دسته: مقالات : مهرالدین مشید

تروریسم بازتولید اسلام سیاسی و بی پایه بودن حاکمیت دینی

سوریه
سوریه پس از مصر بزرگترین پایگا فکری در جهان اسلام است. سوریه امروز و شام دیروز از گذشته ها چنین مرکز گفت و گوهای فکری، فرقه یی و کلامی در جهان اسلام بوده است. مثلی که عربستان برای اولین بار به رهبری عبدالوهاب نجدی شاگرد ابن تیمیه و شاگردش ابن قیمیه مرکز حرکتی در زمان آل سعود بود. به همین گونه سوریه نیز در زمان عثمانی ها شاهد حرکت های اصلاحی بود که دو تن عبدالرحمن کواکبی (۱۹۰۲-۱۸۵۴) و رشید رضا (۱۹۳۵-۱۸۶۵) دو تن از اصلاح طلبان سوری که از شاگردان نام شیخ محمد عبده به شمار می رفتند. آنان در راه اصلاح اندیشة اسلامی از زنجیرهای اوهام و خرافات و بیداری ملتهای مسلمان تلاش های زیادی را به خرج دادند. عبدالرحمن کواکبی سوری با نوشتن کتاب » طبایع الاستبداد» تلاش ورزید تا استبداد را به عنوان یکی از عوامل انحطاط جامع اسلامی به معرفی بگیرد. او کوشش کرد تا با نوشتن کتاب » ام القرا» اسرار عقب مانده گی و راه حل های آن را دریابد.

ادامه خواندن دیدی گذرا بر اندیشه های اصلاحی در اسلام و جایگاه ی اسلام سیاسی« قسمت دوم» :مهرالدین مشید

تبدیل شدن افغانستان به مفرزۀ تروریسم  و احتمال تکرار حادثۀ سپتمبر

در حالیکه افغانستان تحت حاکمیت طالبان هر روز بیشتر از روز دیگر به مرکز گروه‌های تروریستی خطرناک جهان بدل می شود و به گونه ی چشمگیری پایگاه های آموزشی و مفرزه های گروه های تروریستی در شمال و جنوب این کشور در حال گسترش است. در همین حال خطر گروه های تروریستی و نفوذ این گروه ها از افغانستان به کسور های منطقه و جهان مانند القاعده و سایر گروه های تروریستی در حال افزایش است و رنج های زنان و مردان این کشور تحت حاکمیت طالبان مستبد و زن ستیز سنگین تر و وحشتناک تر می شود؛ اما کشور های منطقه و جهان، بویژه آن کشور هایی که خود را منادیان حقوق بشر می خوانند، بی توجه به غم های مردم افغانستان و واقعیت های دردناک این کشور بر مصداق سخن ” بازی با دم اژدها” هر روز با بیرون کردن نام طالبان از فهرست گروه های تروریستی خوان تعامل با این گروه ی غاصب و سلطه گر را گسترده تر می سازند.

ادامه خواندن بازی با دم اژدها یا تعامل با حاکمان تروریست و انسان دشمن : مهرالدین مشید

طالبان نباید بخاطر شماری خاینان حق مشروع مردم افغانستان را انکار نمایند

رهبران طالبان آگاه باشند که افغانستان مرحله ی حساس و سرنوشت سازی را پشت سر می گذارد و شاید طالبان تصور نمایند که با راندن رهبران گروه های سیاسی، قومی و مذهبی به بهانه فساد چون ناخدایان مستقل زورق شکسته و توفانی افغانستان را به گونه ی انحصاری به منزل مقصود می رسانند و بدین بهانه مردم افغانستان را از حق مشروع و قانونی شان که همانا حکومت قانونی و مشروع است، برای همیش محروم می سازند. این در حالی است که‌ طالبان در حقیقت یک پروژه اند و برای بسر رساندن آن ماموریت یافته اند. حال بر طالبان است که در پی نجات افغانستان از وضعیت شکننده و دشوار کنونی اند و یا اینکه اشتباه ی گروه های جهادی را تکرار کرده و افغانستان و مردم آن را قربانی بازی های جیوپولیتیک کشور های منطقه و جهان می نمایند.

ادامه خواندن مخالفت با طالبان دفاع از حق است و نه دفاع از خاینان پیشین: مهرالدین مشید

تروریسم بازتولید اسلام سیاسی و بی پایه بودن حاکمیت دینی

هرچند اسلام سیاسی پس از فروپاشی شوروی در دهه ی هشتاد بزرگ ترین شکست را در افغانستان تحربه کرد و مداخله دین در سیاست را زیر پرسش برد؛ اما پس از حاکمیت طالبان در افغانستان و به شگوفایی رسیدن گروه های تروریستی و وضع محدودیت های شدید طالبان بر زنان و مردان، افسار بستن به آزادی های بیان و نقض حقوق بشری افراد، ناکارایی اسلام سیاسی به گونه ی آشکار به نمایش درآمده است. این تجربه ی ناکام ضرورت بازخوانی دین را برای جدایی از حکومت و رهایی دین از چنگال افراطیت بیش از هر زمانی ضروری ساخته است

ادامه خواندن دیدی گذرا بر اندیشه های اصلاحی در اسلام و جایگاه ی اسلام سیاسی« قسمت اول» :مهرالدین مشید

از طفیل عشقری، شایق جمال و حیدری

بوریای فقر ما پهلو به دیبا می‌زند

این بیت را از آن جهت به عنوان حسن آغازین سخن برگزیدم که از یک سو بیانگر تاثیر پذیری شعر شاعران نامدار و سخنوران فرهیخته ی ادب فارسی بر جناب نثاری است و از سویی هم بیانگر تاثیر پذیری اندیشه های عرفانی جهان بینی فلسفی، جاذبه های فکری آنان بر وی است. چنانکه جناب نثاری با توجه به‌ عزت نفس و مناعت طبع خویش در ” سخن شاعر” چنین نگاشته است: من که جرات و اجازه ی آن را به خود نمی دهم که نام خود را در ردیف شعرای جلیل القدر زمان خود ثبت نمایم، مگر زخمه ی مضراب نگاه های نافذ، مهرآفرین، جذاب و توجهات آن بزرگوارانی که در رشد، پرورش و شدن من نفس ها سوخته اند؛ مرا وادار ساخت تا داشته هایی را که در حد برداشت، استعداد، قابلیت و دید خود از عرصه های مختلف عرفانی، ادبی، اجتماعی و سیاسی داشتم، بدست نشر بسپارم.

دیوان جناب نثاری با قطع و صحافت زیبا در ۶۵۸ صفحه به چاپ رسیده است که با “سخن شاعر” آغاز شده و بعد با تقریظی از نجم العرفا حیدری وجودی آذین یافته است. به دنبال آن “زنده گی نامه ی شاعر” نوشته ای از خواجه محمد نعیم صدیق، تقریظی از آقای افسر رهبین، شعری از نقشبند وجودی، تقریظی از سرمحقق اقای واجد، یادداشتی از مرحوم فطرت افغان و سخنی کوتاه در باره ی آقای نثاری و اشعارش، نوشته ی آقای” نادر خرم” زیور آرای دیوان او شده اند. پس از آن “حمد و مناجات”، “نعتیه ها”، “غزلیات، “رباعیات و دو بیتی ها”، “سروده های اجتماعی، “اخلاقی و سیاسی” شاعر و “یادداشتی هم از گرد آورنده ی این دیوان” قبول احمد نثاری به پایان رسیده است.

ادامه خواندن   نگاهی به دیوان اشعار نثار احمد ” نثاری”: مهرالدین مشید

طالبان بیماران روانی اند و بر روی اعصاب مردم افغانستان رژه می روند

فرمان جدید رهبر طالبان مصداق این شعر زیبا است: “هر دم از این باغ بری می‌رسد – تازه‌تر از تازه‌تری می‌رسد.” این شعر بر حال و هوای رهبر طالبان و دم و دستگاه ی آنان صدق می کند که چگونه رهبر این گروه پس از به قدرت رسیدن هر از گاهی فرمان های زن ستیزانه ‌و انسان دشمنانه را صادر می کند. رهبر طالبان با صدور هر فرمانی برضد زنان هر روز گویی حادثه آفرینی های تازه می کند. او با این فرمان ها نه تنها حقوق زنان را پیهم زیر پا می گذارد و دست و‌پا های آنان را با زنجیر ها می بندد؛ بلکه زنان را در انتظار فرمان جدید و حادثه آفرینی تازه نیز می گذارد. فرمان اخیر رهبر طالبان دشمنی آشکار گروه ی طالبان را نسبت به زنان و حق آنان بیش از هر زمانی آفتابی گردانید و به این حقیقت مهر تایید گذاشت که رهبر طالبان دشمن قسم خورده ی زنان است و زیر چتر دشمنی با زنان ماموریت به استهزا کشاندن اسلام و تبدیل کردن دین به افیون توده ها را به انجام می رساند.

ادامه خواندن ماموریت طالبان؛ به استهزا کشاندن دین و تبدیل کردن اسلام به افیون توده ها : مهرالدین مشید

مانور های طالبان؛ ناموفقیت های مخالفان و رنج های مردم افغانستان
سه سال از فروپاشی نظام ورشکسته جمهوریت و فرو ریزی ارزش های آن  سپری شد و سرآغاز چهارمین سال حرمت شکنی ها، عزت ستیزی ها و خودکامگی های طالبان در عرصه های گوناگون زنده گی آغاز گردید. با تاسف که در این مدت طالبان نه تنها پاشنه های خویش را بر گلو های مردم افغانستان گذاشته و هزاران زن را از کار و میلیون ها دختر را از آموزش محروم گردانیده اند؛ بلکه بدتر از آن فقر و تنگدستی در کشور بیداد می کند و هر روز به شمار لشکر گرسنگان و بیکاران افزوده می شود. تنها استبداد و خودکامگی های طالبان در موج فزاینده ی تجاوز های جنسی و زن ستیزی آنان نیست که چون کابوسی بر روان مردم افغانستان سایه افگنده است؛ بلکه اختلاف و پراگنده گی گروهی، قومی و مذهبی نیرو های مخالف طالبان به مثابه ی پاشنه آشیل بر گلو های مردم ما هر روز بیشتر از روز دیگر نیز سنگینی میکند.

ادامه خواندن سرآغاز چهارمین سال حرمت شکنی ها، نفاق افگنی ها و روایت ناشکنی ها : مهرالدین مشید

     پاکستان و ایران دو همسایه ی بدنام و دشمنان آشکار مردم افغانستان

با نام بردن از پاکستان و ایران بصورت فوری گروه‌های تروریستی در ذهن انسان تداعی می شوند که بیش از نیم قرن بدین سو در خوان نظامیان اسلام آباد و آخوند های ایران برضد مردم افغانستان پرورش یافته بودند. این دو کشور بدنام و دشمنان تاریخی مردم افغانستان در این مدت از هیچ جنایت در حق مردم افغانستان خودداری نکرده اند. خوشبختانه که حالا گروه های تروریستی، این دست پرورده گان آنان به مثابه ی مار های درون آستین دامنگیر خود آنان شده اند.

ادامه خواندن تروریست پروری های پاکستان و ایران؛ درس های آموزنده برای جهانیان: مهرالدین مشید

تراژیدی ترین شهری که عشق را دفن کرده و با خاطرات آن زنده گی می کند 
بحث بر سر کابل، بحث در مورد شهر رویا های ویران است که شور و شادی مردم آن به تاراج تاتار های جنوب رفته و خیابان های پرجنب و جوش آن داغ ننگین سکوت مرگبار را بر سر و دوش می کشند.  باغ‌های زیبا و شگوفای آن از نغمه ی بلبلان خالی و کوچه‌های قدیمی آن که زمانی نفخ زندگی را در روح های آشفته می دمیدند.
حالا در خموشی مرگبار و یاس دردناک فرورفته اند؛ تاسفبارتر اینکه کوچه های خوشنام، مشهور و تاریخی آن چون، بارانه، ریکا خانه، سنگ تراشی، چنداول، خرابات، پرانچه و… از فرهنگ ستیزی و آبدات دشمنی تاتار های جنوب درامان نمانده است و خواب در چشمان خسته ی باشنده گان آنان شکسته است. کابل تحت سیطره ی طالبان اختناق شدید سیاسی، امنیتی و اجتماعی را پشت سر می گذارد و زیر پاشنه های گروه‌های تروریستی به شهری غریب و به تاراج رفته بدل شده است. 

ادامه خواندن کابل با روحی خسته و عصیانی و پیکرۀ خونین و هوای تاتاری : مهرالدین مشید

داعیه برحق زنان افغانستان را نباید قربانی هنجار شکنی های اخلاقی کرد

زنان ‌و دختران افغانستان نخستین قربانیان و در ضمن نخستین حماسه آفرینان پس از حاکمیت طالبان در این کشور اند. جا دارد تا از مبارزات برحق زنان افغانستان پشتیبانی کرد و نباید با رویکرد های نادرست مبارزاتی بویژه هنجار شکنی های و برهنه نمایش ها از حقانیت و قداست مبارزاتی زنان افغانستان کاست. بجای رویکرد های منفی مبارزاتی که با ارزش های فرهنگی افغانستان ناسازگار است؛ به شیوه هایی از مبارزه باید متوسل شد که حقانیت و قداست مبارزاتی زنان و دختران افغانستان را بیشتر و باطل بودن فرمان های زن ستیز طالبان را به اثبات رساند.

ادامه خواندن دفاغ از داعیۀ زنان افغانستان، رسالتی بس بزرگ و تاریخی: مهرالدین مشید

وفاق ملی پادزهری برای مقابله با تروریسم

افغانستان پس از پنج دهه ناامنی ها و بی ثباتی های دوامدار، در موجی از توطیه های پر خط و خال و در ضمن خطرناک و اوجی از فقر، بیکاری و وحشت، اکنون نه تنها با اژدهای تروریسم دست و‌پنجه نرم می‌کنند و بهای فساد، جنایت و خیانت زمامداران و رهبران گروه‌های سیاسی چپ و راست را می پردازند؛ بلکه بدتر از آن چنان درگیر نفاق و اختلاف بی پیشینه ی ملی شده اند که هیچ گاهی مردم این کشور چنین شرایط دشوار و خطرناک را سپری نکرده اند. هرچند اختلاف میان گروه‌های سیاسی و مذهبی افغانستان پیشینه دارد؛ اما این اختلاف پس از

ادامه خواندن دامن زدن به اختلافات ؛ توطیۀ بین المللی برای بقای تروریسم : مهرالدین مشید

افغانستان وارد نقطۀ عطف جدید و آبستن نیم قرن رخداد های خونین تر

با توجه به‌ سیاست های استعماری قدرت های بزرگ در قرن نوزدهم و بیستم و میراث های ناتمام آن در جهان سوم که در هر مقطع آبستن رخداد های جدید شده  و رخداد های زنجیره ای خونین تر از گذشته را رقم زده است. حوادث پنج دهه ی افغانستان بر این سخن معروف مهر تایید می گذارد که ” قدرت های استعماری به هر بهانه ایکه یک کشور را مورد مداخله ی نظامی و سیاسی قرار می دهند،

ادامه خواندن افغانستان پس از نیم سده رخداد های خونین آبستن فاجعۀ تازه : مهرالدین مشید

ایستاده گی و امید کلید رهایی افغانستان از چنگال تروریسم

افغانستان تحت حاکمیت استبدادی طالبان پس از پنج دهه ناامنی های دوامدار، در نتیجه ی تهاجم ظالمانه ی نیرو های خارجی و مداخله های کشور های همسایه بویژه پاکستان و ایران اکنون شرایط جدیدی را پشت سر می گذارد که با گذشته ها متفاوت است. حال پرسش این است که با توجه به شرایط دردبار کنونی و به نتیجه نرسیدن پنج دهه تلاش برای رسیدن به یک افغانستان دارای حاکمیت ملی، چه باید کرد؛ تن به تسلیم داد و در برابر شرایط جدید بی تفاوتی اختیار کرد و یا اینکه نه با پیمان بستن به ایستاده گی و امید به پیروزی به مبارزه و تلاش ادامه داد. پرسش مهم تر اینکه چقدر ممکن است تا در شرایط اسفبار و آشفته ی کنونی که

ادامه خواندن ایستاده گی و امید برای یک افغانستان پایدار و دارای حاکمیت ملی : مهرالدین مشید

افغانستان آزاد، مستقل و عاری از مداخلۀ خارجی ها

افغانستان جنگ زده و غرقه در تضاد های گروهی، قومی و زبانی، برای رهایی از وضعیت کنونی و رسیدن به یک کشور آزاد، مستقل و عاری از مداخله ی خارجی ها نیاز به حاکمیت عادلانه ی ملی دارد تا در سایه ی آن عدالت سرزمینی، برابری های قومی و همگرایی های زبانی و فرهنگی بدون مداخله ی خارجی ها به گونه ی عادلانه تحقق یابد. این چیزی است

که به آن استقرار یک حاکمیت قانونمدار گفته می شود که مراحل رسیدن به این حاکمیت، با ملت شروع می‌شود به مرحله‌ی دولت – ملت پایان می یابد. با بسر رسیدن این مرحله، مرحله سوم که حاکمیت قانونمدار و کشور مدرن است، فرا می رسد. در جهان امروز نمونه‌های بی‌شماری را می‌توان یافت که به دلیل دست نیافتن به مرحله دوم دچار این دور تسلسل باطل شده اند. باتاسف که کشور ما باوجود داشتن افتخار های پربار تاریخی و غنای فرهنگی به غیر از دوران بسیار کوتاهی، وجود حکومت‌های استبدادی و تمرکز قدرت مرکزی اجازه نداد تا حاکمیت ملی یا دولت – ملت قد راست کند. هرچند در شرایطی که افغانستان در کام تروریسم افتاده و به لانه ی امن و جولانگاه ی بیش از بیست گروه ی خطرناک تروریستی تبدیل شده است؛ سخن زدن در مورد حاکمیت ملی و عدالت سرزمینی حرفی گزاف باشد؛ اما هرچه باشد، افغانستان و مردم آن ناگزیر اند تا برای رسیدن به حاکمیت عا دلانه ی ملی و مردم سالار از ” هفت خوان رستم” باید عبور کنند. گروه ی طالبان باید بدانند که افغانستان عضو جامعه ی جهانی است و ممکن نیست تا این کشور را برای همیش منزوی نگهداشت. بنابراین پایه های یک حکومت را نمی توان  با ظلم و اختناق استوار حفظ کرد؛ زیرا به گواهی تاریخ عمر حکومت های ستمگر و آموزش ستیز و انسان ستیز کوتاه بوده و ممکن نیست تا چرخ های یک نظام خودکامه، وحشتناک و ستیزه جو را برای مدت طولانی به دوران نگهداشت.

ادامه خواندن حاکمیت عادلانۀ ملی و برابری های قومی در یک افغانستان آزاد و مستقل : مهرالدین مشید

زهر پاشی های قومی و زبانی و توطیۀ ادغام افغانستان

هرچند آشفتگی های سياسی و اجتماعی کنونی ریشه در پنج دهه جنگ و ناامنی گذشته داشته که در موجی از تهاجم و حمله ی کشور های خارجی و جنگ های گروهی و مذهبی از هم گسیختگی های شدید را در حوزه های گوناگون بر مردم افغانستان تحمیل کرده است؛ اما سقوط جمهوریت و به قدرت رسیدن طالبان گرچه به جزیره های حاکمیت گروهی و قومی در افغانستان پایان داد و این کشور را از وجود رهبران فاسد و خاین گروهی و قومی خالی گردانید؛ اما تضاد های گروهی و قومی و مذهبی را در افغانستان به نقطه ی غیر قابل بازگشت رسانده است.

ادامه خواندن آشتی کردن طالبان با مردم افغانستان، راهی برای پایان جنگ های بی پایان :مهرالدین مشید

کشتی شکستگانیم ای بادشرطه برخیز

 باشد که باز بینیم  دیدار آشنا را

هرچند بحث بر سر سرنوشت انسان کشوری چون، افغانستان که مردم آن از پنج دهه بدین سو با حوادث بی پایان و رنج های بی درمان دست و پنجه نرم می کنند و در این مدت سرنوشت آنان بار بار به بازی گرفته شده و این بازی ها هنوز هم ادامه دارد، امری ساده نیست. این در حالی است که تا کنون تلاش های پیهم مردم افغانستان برای برداشتن موج سنگین رخداد ها نه تنها به موفقیت نرسیده؛ بلکه سرنوشت آنان هر روز بیشتر از روز دیگر در گرداب حوادث فروتر رفته است.

ادامه خواندن غم دوشینه و سرنوشت نافرجام و دردناک مردم افغانستان : مهرالدین میشد

طالبان بیش از این صبر مردم افغانستان را به آزمون نگیرند

 سقوط جمهوریت در افغانستان همه چیز را به کلی فروپاشید و بشکن بشکن آن چنان فراگیر بود که تمامی ساختار های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و نهاد های مدنی در کشور را  از هم پاشید. پس لرزه های اين شکست چنان مردم افغانستان را شکست و چنان خاموشی سنگین پیش از توفان را در موجی از ترس و وحشت در این کشور حاکم گردانیده که در تاریخ افغانستان بی پیشینه است.

ادامه خواندن بهای سنگین این خاموشی پیش از توفان را طالبان خواهند پرداخت : مهرالدین مشید

فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی پیشین، در واقع به صدا درآمدن آژیر شکست ایده ئولوژی مارکسیسم در سراسر جهان بود که نه تنها فصل جدیدی از تحولات تاریخی را در جهان رقم زد؛ بلکه در روح نیمه جان لیبرالیسم نفس تازه نیز دمید و بر چندین دهه جنگ سرد پایان داد. فروپاشی شوروی در اواخر سال ۱۹۹۱، در بحبوحه ی یک بحران سیاسی فاجعه بار، با خروج چندین جمهوری از اتحادیه و کاهش قدرت متمرکز، رهبران سه عضو بنیانگذار آن، جمهوری‌های سوسیالیستی روسیه، بلاروس و اوکراین، اعلام کردند که اتحاد جماهیر شوروی، دیگر وجود ندارد.

ادامه خواندن شکست مارکسیسم و ناپاسخگویی لیبرالیسم و آینده ی ناپیدای بشر؛ حرکت جهان به سوی ناکجا آباد: مهرالدین مشید

مردم ما در دو راهۀ  استبداد طالبانی و بی اعتمادی به سیاستگران مخالف طالبان

مردم افغانستان مخالف طالبان؛ اما بی اعتماد به رهبران و سیاستگران جمهوریت و پیش از آن افغانستان به غارت رفته در کام تروریسم و مردم بیمناک و ترسیده ی آن روزگار بسا دشوار را تحت حاکمیت استبدادی طالبان سپری می کنند. روزگاری که در تاریخ افغانستان کمتر چه که حتا هیچ گاهی این چنین تکرار نشده است که مردم آن اینچنین در دو راهه ی استبداد زمامداران و بی اعتمادی کامل گروه های سیاسی و سیاستگران این کشور  قرار داشته باشند.

ادامه خواندن افغانستان سرزمینی در پرتگاۀ ناکجاآباد تاریخ ؛ نوشته ء :مهرالدین مشید

در حاشیه ی بحث های دگر اندیشان

افراط گرایی دینی و دین ستیزی به مثابه ی دو روی یک سکه ی نفرت پراگنی اند که مردم را از دین متنفر می گرداند و نقش و کارآمدی موثر و مثبت دین را در جامعه زیر پرسش می برد. هر دو رویکرد خصمانه و ضد انسانی اند و ریشه های مدارا، تحمل پذیری و همزیستی های مسالمت آمیز را در جامعه خشک می نماید؛ مانع توسعه ی سیاسی، رشد جامعه ی مدنی و ساختار های دموکراسی می‌گردد. افراط‌گرایی اسلامی نوعی برداشت و اندیشه از اسلام است که با دموکراسی، حاکمیت قانون، آزادی فردی و احترام متقابل، تحمل عقاید و باورهای مختلف، مدارا و تحمل پذیری سازگار نیست.

ادامه خواندن افراطیت دینی و دین ستیزی دو روی یک سکه ی نفرت پراگنی : مهرالدین مشید

بازی های جدید استخباراتی و احتمال وقوع رخداد های زنجیره ای در منطقه

در این روز ها تنش ها میان دولت پاکستان و گروه‌های مخالف آنان از یک سو و از سویی هم تنش میان دولت پاکستان و تحریک طالبان پاکستان تشدید یافته است. این تنش ها با توجه به نقش تی تی پی در بحران سیاسی پاکستان، تقابل اسلام آباد با گروه ی طالبان افغانستان را وارد مرحله ی تازه کرده است. صدای آژیر خطر در منطقه زمانی بلندتر شد که فضل‌الرحمان رهبر جمعیت علمای پاکستان سه روز پیش در مجلس ملی پاکستان گفت طالبان، وزیرستان شمالی و جنوبی، دره اسماعیل، لکی مروت، بنو و دیگر مناطق را به دست خواهند گرفت و در سه تا چهار ماه دیگر «امارت اسلامی» بر خیبرپختونخوا حاکم می‌شود.

ادامه خواندن تشکیل امارت در آنسوی دیورند و تشدید تنش ها میان افغانستان و پاکستان : مهرالدین مشید

سرمایه گذاری های تازه بر سر حقانی و نگرانی ملاهبت الله

هرچند نشانه های اختلاف در میان طالبان چیزی تازه ای نیست؛ اما نشر پیام عیدی ملاهبت الله از اختلاف جدی و شدید در میان طالبان پرده برداشت. این پیام نشان داد که زگنال اختلاف درونی میان دسته های گوناگون طالبان فراتر از شایعه، به واقعیت تبدیل شده و زنجیر مخفی گاه ی ملاهبت الله  را نیز به صدا درآورده است. پیش از این اختلاف میان جناح های گوناگون طالبان شایع شده بود و رسانه ها از اختلاف میان جناح های گوناگون طالبان چون، شبکه ی حقانی، دسته ی ملایعقوب و دسته ی ملاوثیق برضد تمامیت خواهی های ملاهبت

ادامه خواندن پس لرزه های اختلاف و تکانه های آن بر مخفی گاۀ رهبر طالبان از شایعه تا واقعیت : مهرالدین مشـید

از رویا های باطل تا ایده آل های خوش خط و خال

زنده گی گذرگاه ی پرپیچ و خم است که عبور از هر خم کوچه های آن با کوله باری از رنج های بی پایان، دشوارتر از پیمودن ” هفت خوان رستم” است. این هفت خوانی ها در طول تاریخ  زنده گی انسان ها را در گرو خود گرفته و رویارویی ها با واقعیت های زنده گی را نیز به چالش کشیده است. حرمان پایدار انسان، غلبه ناپذیری بر دشواری های زنده گی و ناتوانی انسان برای رویارویی با واقعیت های آن، پای افسون گرانه ی رویا و خیال را به میدان کشیده است. در واقع رویا های شگفت انگیز و خوش خط و خال و  دق الباب معجزه آسای کلک  نقش آفرین خیال بر واقعیت ها

ادامه خواندن تخیل در نماد هنر و مذهب و درهم تنیده گی ادبیات و تاریخ : مهرالدین میشد

افغانستان دارالقرای گروه های تروریستی تحت حاکمیت طالبان

با تاسف که در اوضاع پیچیده ی جهان بازی با گروه‌های تروریستی و استفاده ی ابزاری از این گروه‌ها، آنهم به بهای بازی با سرنوشت ملت ها، زیر چتر تعامل سیاسی به رویکرد خطرناکی تبدیل شده است که عواقب آن بیش از هر زمانی تمامی کشور های جهان، بویژه کشور هایی مثل افغانستان را بيش از هر زمانی متاثر گردانیده است. این بازی های مرموز سیاسی در موجی از توطیه های ژرف‌تر بیش از هر کشوری از مردم افغانستان قربانی میگیرمی‌گیرد.

ادامه خواندن تعامل سیاسی روپوشی برای توطیه های ژرف و مرموز بر ضد مردم افغانستان : مهرالدین مشید

مطلق انگاری و بسته شدن دریچه های انعطاف پذیری های فکری

گفته ی مشهوری وجود دارد که میگویند، فلسفه ی امروز سفسطه ی فردا است. این به معنای آن است که فلسفه ی فردا هم سفسطه ی پس فردا و بالاخره اینکه تمامی قوانین علمی و فلسفی در معرض دگرگونی قرار داشته و ثبات در نظام قوانین علمی و فلسفی پرسش برانگیز است. نخستین بار این سخن را در کتاب چهار مقاله ی دانشمندان گرامی کشور زنده یاد جناب سلجوقی صاحب در سال های دهه ی پنجاه خورشیدی خوانده بودم. این بیانگر این واقعیت است که شک انگاری و مثبت گرایی به مثابه ی میراث بزرگ از گذشته ها برای انسان به ارث مانده و برای آینده گان انتقال می یابد.

ادامه خواندن فلسفۀ امرور، سفسطۀ فردا و فلسفۀ پس فردا، سفسطۀ پس فردا ها: مهرالدین مشید