Maria Daro

نظر گذرا بر كتاب آواى ماندگار زنان

تاليف – ماريا دارو

زن ستيزانيكه ميخواهند با شلاق ستم آواى بانوان را خفه كنند ، ايشان فقط بر طويلهِ مغز منجمد شان سُم ميكوبند و اين خواب نفخ انگيز شانرا در لجن تعبير كنند.

زن اولين معلم بشر است و تمام علوم و فنون جهان محصول زحمات و اموزش و پرورش زن است.

با تاسف كه پامال حقوق زن و زن ستيزى همه در كشور هايكه به اصطلاح اسلامى خود را قلمداد ميكنند ، رايج است.

در حاليكه پيغمبر اكرم حضرت محمد (ص)

انقدر به زن حرمت ميكرد كه با ورود دخترش فاطمه زهرا  (س) از جا ميخاست و هم دست ان نور ديده اش را ميبوسيد و به اعراب جاهليت مى اموخت كه زن قابل احترام است زيرا قبل از ان اعراب اهليت دختران را زنده بگو ر ميكردند.

ادامه خواندن آوای زنان ماندگار است؛ نظر گذرا به کتاب آوای ماندگار زنان : نذیر ظفر

استفادۀ ابزاری از اماکن و شعایر دینی، ضربه ای سنگین بر پیکر اسلام

از آنجا که اسلام دین رحمت و مروت و شفقت وهمدیگر پذیری و عطوفت و عشق ورزی صادقانه و دوست یابی و پرستش و عبادت آگاهانه و عامدانه است و قرآن حرمت گذاری به مقدسات سایر ادیان را برای مسلمانان به گونۀ جدی توصیه کرده است؛ زیرا تقدیس یا پاک و منزه پنداشتن از ویژه گی فناناپذیر انسان و پرستش نیاز طبیعی و فطری انسان است. پرستش در واقع جاذبه ای است که بدور از دغدغه های سیاسی قدرت زیستن و مبارزه با ناملایمات و دشواری ها را برای انسان به ارمغان می آورد و بر میزان اتکا به خود و اعتماد  به نفس انسان در حالت های گوناگون می افزاید. پرستش در واقغ چشمۀ زلالی است که روخ حسته و پریشان آدمی درآن غسل تعمید د می یابد.

ادامه خواندن  افراطیت طالبانی هرگونه بازخوانی از اسلام را به چالش کشیده است : مهرالدین مشید

  ·  · نامه سرگشاده انجمن حقوقدانان افغان در اروپا به جلالتمآب سرمنشی ملل متحد۲۹ اگست ۲۰۲۱جلالتمآب انتونيوگوتراش سرمنشى سازمان ملل متحدبا تقديم احترام فايقه!در احوالي كه فاجعه و ماتم بزرگ ملى در افغانستان محصول عملكرد ناقص و مبين ناكامى “جامعه بين‌المللى” و شكست فضاحت‌بار اخلاقى دولت ايالات متحده امريكا و متحدان آن، ناشى از عدم رعايت تعهدات حقوقى و اخلاقى شان مى‌باشد و عواقب اسفبار آن

بعد از دو دهه حضور گستردۀ آنان و تحميل جنگ و كشتار و صرف ملياردها دالر، سقوط پر ابهام دولت، خلاى قدرت و تبديل افغانستان به مأمن امن شرارت پيشه گان بين‌المللى مى باشد، براى افغانان مظلوم كه تراژيدى خونبار شان معلول مداخله و تجاوز خارجى است و “جامعه جهانى” كه مكلفيت اخلاقى (Moralobligation) شان در قبال افغانستان اظهر من‌الشمس مى‌باشد، به آنان خيانت نموده است

ادامه خواندن نامه سرگشاده انجمن حقوق دانان افغان در اروپای به سرمنشی ملل متحد : میر عبدالواحد سادات

براید شناخت میرزا عبدالقادر بیدل ؛ لازم میدانم تا این مصاحبه دکتور اسدالله حبیب را بشنوید. بالای لینک کلیک بدارید.

https://www.facebook.com/ubaid.safi.79/videos/452673060151387?idorvanity=321866205315

هرچند افغانستان از چندین دهه بدین سو دستخوش بازی های خطرناک استخباراتی شده و دو تهاجم بسیاری فرصت ها و امکانات از مردم آن گرفته و به وحدت ملی و اقتدار ملی آن ضربۀ جبران ناپذیر وارد کرده است. با تاسف که سقوط جمهوریت و به قدرت رسیدن طالبان افغانستان را وارد فصل جدیدی از وابستگی به گروههای افراطی و کشور های منطقه گردانیده است. حضور فعال گروههای خطرناک تروریستی در افغانستان که شمار شان به بیش از بیست گروه می رسد؛ اکنون درد سر بزرگی برای مردم افغانستان و حکومت طالبان است. موجودیت این گروهها روابط ملی و بین المللی افغانستان را به گونۀ بی پیشینه ای به چالش کشانده است. این سبب شده تا امروز افغانستان بیش از هر زمانی دستخوش بدترین و خطرناک ترین بازی های استخباراتی کشور های منطقه و جهان شود. 

ادامه خواندن افغانستان دستخوش بدترین وخطرناکترین بازی های استخباراتی : مهرالدین مشید

“عوض‌علی بچه‌ی کربلایی” را که با محنت؛ اما با صداقت و لب‌خند بر لبانش هر  روز باربری می‌کرد، همه باشنده‌گان شهر کهنه (مُراد خانی، سراجی، آهنگری، شوربازار، بارانه، گذر علی‌رضاخان، چنداول، عاشقان و عارفان، دروازه‌ی لاهوری، گذر پخته‌فروشی، هندو گذر، گذر خرابات و اهالی تخته پُل می‌شناختند.

خانه‌اش در “مُراد خانی” بود و هر روز بامداد، هم‌زمان با بانگ خروسان محله از خانه می‌برآمد و کله‌ی صبح نزدیک “پُل یک پیسه‌گی” یا نزدیک مسجد “پل خشتی” می‌ایستاد تا به پیشه‌ی شریفِ باربری‌‌ (جوالی‌گری) بپردازد.

ادامه خواندن رویت استاد « شیدا» وعوض بچه ی کربلایی : جاوید فرهاد

كيست شهرانى؟ قلم فرساى ما

همدل و هم فكر و هم سوداى ما

جُلد جُلد هر كتابش ميدهد 

عطر از فرهنگ بى همتا ى ما 

ادامه خواندن صاحب دل قلم فرسا : نذیر ظفر

استاد ناشناس سالها پیش از ظاهرشاه خواسته بود تا برای مسئلهٔ کاپی رایت موسیقی افغانستان کاری کند برای آن شاه این مسئله ارزش نیافت و آن را نادیده گرفت. سپس در دوره های بعدی هم به «حقوق کاپی» موسیقی افغانستان پرداخته نشد.

اینک اقدام استاد ناشناس راه افتاده است و وکیل مربوطه با دستیارانش آهنگهای استاد ناشناس  را از شماری از صفحاتی که حقوق نشر آنها را ندارند، حذف کرده اند و سلسله هنوز جریان دارد. 

برای معلومات در زمینه خوب است بدانیم که موسیقی در کل دو گونه حقوق دارد، حقوق کامپوز یا ساختار موسیقی که شامل (سرود و طرز موسیقی، آوازخوان) میشود و حقوق ثبت آهنگ که صرف به دستگاه و یا موسسه‌یی متعلق میشود که آهنگ را ضبط کرده است.

ادامه خواندن بخاطر حقوق کاپی و حفظ حقوق هنرمندان : نوای ناشناس

(۲)

این داستان در منابع دیگری پارسی دری نیز آمده است. چنان که شییخ فریدالدین عطار این داستان را در کتاب«اسرارنامه» این گونه به نظم کشیده است.

یکی شاگرد احول داشت استاد

مگر شاگرد را جایی فرستاد

که ما را یک قرابه روغن آن‌جاست

بیاور زود آن، شاگرد برخاست

ادامه خواندن کژبین همه را نابودمیکند؛ حتا خودش را : استاد پرتو نادری

اخیراً کتاب «خنیاگران قلم» به زیور چاپ آراسته شد که در سه دهه اخیر نظیر نداشته و مبین ابتکار جوان فرهنگی به نام ( نذیر احمد دقیق ) است.

سوال: در نخست تقاضا دارم تا در مورد خود و زنده‌گی شخصی تان مختصراً معلومات ارایه کنید.

جواب: من نذیر احمد نام دارم؛ فرزند فیض محمد استم و تخلص فامیلی‌ام ( دقیق ) است. دو خواهر دارم و یک برادر، متاهل استم و دو فرزند به نام‌های آرمان دقیق و اسراء دقیق دارم. من با فامیلم در امارات متحده عربی زنده‌گی می‌کنم و در یک شرکت تجارتی شخصی مشغول کسب و کار می‌باشم.

سوال: در چند دهه گذشته هیچ‌ یک از وزرای کلتور و فرهنگ و مسوولان ذیصلاح در مورد جمع‌بندی سوانح شعرای معاصر وطن، باوجود امکانات دست داشته عطف توجه ننموده‌اند; لذا به شما کدام انگیزه باعث چاپ و نشر کتاب (خنیاگران قلم) شد؟

ادامه خواندن مصاحبه با مولف جوان« نذیراحمد دقیق » : مصاحبه کننده نذیر ظفر

واصف باختری، از صدقی مکری، شاعر دیگر کُرد، دو شعر ترجمه کرده است. شعر نخست «دیوارها» نام دارد که در آن با یک حس نوستالژیک، یک آزادی گم‌شده را فریاد زده است.

دیوارها کوچه‌ی ما

حافظه‌ی خویش را از دست داده‌اند

نفرین به فرتوت شدن

اگر یک بار دیوارهای کوچه‌ی ما

حافظه‌ی خود را باز‌یابند

به یاد خواهند آورد

که کودکان چند دهه پیشتر

ادامه خواندن بخش سوم – واصف باختری و شاعران کُرد : استاد پرتو نادری

سمنگان یکی از مناطق کهن با تاریخ دیرینه آن یکی از ولایات تورکستان جنوبی می باشد. در اکثر تواریخ و لغات نامه های گذشته و معاصر فارسی ذکر آن نیز بنام یکی از ایلات تورکستان قید و ثبت  گریده است . 

مردمان آن به سوار کاری مشهور بوده در بزکشی ( اوغلاق در اصل آلاق می باشد ) و شکار به ویژه آهو علاقه فراوان دارند ، همچنان در  رشد فرهنگ،  زراعت وصنعت نیز سطح بالایی دارند که از جمله بادام آن شهرت جهانی دارد. 

در گذشته های دور قبل از اسلام در این سر زمین دین زرتشتی و بودایی حاکم و ساکنین آن پیرو  این دو آئین بوده اند که نماد های باقی مانده آن گواه این حقیقت است .

در سمنگان ساکنین بومی آن اقوام تورک با قدمت چندین  هزار ساله داشته عبارت از اوزبیک ها مشتمل بر اقوام  قونغرات، لقی، بیک،سرای، اویماق، تاتار، تورکمن،چغتای،قپچاق وغیره می باشند  زندگی دارند و هم اقوام تورک فارسی زبانان  عبارت از ( تاجیک و هزاره ) می باشند که  در حدود ٪۵۰ آنها به زبان مادری( اوزبیکی) صحبت می کنند . اکثریت جمعیت این ولایت  حدودا ٪ ۹۰  تورک می باشند. 

ادامه خواندن سمنگان چه معنی دارد؟ – : بهرالدین شارق

سیمای شوهر و دختران در شعرهای او دیده نمی‌شود. شاید اندوه از دست دادن پسر او را چنان در خود فرو برده است که جز او، دیگر همه‌ را از یاد برده است؛ اما جایی از فراق دختر خود سخن می‌گوید:

هجر پسر و فراق دختر

دارند مرا خراب و ابتر

بر آتش هجر چون سپندم

در نار فراق چون سمندر

(همان، ص ۳۳۳)

افزون بر شکایت‌هایی که از ستم روزگار دارد، افزون بر سوگ‌سرودهایی که برای فززند دارد، در شعرهای این دوره او گرایشی به سوی عرفان و تصوف دیده می‌شود.

ادامه خواندن بخش چهارم وپایانی ؛ عایشه درانی؛ شاعری فراموش شده : استاد پرتو نادری

آمد خزان و موسم شاد زمان گذشت

بلبل ز نغمه ماند و ز شور و فغان گذشت

باد خزان وزید و همه برگ و بار ریخت

ادامه خواندن خـــزان ؛ شعر از : استاد محمد اسحاق ثنا

سال‌ها پیش از امروز، هنگامی که ۱۵ ساله بودم و تازه در آستانه‌ی جوانی قرار داشتم، در رخصتی‌های ۳ ماهه‌ی تابستانی با مادرم و دو خواهرم از “پل‌خمری” به “کابل” می‌آمدم.

کابل آن سال‌ها هوای پاک، مردمان شهرنشین و خوش‌ مشرب داشت. 

پوشیدن پتلون‌های “کاوبای پاچه‌قات” و بلوزهای نیم‌قُوله‌ی “جوزف” تازه مُد شده بود.

خویشان و بستگان ما نسبت به خانواده‌ی ما که نادار بودیم، مُعتبر (متمول) بودند.

ادامه خواندن ماجرای غمگین بودن خودم : جاوید فرهاد

تصویر از برگه استاد جاوید فرهاد کاپی شده است.

  دوستان  محترم ؛ در صفحه  فیسبوک  استاد  جاويد  فرهاد  تصوير  از  سرای  موتـی   در  گذر شور بازار کابل  را مشاهده  کردم ؛  در این  زندان  خطر ناک مبارزین  و  تحصيل  کرده  های  دوره  امانیه  که  اکثراٌ  در خارج  و هم چنان در داخل کشور  ؛  فقل  و  زنجیر  شده  بودند . خواستم  قصه  های  داخل  زندان  را  از جلد  دوم  کتاب  افغانستان در  مسیر تاریخ اثر  مرحوم  میر غلام  محمد  غبار  یادداشت  ؛ با شما  مطالعین  گرامی  به  اشتراك  بگذارم  روی  این مقصد  جلد دوم  کتاب  افغانستان در  مسیر  تاریخ  را گشودم  و  خاطرات  از  زنده یاد  مرحوم  غبار را که  خود شاهد  ظلم و ستم  در  سرای  موتی  قرار گرفته  بود ؛ با اند  اختصار  تحرير کردم  . 

  حوادث تاریخی  را نباید  از یاد برد.  زیر  گذشته  ها  چراغ  راه  مبارزین  آینده  کشور  ما  میباشد باید بدانیم  که  کشور  ما  از  کدام  تاریخ  تحت ظلم  و استبداد ارتجاع  داخلی  تحت  نظارت  انگلیس  اشغالگر  قرار داشته  است.

ادامه خواندن درباره محبس سرای موتی دوره نادرشاه : ماریا دارو

برای استماع این تبصره مهم بالای لینک یوتوپ فشار دهید .

مسلماً که سرقت یا دزدی به هر شکلی که باشد ناگوار، تأسف‌آور,  اشتباهِ محض و حسابی است.

سرقت انواع مختلفی دارد; ولی یکی از زشت‌ترین نوعِ دزدی یا سرقت, به یغما بردن مطالب و آثار علمی، ادبی و فرهنگی است. به عنوان مثال اگر فردی بدون ذکر نام نویسنده‌ یا مراجع اصلی به دستآوردهای علمی دیگران نظر می‌اندازد و سپس سعی می‌کند تا از زحمات و داشته‌های علمی، تحقیقی، هنری یا ادبی دیگران استفاده‌ی اعظمی کند مقوله‌ی شکل می‌گیرد که بنام سرقتِ ادبی و فرهنگی یاد می‌گردد.

ظاهراً مدتی‌ست که فرهنگِ تلخِ دزدیدن نوشته‌ها، آثار هنری، کمپوز آهنگ‌ها، طرح‌های علمی، مطالب ادبی و فرهنگی شخصیت‌های دانشمند، فرهنگی، اساتید، محققان، پروفیسوران، نویسنده‌گان، شعرا، ادبا، سینماگران، آوازخوانان و کمپوزرها توسط برخی از برادرانِ سارق به یغما و سرقت گرفته می‌شود و هیچ منبع تحقیقاتی و سوال کننده‌ای مقتدر و باتدبیری هم نیست که این معضله را به نحوی درست و قانونی تحقیق و پیگیری نموده مجرمان را به مراجعِ عدلی و قضائی معرفی نماید و یا اگر چنین اداره‌ی وجود هم داشته باشد, عملکرد شان خیلی‌ها ضعیف و نامحسوس است.

ادامه خواندن سرقت ادبی و فرهنگی : نذیر احمد دقیق

وزیر معارف درفشدار جنگ فرهنگی و بلند گوی استخبارات پاکستان

هرچند موضوع  بسته بودن دروازههای مکتب های دختران پس از حاکمیت طالبان یکی از مسایل مهم است که هر از گاهی مورد انتقاد شدید شخصیت ها و آگاهان و مردم افغانستان و مقام های کشور های جهان و سازمان های بین المللی بوده است ؛ اما در این روزها سخنان وزیر معارف طالبان در مورد بسته بودن دروازههای مکتب های دختران بیشتر از هر وقتی رسانه ای و همگانی شد و به این بحث بیشتر هیزم ریخت. وی در ارزگان گفت، «مردم‌مناطق‌دوردست برای‌شان پذیرفتنی نیست که دختران ۱۶، ۱۷ سالهٔ آنها به مکتب بروند.» (1)

در این تردیدی نیست که بسته شدن دروازههای مکتب ها بر روی دختران در کشوری مانند افغانستان که دین آن اسلام است و کتاب آن با اقرا یعنی بخوان آغاز می شود و پیامبرش طلب علم را برای مرد و زن فرض پنداشته است؛ یک امر استخباراتی بوده که برای همه حیرت آور و پرسش برانگیز است. در حالیکه آموختن علم و معرفت برای مسلمانان فرض است و از همین رو بوده که بر مصداق این شعر” چو شمع از پی علم باید گداخت    که بی علم نتوان خدا را شناخت” مسلمانان در دورۀ طلایی اسلام به پیشرفت های بزرگی در عرصه های علمی و فلسفی رسیدند. 

ادامه خواندن از یک وزیر مزدور و وابسته به ای اس ای توقعی بیش از این میتوان داشت؟ : مهرالدین مشید

بزرگترین رسالت انسانی ما در احوال جاری دفاع از حقوق و آزادی مردم مظلوم افغانستان است . 

درین راستا : 

دفاع از داعیه برحق انسانی ، اسلامی و ملی دختران ما بخاطر رفتن به مکتب نه تنها رسالت انسانی ما است که : 

شرط انسان بودن و مدنی بودن ما می باشد . 

افغانستان سرزمین عجایب و غرایب است و کشوری است که در آن تاریخ « تکرار » می شود و ما شاهد مضحک ترین شکل آن هستیم و بستن مکتب بروی دختران یک مثال اسفناک آن است . 

حاکمان کنونی طالب این سلب حقوق دختران کشور را به دین و آیین مردم حواله می‌دهند . 

از بوالعجبی های تاریخ : 

که در ورق گردانی روزگار طالبان که تاجران دین ( دین فروشان ) را فرار داده اند ، اکنون خود ، دین را گروگان گرفته اند و صاف و ساده فکر متحجر و دیوبندی خود را بمثابه اصل دین قرار می‌دهند و دساتیر امیرالمومنین خود را « عین » دین و واجب الرعایه میخوانند . 

ادامه خواندن دفاع از داعیه برحق انسانی؛ اسلامی و ملی دختران افغانستان : میر عبدالواحد سادات

عاکف‌ گوران، شاعر دیگر کُرد است که واصف باختری شش پارچه شعر او در قالب‌های نیمای و سپید را ترجمه کرده است. گوران شاعری است با اندیشه‌های بلند آزادی‌خواهانه که آرمان‌گرایانه برای آزادی انسان و دادخواهی اجتماعی می‌سراید.

او در شعر «گم‌نامان» از شاعرانی سخن می‌گوید که گم‌نام مانده‌اند؛ اما شعرشان چنان اخگرهایی در همه چهارراه‌های جهان تکثیر می‌شوند. در واقعیت امر نیز چنین است؛ شاعرانی‌ هستند که شعرشان چند و چند منزل پیشاپیش از نام‌شان راه می‌زنند و شاعرانی هم هستند که نام‌شان چند و چند منزل از شعرشان پیش‌تر راه می‌روند.

در گم‌نام‌ترین خیابان‌های تاریخ

با شاعرانی ناشناخته‌

دیدار کرده‌ام

ادامه خواندن بخش دوم – واصف باختری و شاعران کُرد : استاد پرتو نادری

انزوای سیاسی طالبان و تبدیل شدن افغانستان به پناه گاۀ تروریستان

افغانستان پس از اشغال طالبان وارد فصل تازه ای از حوادث توفانی شده است؛ البته رخداد هاییکه در ظاهر برای طالبان قابل رویت نیست؛ اما تکانه ها و پس لرزههای آن نه تنها مردم افغانستان را وحشت زده و شگفت زده گردانیده است؛ بلکه کشور های همسایه و جهان را نیز نگران کرده است و دامنۀ این نگرانی ها  آرام آرام بیشتر دامنگیر کشور هایی می شود که از حامیان طالبان به حساب می روند. سیاست های تمامیت خواهانه و جنگ طلبانۀ طالبان در داخل و ناپاسخگویی آنان به خواست کشور های جهان سبب شده تا هر روز به انزوای سیاسی آنان افزوده شود و از حضور در نشست های منطقه ای و جهانی محروم  شوند.عدم حضور طالبان در نشست ویانا وسمرقند و دعوت نشدن آنان در این نشست ها نمونۀ آن است. 

ادامه خواندن طالبان ابزار راه بردی گروههای ترورستی در افغانستان : مهرالدین مشید

من میروم از این شهر، اینجا همه جنون است

این شهر بی خدایان، این شهر مرگ و خون است

تا کی به دوش خود من، تابوت را بگیرم

امروز نوبت تو، فردا من هم بمیرم

ادامه خواندن لشکر خباثت ؛ شعر زیبا : لینا روزبه حیدری

محمود درویش شعری دارد زیرنام« من یوسفم پدر»  در ظاهر امر این شعر همان روایت یوسف پیغمبر است در قران در سورۀ یوسف و روایات دینی دیگر. برادران حسود و جاه‌طلب، یوسف را در چاه می‌کنند و به گرگان بیابانی تهمت می‌زنند که گرگ‌ها او را دریده اند. در شعر درویش، این یوسف در چاه شده همان ملت فلسطین است. یا همان ‌آرمان ملت فلسطیین است. 

برادران نمادی است برای اسراییل، یا نماد آن شمار فلسطینانی است که از داعیۀ آزادی فلسطین روی برگشتانده و با دشمن تفاهم کرده‌‍‌اند. یا هم می‌تواند نماد آن دولت‌های وابسته عرب باشدکه به دادخواهی بر نمی‌خیزند، به جای آن که در کنار مبارزان فلسطین قرار گیرند و از آزادی فلسطینیان پاس‌داری کنند به مردم فلسطین و آرمان‌های آنان پشت می‌کنند. به دنبال یوسف‌گم‌شده در چاه نمی‌روند. 

ادامه خواندن من یوسفم پدر : استاد پرتو نادری