب می جویم

ترا در بین گلهای قشنگ و ناب می جویم

بخوانم دفتر و دیوان اشعارت ز جان و دل

میان واژه های سچه و نایاب می جویم

ادامه خواندن به یاد مرحوم استاد محمد امین متین اندخویی:م- اسحاق ثنا

  روز پنج شنبه بیست و نهم حمل طی مراسمی ۱۲۰ دانشجوی (مهارتهای تکنیکی رسانه ای) به جامعه رسانه معرفی شدند در این برنامه فلم مستندی از مجموعه کارها، چگونه‌گی روش تدریس و نمونه‌های کاری دانشجویان نمایش داده شد. در ادامه‌ی برنامه آقای فاضل سنچاركی معین نشراتی وزارت اطلاعات و فرهنگ، آقای عالم فرهاد رییس دانشکده‌ی هنرهای زیبا،آقای عزیز رویش رییس مکتب معرفت، خانم مریم ساحلی مدیر بخش زنان در اقتصاد، خانم حدیثه انوری از دانشجویان و رویا سادات رییس خانه ی فلم رویا صحبت نمودند، سپس پس تقدیر از اساتید دو دور و نشر نمونه‌های کاری کارآموزان، تصدیق نامه‌های شان اهدا گردید.این برنامه ازطرف خانه فلم رویا در سالون دیپارتمنت سینما– دانشکده هنرهای زیبا، پوهنتون کابل برگزار شد.

“خانه فلم رویا” به هدف بلند بردنِ سطح کیفی مهارت‌های تکنیکی رسانه‌ای، رشدِ ظرفیت‌ها، ایجاد اشتغال برای جوانان، به ویژه بانوان؛ در دو دوره آموزشِ مهارت‌های تکنیکی– رسانه‌ای را برای (۱۲۰) تن از بانوان جوان در چهارچوب آکادمی “RFH” برگذار نموده‌است. طی این دوره‌ها که بیشتر بصورت عملی بوده؛ دانش‌آموزان در بخش‌های مختلفی از مهارت‌های تکنیکی رسانه‌ای؛ مانند عکاسی، فیلمبرداری، ویرایش– تدوین، طراحی گرافیک، گرافیک تصویری، نورپردازی، رنگ آمیزی، و ترکیبِ صدا آموزش دیده‌اند ودر این دو دورِ اول دانشجويان دانشکده های ژورناليزم، هنرهای زيبا، كمپيوتر ساينس و انيستيتوت هاي هنر شركت نموده بودند. ادامه خواندن آموزش مهارت‌های تكنيكی رسانه‌ای برای ۱۲۰ بانوی دانشجو تکمیل و از خانه فیلم رویا فارغ گردیدند

     محمد یوسف کهزاد، نقاش، شاعر، داستان نویس، هنرمند تیاتر و بنیاد گذار نگارستان شادروان غلام محمد میمنه‌گی به سال 1314 خورشیدی برایر با 1935 میلادی در شهر کابل چشم به جهان گشود. به روز پنج شنبه یازدهم دلو 1397 خورشدی برابر با 31 جنوری 2019 میلادی به عمر هشتاد و سه ساله‌گی  در  امریکا دار فانی  را  وداع  کرد.

 

 

شادروان کهزاد مکتب را در لیسۀ « نجات » یا امانی  تمام کرد. به سال 1333 خورشیدی برابر با 1954 میلادی به دانشگاه کابل رفت و در دانشکدۀ ادبیات تحصیل  عالی را تمام و بعد  به کشور  ایتالیه رفت  ودر  رشته هنر  نقاشی  آموزش  دید.   
محمد  یوسف کهزاد  از جمله  تمام  هنر های  که استعداد داشت به  هنر نقاشی  شهرت  زیاد  کسب  کرد.  سایت  ماریا دارو  مراتب  تسلیت  خویش را به  خانم زکیه  کهزاد و باقی  خانواده  کهزاد  تقدیم  و در این  سوگ  بزرگ  خویش شریک  میداند.

              واین  هم  نمونه  شعر کهزاد  که بیاد وطن  ناله  میکرد. ادامه خواندن با تاسف محمد یوسف کهزاد هنرمند چیره دست ما« نقاش ٬شاعر٬ و نو یسنده» روز پنجشنبه تاریخ ۳۱ جنوری جهان فانی را وداع کرد.

                                                بنام خداوند  ·یکتا

                                          نمیدانم از کجا آغاز کنم ؟
                                                 از کدام درد بنالم؟
عزیزانیکه برای حقوق و امنیت مردم شان پرپر شدن بنوسم؟
یا عزیزانیکه در جنگ جاغوری مالستان و ارزگان قربانی و آواره شدن رابنوسم؟
مگر ما دردی کمی داریم ؟ یا دلی ما از توته های سنگ است؟
یا از رفتن خواهرم بنالم که دوازده سال مکتب را باهم با خاطرات خوب و بد سپری کردیم دوران دانشگاه و لیلیه چقدر دوران قشنگ و پر خاطره ی داشتیم ،
باهم بودیم باهم می رفتیم باهم تصمیم میگرفتیم باهم خوشحال بودیم او رفت……..
حالا من ماندم و یک دنیا خاطرات قشنگی که باهم داشتیم ما باهم قول خواهری داده بودیم انگار او نخواست که همیشه باهم باشیم زیر قول خود زد و رفت خیلی بی خبر در فاصله ده دقیقه یی خودش رفت و قولش را فراموش کرد….
او قلبی مهربانی داشت پر تلاش بود همیشه برای مردمش بهترین گزینه را انتخاب میکرد او احساس میکرد درد مردم را که چی رنجی میکشد …
خواهرم مرا ببخش که وقتی به من نیاز داشتی پیشت نبودم وقتی پیشت رسیدم نفس های اخرت را میکشیدی داد و فریاد زدم سرپای داکتر افتادم که خواهرم را نجات بتی اما نتانیستن..
خواهرم با رفتنت کمرم را شکستی.. ادامه خواندن سوگ نامه : ثـریـا ثـمـر- دوست،خواهر و هم صنفی، شهید گل چهره «صدف »

  امروز شماری از دوستان سوگمندانه نوشتند که رسول جهان بین، نویسنده و خبرنگاری که سال‌ها در آن سوی کوه های انزوا و تاریکی و تبعید روزگار، طنز می نوشت و روشنایی رقم می زد، چشم‌های عزیز و نیمه روشن خود را از این زنده‌گی تلخ، ازاین روزگار کام رانی دروغ و نیرنگ، فرو بسته است. روانش آسوده باد و نامش ستوده که نیکو مرد بود، تجسمی از قناعت و شکیبایی!
***

جهان بین به سال «1328» خورشیدی در شهر كابل چشم به جهان گشود. هنوز شانزده سال داشت كه نخستین نوشته‌هایش در روزنامۀ اتحاد بغلان به چاپ رسید و اما پس از آن كه از رشتۀ ژورنالیزم دانشكدۀ ادبیات دانشگاه كابل گواهی‌نامۀ لیسانس به دست آورد هم‌كاریش را با مطبوعات كشور دامنۀ بیشتری بخشید.
در دهۀ شصت خورشیدی جهان بین بیشتر با جریدۀ نگاه، انیس جمعه، هفته نامۀ پامیر و چند نشریۀ دیگر هم‌كاری داشت. به سال «1362» خورشیدی در هفته نامۀ پامیر كلیشه‌یی زیر نام «صدای هم‌شهری» به ابتكار او به وجود آمد.
گرداننده گان نشریه در زیر این كلیشه عمدتاً به نشر نوشته‌های طنزی می پرداختند. دست كم یك صد پارچه طنز او در زیر این كلیشه انتشار یافته است.
جهان بین در سال‌های آواره‌گیی‌اش در شهر پشاور پاكستان در وضعیت ناگواری به سر می‌برد. همیشه فقر وغربت با او شانه به شانه گام بر می‌داشتند و او کولۀ بار سنگین زنده‌گی در غربت را با شکیبایی بر دوش می‌کشید. ادامه خواندن رسول جهان بین، طنز نویس معروف وطن چشم از جهان فرو بست : پـرتـو نادری

ای قلم٬  طاقت  فریاد ندارد  دل  من – واه که بازیچه  دنیا  شده است  منزل من    «ماریا دارو»

          مادر  وطن  طی  چندین  دهه  دامن  پرخون  دارد.  حملات  انتحاری  جان شیرین  هموطنان مارا میگیرد و خانواده  ها را عزادار  میسازد ٬ این  عمل  ناجوانمردانه  پیروزی  دشمن  نیست بلکه  جبن  و ناتوانی  دشمن را آشکار میسازد.

بهار امسال با ریختن خون  جوانان  وطن رنگین  گردید٬ عیان است  که  مزدوران و گماشتگان  حلقه بگوش  مصروف  زد وبند  های دولتی و انتخابات پارلمانی  خویش  اند٬  تا امنیت  مردم.

طی  چندین سال با حضور قوای  خارجی  در هرگوشه  وکنار وطن ٬ خون  مردم  رایگان  ریخته میشود.  بهار امسال با  خون  مردم بیگناه ما رنگین  شد٬ نمیدانم  تا ختم  سال بخاطر انتخابات  پارلمانی  چه  خون  ریزی های دیگر دامن  گیر  ملت  ما خواهد شد. خونهای  ریختهء  دشت برچی  در غرب  کابل  هنوز نخشکیده  است٬ امروز دوشنبه  دهم  ثور  (۱۳۹۷) در  منطقه  شش درک  مربوط  حوزه  نهم شهر  کابل  دو حملهء  تروریستی دیگر صورت گرفت .

در اثر  این  دو حمله  انتحاری تروریستان  به تعداد بیست و پنج  تن  کشته  و چهل ویک  تن زخمی بجا گذاشته شد. 

دو حمله ء که  در شش درک کابل  صورت گرفت٬ انتحاری  دوم  کاملا سوء قصد بجان  شیرین  خبرنگاران  جوان  رسانه  ها بود. در این  حادثه  برعلاوه  مردم  بیگناه  و بی  دفاع  ما نه  تن  جوانان  گویا را نیز خاموش ساختند.  خاموشی  قلم و سخن و مطبوعات ٬ خاموشی  ملت  و مردم  عزیز ماست. 

خبرنگاران  جوان  حوادث  را با  تصاویر گویا به  اطلاع جهان میرساندند٬ آنها واقعیتهای  جامعه  ما را با حضور  قوای  مجهز خارجی  برملا و برای  مردم دنیا بیان میکردند.  دشمن زبون  در مقابل  قلم ٬ کمره  و زبان  گویای  ژورنالست ها از بم و انفجار کار میگیرد و  قوای  خارجی  تماشاگر آن میباشند.

هموطنان  عزادارم: ادامه خواندن اظهـار غـم شریـکی با سـوگداران وطـن : مـاریـا دارو

امروز تروريستان بر يك مركز توزيع شناسنامه در دشت برچي/ كابل حمله كردند ودر نتيجه بيشتر از صد نفر شهيد و زخمي داشت.

مــا به  صلح  نیاز دارم 

ادامه خواندن جهان در پرتگاه جنگ سوم جهانی : احــمـد ســعـیدی

 این گزارش به وسیله یک فرد نزدیک به مولانا سید خیل نوشته شده است:
گوشه ی از حقیقت درد ناک به شهادت رسیدن مولانا سیدخیلی.
در سال 1389ه زمانی که شهید سید خیلی استان کندز را از چوچه های خلف و ناخلف طالب و تروریست پاکسازی نمود و سراسر کندز امنیت تامین شد و مردم احساس آرامش را در خود داشتند. صبح 16حوت همان سال کرزی سیدخیلی را به کابل خواست هر چند شهید سیدخیلی آنروز میخواست از آمدن به کابل اجتناب کند ولی کرزی آنرا چنین گفت:(مولانا امروز تا ساعت یازده بکابل باشی)سیدخیلی همان روز ساعت 5صبح بعد از تماس کرزی با دریور خود که یاور سیدخیلی نیز بود راهی کابل شدند و ساعت یک پس از چاشت وارد کابل شدند رسیدند به ارگ ریاست جمهوری روایت کننده داستان میگوید .

شهید سید خیلی وارد دفتر کرزی شد من در اطاق انتظار منتظر بیرون شدن سید خیلی بودم .
بعد از چند دقیقه که اغلبآ شاید ۱۵ دقیقه را در بر میگرفت مولانا از دفتر کرزی با خیلی ناراحتی خارج و برایم گفت برویم زمانیکه در موتر بطرف کندز در حرکت بودیم هرلحظه ادامه خواندن حقایق پنهان !!!
 چه کسی به پیشانی مولانای سید خیل، «تیرخلاص» زد؟! : نوشته “رزاق مامون”

 مطلع آهنگی قدیمی کشور ماست که بارها با صدای آوازخوانان متعددی مثل:
خانم سلما، خانم مهوش، مرحوم ساربان، استادهماهنگ و دیگران، 
همچنان آوازخوانان ایرانی خانم پوران، فتانه ، محمد اصفهانی، کیانوش شیرازی
و همچنان سامی یوسف آوازخوان معروف انگلیسی و غیره شنیده اید.
آنچه را که نشنیده و یا کمترشنیده اید همین آهنگ با صدای مرحوم استادغلام حسین پدر مرحوم استادسرآهنگ است که نخستین بار درسال(1288 خورشیدی) یعنی یکصد و نه سال قبل از امروزدرشهرکلکته هندوستان اجرا گردیده:
بیائید این آهنگ قدیمی کشور را با هم بشنویم:
http://af.farsnews.com/multimedia/video/13940816000317