مـــــــاریـــا دارو
ماریا دارو فرزند الحاج محمد ابراهیم « بها» تعیلم ابتداییه را درلیسه بی بی حوای پلخمری آغاز و الی صنف سوم درآنجا درس خواند ُزمانیکه دوباره به کابل کوچیدند در لیسه آمنه فدوی واقع شاه شهید «ع» تا صنف ششم مکتب ابتداییه را به پایان رسانید و بعد از امتحان کانکور شامل لیسه عالی عایشه درانی گردید و از جمله فارغان آن لیسه میباشد.
پیوند او با هنر و هنر نمایشی از صنف دوم مکتب سرچشمه گرفت و مسیر زندگی او تغیر کرد ُ به معلومات آفاقی خویش در باره هنر تمثیل ُ تیاتر و ایجاد اندیشه تیاتر افزود ..
زمانیکه اندک نوشتن را آموخت به نوشتن پارچه های ادبی خورد و کوچک پرداخت و سرانجام همین علاقمندی اورا با رادیو افغانستان که یگانه دستگاه رسانوی در کشور بودّ وصل کرد.
در مکتب نیز در برنامه های فرهنگی و بزرگذاشت از روز های ملی و فرخنده کشور ُ حصه گرفت. بعد ها یک سلسله نوشته های خیلی کوتاه را جهت نشر در برنامه های فرهنگی را رادیو افغانستان میفرستاد گاهی نشر میشد و گاهی هم از نشر باز میماند اما هیچگاه مایوس نمیشد و به نوشتن ادامه میداد. در ختم صنف هشتم مکتب بود که به اداره هنر وادبیات ُدفتر درامها و داستانها دری معرفی شد مدتی را به حیث کارمند اجیر در بخش تمثیل کار نمود و زمانیکه از صنف دوازدهم فارغ گردید به همان اداره بصفت مامور رسمی استخدام شد.
مدت طولانی در ادارات مختلف رادیو افغانستان ُ وزارت اطلاعات وگلتور ُ اتحادیه گوپراتیف های دهقانی ُ کتابخانه های عامه کابل و ریاست جمهوری افغانستان در بخش اداری ایفای وظیفه نمود.
پس از وفات شوهرش « مرحوم محمد یوسف دارو» به مهاجرت پرداخت و در کشور کانادا متوطن گردید . در کانادا موفق به نوشتن کتب هنری و فرهنگی شد و تا اکنون چهار جلد کتاب به نشر رسانیده است:
! – آوای ماندگار زنان
۲ – پابرهنه باز گشت
۳ – چهره های جاودان
۴ – هنرمندان تاریخ ساز تیاتر .