دسته: مقالات : مهرالدین مشید

تبعیض، حرمت شکنی و استبداد کار نامه ی سیاه طالبان

اوضاع ناگوار و شکننده ی سیاسی و اجتماعی افغانستان در موجی از خشم روزافزون، نارضایتی و اعتراض های پنهان و آشکار مردم این کشور حکایت از شکستن طلسم وحشت گروه ی طالبان دارد که این گروه نتوانسته بر رغم استبداد و اعمال اختناق حاکمیت خود را بر مردم افغانستان تحمیل کند. این نشانه ی آشکار خشم عمومی و لبریز شدن صبر مردم افغانستان نسبت به گروه ی طالبان است که بر رغم خشونت های فزیکی و روانی، تیرباران های صحرایی و حرمت شکنی های آشکار، نتوانسته صدای اعتراض مردم این کشور را خاموش نماید. بلند شدن صدای اعتراض بدخشانی ها در ولایت های درایم و ارگو آغاز توفانی است که به زودی تمام کشور را فراخواهد گرفت.

ادامه خواندن خیزش های مردمی نشانه های شکست طلسم وحشت طالبانی : مهرالدین مشید

روایت دیگری از تنهایی و غربت

روایت تبعید یعنی روایت نابهنگام خروج و داستان غم انگیز جدایی از میهن است که شناخت نامه ی تراژیک آن را فقط می توان در پهنا و گستره ی واژه های تنهایی و غربت و در ژرفنای سکوت می توان به تفسیر گرفت. یا به عبارتی دیگر روایت از دردی جانکاه که هنگام خروج از کشور از پس پرده های سینه برخاسته و هر روز آرام آرام پارچه های از وجود تبعیدی را با خود می برد. این درد چیزی است که گویی از پایانه های وجود از میان کوه های پرفراز و نشیب و آسمان خاکستری برخاسته و چیز هایی را با خود می برد که آنها را در هیچ جغرافیایی دوباره نمی توان بدست آورد.

ادامه خواندن تنهایی وغربت شناخت نامه ی تبعید : مهرالدین مشید

گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده ی کتاب ” بازگشت طالبان”

زمانیکه گزارش وزارت خارجه ی امریکا در مورد تخطی ها و تجاوز های طالبان بر زنان زندانی را خواندم؛ به ژرفنای جنایت در امارت طالبان پی بردم و این گزارش در واقع وثیقه ی محکمی است که سیمای واقعی طالبان را بحیث یک گروه ی نه تنها تروریستی؛ بلکه بحیث یک گروه ی دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن به اثبات می رساند. این گزارش جنایت گروهی را آفتابی کرده که در قاموس زنده گی شان خط سرخی وجود ندارد و حرمت شکنی و بی عزتی و تجاوز به نوامیس ملی به کار روزمره ی جنگجویان و رهبران این گروه بدل شده است. این گزارش در واقع سیلی محکم سازمان ملل بر روی سیاه ی طالبان و رهبران موزی و مرموز آنان است و به این حقیقت مهر تایید می گذارد که طالبان دین ستیزان و اسلام دشمنان دستار پوشان و تروریست اند که حرمت شکنی در شهر ها و روستا های افغانستان به کار روزمره ی آنان بدل شده است؛ اما دریغ و درد که جهانیان در برابر این جنایت های طالبان خاموشی اختیار کرده و بی توجه به رنج های بی پایان مردم افغانستان به دنبال منافع ژیو ایکونومیک و ژیواستراتژیک خود در این کشور اند و افغانستان را سکوی بازی های ژیوپولیتیک خود قرار داده اند.

ادامه خواندن دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلندهای حرمت شکن : مهرالدین میشد

استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن آژیر اعتراض ها در افغانستان

از آنجا که هر گونه ثبات ملی وابسته به ثبات سیاسی، اقتصای، اجتماعی، امنیتی و در کل فکری و فرهنگی یک کشور است و زمانی پایه های صلح پایدار و ثبات ملی در یک کشور استوار می گردد که نخست از همه در آن کشور ثبات در عرصه های یاد شده بصورت واقعی بوجود آید. هرچند افغانستان از پنج دهه بدین سو پس از تهاجم شوروی به این کشور ثبات ملی و مولفه های آن را از دست داده است؛ اما پس از حاکمیت گروه ی طالبان مولفه های ثبات ملی به کلی در این کشور بهم خورده و همه چیز در سایه ی وضع محدودیت های سخت گیرانه و استبدادی این گروه در حال بی ثباتی و فروپاشی است.

ادامه خواندن حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران بی ثباتی ملی در افغانستان:مهرالدین مشید

 
انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت ناپذیر انسان در آثار اندیشمندان بزرگ و فرهنگ های بشری از گذشته های تاریخ بدین سو بازتاب داشته است. این بیانگر این حقیقت است که انسان گرایی یا به گفته ی مولانای بزرگ “انسانم آرزوست” در واقع پاسخی بوده به ناپاسخگویی های فلسفی و دینی که نتوانسته اند تا انسان را برای رسیدن  به آرمان شهر زیبای عدالت پرور، آگاهی پرور و آزادی گستر کمک نمایند. انسان گرایی ندای کثرت گرایانه و جاودانه ی انسان بر ضد انحصار حق مداری فلسفه ها و ادیان گوناگون بوده که هر یک خود را حقیقت بدون منازعه خوانده اند و با این درفش به جنگ سایر فلسفه و سایر ادیان رفته اند. جنگی که از زمان هابیل و قابیل آغاز شده و بدون هر گونه انعطاف ناپذیری تا امروز زیر چتر های گوناگون به شدت ادامه دارد. دو جنگ اول ودوم جهانی به مثابه ی دو خونین ترین رویداد در تاریخ که میلیون ها انسان را به کام مرگ برد. جنگی که به دنبال پیامد های بحران اقتصادی سال‌ ۱۹۲۹ و از همه‌ مهم‌تر رقابت‌ سیاسی‌ فاشیسم‌ و دموکراسی‌های‌ غربی‌ و مارکسیسم‌ بوجود آمد و به گونه ی بی سابقه عموم‌ مردم‌ را به‌ قلمرو جنگ کشاند. 

ادامه خواندن انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی و باورهای دینی : مهرالدین مشید

علل و عوامل یا چگونگی و چیستی باز تولید گروه‌های افراطی

افراط گرایی پدیده ی تازه نیست؛ بلکه این پدیده ی خطرناک پیشینه ی تاریخی دارد و نشانه های آشکار آن از دوران روم باستان تا ظهور خوارج در صدر اسلام و جنگ های صلیبی سده های وسطی و مبارزات سیاه پوستان در امریکا و نبرد های آزادی بخش خلق های کوریا، برما، ویتنام و جاپان تا ظهور القاعده، بوکوحرام، طالبان و داعش در گستره ی تاریخ قابل درک است. هرچند افراط گرایی پیشینه ی تاریخی زیادی دارد؛ اما حمله های انتحاری بوسیله ی گروه های افراطی برای نخستین‌ بار زمانی آغاز شد که یک خلبان جاپانی طیاره ی خود را در سال ۱۹۴۴ به کشتی آسترالیایی کوبید.

ادامه خواندن افراطیت پادزهرخیانت رهبران اسلام سیاسی و یا شکست مبارزات حق طلبانه ملت ها: مهرالدین مشید

افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل در متن فاجعه ی جهانی

در این روز ها جهان بشریت روزگار دشواری را تجربه می کند و حادثه سازان تاریخ بی توجه به رفاه و خوش بختی انسان هر روز در پی حادثه آفرینی اند و با حادثه آفرینی های مرگبار در گوشه و کنار گیتی بشریت را به پرتگاه یک قدمی فاجعه نزدیک ساخته اند. جهان بشریت در نتیجه ی حادثه آفرینی های ناعاقبت اندیشانه، رقابت های ناسالم و غیر عادلانه، و یا به تعبیری جهانخوارانه، بیش از هر زمانی به جولانگاه ی ناخویشتن دارانه و غفلت بار سیاستگران و قدرت های تاثیر گذاری جهانی بدل شده است. از پیش آمد های شتاب زده و غیر مترقبه در جهان طوری فهمیده می شود که جهان در حال رسیدن به نقطه ی بحران غیر قابل بازگشت است. اوضاع کنونی نگرانی های جدی را با بار آورده است که مبادا رخداد های رو به افزایش، یک باره از کنترل بیرون گردد و دستاورد های چندین صد ساله ایرا یک باره نابود کند که منجر به ظهور انسان امروز و تمدن امروزین شده است.

ادامه خواندن جهان دریکقدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی جهان: مهرالدین مشید

بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی برتری خواهی و سلطه جویی

با پایان جنگ جهانی دوم دانشمندان و فیلسوفان غربی بویژه تمدن شناسان بر این باور بودند که فرهنگ و تمدن غرب توانایی هایش را از دست داده و در حال پایان یافتن است و باید منتظر ظهور فرهنگ و تمدن جدید بود. در میان فیلسوفان غربی، سارتر مشهور ترین فیلسوف اگزیستنسیالیست از نخستین فلاسفه ی غربی بود که گفت غرب برای نجات از فاجعه آفرینی فرهنگ و تمدن جدید، نیاز به فرهنگ و تمدن تازه دارد. به باور او فرهنگ و تمدن غرب جهان را به سوی فاجعه ی خطرناک به پیش می برد و یگانه راه برای رهایی از این فاجعه، جانشینی این فرهنگ و تمدن را به یک فرهنگ و تمدن جدید پیش بینی کرد؛ اما این اتفاق رخ نداد و آمریکا از نظر ژیوپلیتیک، احیای تمدن غرب را بر عهده گرفت و به فرسودگی این تمدن جانی دوباره بخشید. اما ظهور انقلاب اسلامی در ایران و بعد ظهور چین و هند بحیث اقتصاد های بزرگ و روسیه پس از فروپاشی شوروی  دوباره این تمدن را با چالش‌های جدی مواجه کرده است.

ادامه خواندن ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟ مهرالدین مشید

تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و فراملی نویسنده گان

هرچند تعهد به معنای اینکه هر کس خود را در برابر کسی یا برای انجام کاری ملزم بداند، کاربرد عام دارد. از این لحاظ هر شخصی در برابر خود و جامعه و جهان خود رسالت دارد. این رسالت را خودآگاهی های انسانی، اجتماعی، جغرفیایی و تاریخی رقم می زند؛ اما تعهد و رسالتمندی انسانی، اجتماعی، زمانی و مکانی یک نویسنده، شاعر، ادیب، هنرمند و روزنامه نگار از نوع دیگر است. از همین رو است که رسالت و مسؤوليت آنان در برابر انسان جامعه و انسان جهان شان متفاوت است. در قلمرو این تفاوت است که تعهد در قلمرو اندیشه ی یک نویسنده و ادیب و هنرمند معنای دیگری پیدا می کند که با سایرین متفاوت است. در این نوشته تلاش به عمل آمده تا از یک سو اندکی از این تفاوت ها پرده برداری شود و از سویی هم جایگاه و نقش واقعی و راستین نویسنده گان و شاعران در سطح ملی و فراملی روشن شود؛ زیرا یک نویسنده و شاعر نخست از همه کشور و مردم خود را دوست دارد و برای خوشبختی و سعادت مردم و شگوفایی کشور اش به روابط جهانی باور دارد.

ادامه خواندن نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار انسانی

پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛ نمادی از دو رویی و ریاکاری او

رسانه ها روز شنبه ۱۸ حمل برابر به ۲۷ رمضان پیامی را به مناسبت فرارسیدن عید از سوی رهبر غایب طالبان به نشر سپردند که در قسمتی از این پیام عیدی منسوب به رهبر طالبان، چنین آمده است : «روزی‌دهنده و حفاظت‌کننده ما الله تعالی است، قدرت‌های دنیا نه روزی شما را گرفته و نه آنرا قطع می‌توانند.» رهبر طالبان در بخش دیگری از پیام خود بدون اشاره به میلیون‌ها دالر کمک نقدی ایالات متحده امریکا و سازمان ملل که به عنوان «کمک بشردوستانه» وارد افغانستان می‌شود؛ گفته است،  قدرت‌های بزرگ دنیا «زندگی» اعضای طالبان را «گرفته نمی‌توانند.» شگفت آور اینکه رهبر طالبان در حالی این سخنان را گفت که روز سه‌شنبه گذشته ۲۳ رمضان به دلیل پرواز هواپیمای بی‌سرنشین بر فراز دفتر اش مجبور شد تا اقامتگاه خود را تغییر دهد. رسانه ها به نقل از مولوی عبدالاحد طالب، فرمانده نیروهای ویژه امنیتی رهبر طالبان نوشته اند که او این موضوع را یک «خطر فوری» برای امنیت هبت‌الله آخندزاده تلقی کرده و اقدام برای تغییر مکان او نمود. بنابر اطلاعات منابع، طالبان رهبر خود را به «پایگاه نظامی تلوکان» در ولسوالی پنجوایی قندهار منتقل کردند.

ادامه خواندن نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ اقتدار گروه ی طالبان : مهرالدین مشید

بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه های تروریسم

افغانستان پس از حاکمیت طالبان به زنجیره ی بی پایان بازی های جیوپولیتیکی میان کشور های منطقه جهان بدل شده است. قدرت های منطقه ای و جهانی با سپردن قدرت به طالبان همه به نحوی خویش را دچار اشتباه ی محاسباتی غیر قابل پیش بینی تلقی می کنند. این محاسبات زمانی ناموفق از آب بیرون شد که افغانستان خلاف وعده های طالبان و انتظار های آنان به بهشت گروه‌های خطرناک تروریستی جهان بدل شد. حالا که اوضاع در افغانستان به گونه ی خطرناکی رقم خورده و این کشور به باروت تروریسم بدل شده است. کشور های منطقه و جهان با رها کردن افغانستان به چنگال اژدهای تروریسم خود را بر سر کار ناعاقبت اندیشانه ی خود نادم احساس می کنند و هر نوع بازی با حکومت طالبان را نه چندان مطمئن که پس از رخداد های تروریستی زاهدان ایران و مسکو روسیه خطرناک و حادثه آفرین تر تلقی می کنند. آنان دریافته اند که اوضاع در افغانستان به گونه ی غیر قابل پیش بینی در حال انکشاف است و حالا می خواهند با بی توجهی به شناخت ژئوپولیتیک افغانستان بازی های پیچیده و مرموز و خطرناک ژیوپولیتیکی به اهداف خود نایل آیند.

ادامه خواندن بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته برگلوی مردم افغانستان: مهرالدین مشید

تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن ناقوس افراطیت و تروریسم

کودتای هفت ثور ۱۳۵۷ و بعد تهاجم شوروی در ۲۶ جدی ۱۳۵۸ به افغانستان، در واقع سرآغاز یک تحول نامیمون و غم انگیز بود که ناقوس افراطیت و تروریسم در منطقه به صدا درآمد و طومار خوشبختی نه تنها افغانستان؛ بلکه کشور های منطقه و حتا جهان را درهم پیچید. افغانستان پس از تهاجم شوروی به مرکز درگیری گروه‌های جهادی و ارتش شوروی و حکومت های تحت حمایت این کشور قرار گرفت‌. این جنگ با توجه به‌ مرکزیت گروه‌های جهادی در پاکستان، پشاور را به مرکز سربازگیری گروه‌های جهادی و حضور گرم سایر گروه‌ها و جنگجویان اسلامی تبدیل کرد که از کشور های شرق میانه، آفریقا، جنوب آسیا، آسیای مرکزی و اروپا و آمریکا به پشاور سرازیر می شدند.

ادامه خواندن افراطیت و تروریسم زنجیره ای ازتوطیه های بی پایان :مهرالدین مشید

رهبر طالبان از غیبت تا حضور و اعلان جنگ و دشمنی او با زنان افغانستان

رهبر طالبان پس از یک مدت طولانی بار دیگر از غیبت بیرون شد و با ظهور تازه نوار صوتی ای را به نشر رساند که در آن با تشدید خشونت و اجرای سنگسار بر زنان با آنان اعلام جنگ و دشمنی کرده است. وی گویا خواسته با تاکید به فرمان سنگسار به نماینده گی از خداوند حقوق بشر از نظر غرب را به چالش بکشد تا بدین وسیله یک و سر گردن بلند تر از دیگر طالبان در مقام امیرالمومنین خیالی تمکین نماید. روز  یک شنبه 5 حمل نوار صوتی ای از سوی رادیو و تلویزیون ملی تحت اداره ی گروه ی طالبان منتشر شد که رهبر طالبان در این نوار صوتی بر مجازات افراد متهم در محضرعام تأکید می‌کند و می‌گوید که این گروه حدود را اجرا و زنان را در محضر عام سنگسار می‌کند. او در این نوار صوتی از ارزش‌های حقوق بشر غربی و آزادی زنان انتقاد کرده و میگوید که عالمان دینی طالبان به‌طور دوامدار در برابر غرب و شکل دموکراسی آن در افغانستان مخالفت خواهند کرد. این اظهارات رهبر طالبان با واکنش‌های گسترده شهروندان کشور، سیاسیون، فعالان جامعه مدنی و نهادهای حقوق بشری روبه‌رو شده است.

ادامه خواندن اعلام دشمنی با زنان؛ زیر پرسش بردن اسلام و یا به چالش کشاندن حقوق بشر : مهرالدین مشید

اقنوم سه گانه ی شرارت در نمادی از فساد، معامله و خیانت

بحث بر سر مثلث شرارت یا اقنوم سه گانه ی فساد، معامله و خیانت در سه سیمای معلوم الحال است که مردم افغانستان از بیست سال بدین سو با آنان آشنایی بیشتر پیدا کرده اند. این مثلث در یک سناریوی بسیار فریبنده و خیانت بار بیست سال زنده گی مردم افغانستان را در چنگال های آهنین شان به اسارت گرفتند و آنچه از فساد، معامله و خیانت در چانته های استخباراتی داشتند، در حصه ی مردم مظلوم افغانستان دریغ نکردند. این مثلث شوم از بیست سال بدین سو نه تنها فساد اداری، معامله و خیانت و جنایت را در افغانستان به فرهنگ تبدیل کردند؛ بلکه بدتر از آن ماموریت داشتند تا بحیث فاسد ترین و خاین ترین رهبران حکومتی نقش جاده صافکن برای طالبان را داشتند. دو ضلع این مثلث خطرناک استخباراتی ماموریت مشترک شان را در نقش های رئیس جمهور و  ضلع سوم در نقش رئیس اجرائیه و رئیس شورای عالی صلح به گونه ی سیستماتیک در زیر چتر انتخابات تا زمانی انجام دادند که بالاخره ارگ را به گونه ی مشترک برای طالبان تحویل دادند.

ادامه خواندن مثلث خبیثه ی استخباراتی ایکه افغانستان را به کام آتش افگند : مهرالدین مشید

طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛ اما در افق این شهر نور امید می درخشد

بحث بر سر نوروز بحث بر سر جشن و شگوفایی گل ها و شادابی سبزه زار ها و نغمه های دل انگیز پرنده گان است؛ اما این همه زیبایی های نوروزی زمانی لذت بخش و تماشایی اند که فضای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور نیز آماده ی پذیرش نوروز باشد و مردم بتوانند، در فضای آرام و بدون هرگونه هراس با آهنگ های شاد بهاری نوروز را جشن گرفته و در دامنه های تپه ها به رقص و پایکوبی بپردازند؛ اما دریغ و درد که این روز شادی آفرین در افغانستان تحت سیطره ی استبدادی طالبان برای مردم افغانستان بویژه زنان و دختران این کشور به روز ناشاد؛ بلکه به غمگین ترین کشور جهان بدل شده است.

ادامه خواندن نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد رفته ی مردم این کشور : مهرالدین مشید

تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم اژدهای تروریسم

حوادث خونین در کشور های منطقه و جهان گواه بر این واقعیت است که افغانستان با توجه به موقعیت مهم جیوپولیتیک و قرار داشتن آن در چهار راه ی جهان نه تنها قلب تپنده ی قاره ی آسیا؛ بلکه قلب تپنده ی جهان است. رخداد خونین یازدهم سپتمبر 2001 دیروز و رخداد خونین امروزی مسکو و پیشتر از آن در ایران به این واقعیت مهر تایید گذاشت. حوادث بعدی تروریستی که دیر یا زود پیکنگ و آلماتا و شاید دهلی و حتا فراتر از آن کشور های آنسوی قاره ی آسیا را به لرزه خواهد آورد؛ در راه است. با تاسف از تعامل سیاسی جهان با سردمداران گروه های خطرناک تروریستی در کابل طوری فهمیده می شود که مقام های سیاسی جهان این خطر را به مثابه ی بازی با دم اژدها دست کم گرفته اند.

ادامه خواندن جنگ های جدید و متغیرهای تازه و استفادۀ ی ابزاری از تروریسم: مهرالدین مشید

از واگرایی های سیاسی تا اشتباه ی راهبردی و تاریخی

افغانستان با افتادن در کام تروریسم و زیر سیطره ی گروه‌های تروریستی زیر چتر حاکمیت طالبان شرایط حساس و سرنوشت سازی را پشت سر می گذارد؛ نه تنها در این کشور حکومت قانونی و حاکمیت قانون وجود ندارد؛ بلکه همه چیز به بن بست رسیده و حیات سیاسی و اجتماعی مردم افغانستان بیش از هر زمانی مختل و شرایط زنده گی برای آنان در زیر سیطره ی طالبان هر روز دشوارتر می گردد. با تاسف که در همچو شرایط دشوار و آزمونی شماری مخالفان نظامی و سیاسی طالبان بجای تمرکز روی برنامه های راهبردی و استراتیژیک؛ برعکس سرگرم زهر پاشی های قومی و سر دادن شعار های قومی اند و شماری هم داد از حکومت فدرالی و عده ای هم طبل تاجک بودن را در سینه ها کوبیده و دم از خراسان بزرگ می زنند. این شعار ها در شرایط کنونی جز خبط راهبردی و اشتباه ی تاریخی چیز دیگری تلقی نمی شوند؛ زیرا این شعار ها نه تنها رسیدن به خواست های یاد شده را ممکن؛ بلکه برعکس دشوارتر و ناممکن تر می سازند.

ادامه خواندن شعارهای قومی دشمنی با وحدت ملی و پایداری حکومت رو به زوال طالبانی: مهرالدیسن مشید

«شاعری برخاسته از دل تبعید»

اما شاعران و عارفانی چون، مولانای بلخ از استثنایی ترین سروران و شاعران گیتی است که از دل تبعید هرچه عاشقانه و با شکوه سر بلند کرده و رنج بیکران تبعید را در نوای سحر انگیز نی به تماشا نشسته و جدایی و غربت زده گی و حیرت زده گی را همراه با اشتیاق بی پایان در کرانه های تبعید به رنگ دیگری عاشقانه تر از هرکسی احساس کرده است. او یگانه شاعری عارف مشرب است که غم های بیکران جدایی و فراق و تبعید را در بریدن قامت های بلند و با شکوه ی نیستان آفرینش به تماشا نشسته و غم بزرگ فراق و تبعید را در نوای عاشقانه نی به تجربه گرفته است. او چنان خستگی ناپذیر عشق می ورزید که هرگز رنج بیکران کینه توزی های دشمنان پدر و فراق و تبعید او خمی بر ابرو نیاورد و پیهم عاشقانه در تبعید فریاد برآورد:

“بياييد بياييد که گلزار دميده ست –  بياييد بياييد که دلدار رسيده ست” 

ادامه خواندن از کوچه های پرپیچ و خم تبعید تا روزنه های نافرمانی وعصیان قسمت چهارم و پایانی : مهرالدین مشید

ایجاد اصلاحات و نخست وزیری شاه محمود:

به نظر میرمحمد صدیق فرهنگ”«…برداشت عمومی خانواده ی شاهی راجع به تحولی که در نتیجۀ جنگ جهانی دوم دراوضاع جهان رُخ داده بود و منشور سازمان ملل متحد با صحبت ازاعلامیه ی جهانی حقوق بشر ممثل آن به شمار میرفت، اعضای خانواده ی شاهی که مانند اکثراشخاص دیگر، این ادعا ها را، بویژه درقسمت حقوق افراد جدی میگرفتند، فکرمیکردند که بهتراست پیش از پیش طرز اداره ی کشور را با قبول یک پیمانه ی محدود دموکراسی باآن همنوا ساخته و به این صورت از فشاری که ممکن است در آینده برایشان وارد گردد، جلوگیری کنند. ازآنجا که محمد هاشم خان سمبول استبداد وسختگیری شناخته شده بود، چنین مصلحت دیدند که پروگرام توسط شخصی آغاز شود که بتواند در برخورد با حوادث و اشخاص، نرمش بیشتر ارائه کند و این شخص از نظر خصوصیات اخلاقی اش، شاه محمود خان بود.»  (خاطرات میرمحمد صدیق فرهنگ،  صفحات ۱۷۳-۱۷۴).

ادامه خواندن از کوچه های پرپیچ وخم تبعید تا روزنه های نافرمانی وعصیان«قمست سوم» مهرالدین مشید

افغانستان تحت حاکمیتت طالبان، لکه ی ننگی بردامان سیاستگران بدنام جمهوریت

بحث بر سر طالبان و حکومت آنان نه تنها بحثی فراتر از ابتذال و دردناک تر از زخم ناسور؛ بلکه بحثی فراتر از فاجعه و گسترده تر از هر تراژیدی ای است که تا کنون در کشور عزیز ما واقع شده است؛ زیرا غمنامه ی حاکمیت طالبان ه بهای بازی با سرنوشت مردم افغانستان چنان فاجعه بار و دردناک است که نمی توان ژرفنا و گسترده گی آن را در یک واژه بیان کرد. بحث بر سر طالبان و کارنامه های حکومت آنان در واقع بحث بر سر رویدادی فراتر از حادثه و بزرگ تر از تراژید است که در نمادی از بدترین ابتذال به مثابه ی زخم ناسور بر پیکر جامعه ی افغانستان سنگینی می کند. مردم افغانستان خود را ناگزیرانه با زمامدارانی روبرو می بینند که به بهای به تاراج رفتن آرمان های انسانی آنان با چند “من” ریش و دستار در نمادی از زشت ترین فاجعه بر گرده های آنان حکومت می کنند.

ادامه خواندن حکومت طالبان ابتذالی برخاسته ازعمق فاجعه ی افغانستان برباد رفته: مهرالدین مشید

چگونگی و چرایی فروریزی نظام سیاسی افغانستان و واگذاری آن به تروریستان

29 فبروری 2024 برابر است به چهارمین سالروز امضای موافقت نامه ی دوحه میان امریکا و طالبان. این موافقت نامه در واقع نتیجه ی مذاکرات طولانی پنهانی و آشکار امریکا با طالبان بود که از سال 2007 آغاز شد و در سال 2018 گفت و گو ها به گونه ی رسمی آغاز شد و تا آنکه دو سال بعد در 29 فبروری 2020 از سوی خلیل زاد و ملابرادر امضا گردید.

ادامه خواندن  چهار سالگی معاهده ی دوحه و فروریزی نظام سیاسی و جامعه ی افغانستان : مهرالدین مشید

سرزمینی که تاریخ آن با خون تبعیدیان نوشته شده است:

تبعید یکی از انواع مجازات هایی است که در نظام های حقوقی دنیا وجود دارد و هدف اصلی آن دورکردن فرد از خانه، زندگی و کسب و کار در کشور و در شهر خودش است.  با تاسف افغانستان از جمله کمتر کشور هایی در جهان است که تاریخ آن در هر برهه ای با خون تبعیدیان و عرق جبین بهترین فرزندان آن نوشته شده است. این تبعید ها در تاریخ این کشور سر نخ درازی دارد و از زمان های دور آغاز شده است. در گذشته ها نیم قاره ی هند تا ترکیه بستری برای تیعیدیان این سرزمین بوده است.هر زمانیکه این سرزمین مورد تهاجم بیگانگان قرار گرفته، دچار جنگ های داخلی شده ، خون و آتش در آن فواره کرده و عرصه ی زنده گی برای مردم آن تنگتر شده است. مردم آن وادار به تبعید خود خواسته و جبری شده و مردم آن بعد از دفع خطر و راندن مهاجم و سرنگونی حکومت دست نشانده دوباره به کشور خود برگشته اند. به گواهی تاریخ سلطان العلما پدر مولانای بلخ نخستین تبعیدی تاریخ است که بوسیله ی خوارزم شاه وادار به ترک سرزمین اش می شود. مردم افغانستان از آن به بعد در هر برهه ای از تاریخ جام زهر آلود تبعید را چشیده و جام شوکران آن را نوش جان کرده اند. تاسف بار اینکه این تبعید ها گاهی شکل رسمی را به خود گرفته و شاهان مستبد و خود کامه ای مثل عبدالرحمان سفاک فرمان تبعید فرزندان این سرزمین را به گونه ی رسمی صادر کرده بود.

ادامه خواندن از کوچه های پرپیچ و خم تبعید تا روزنه های نافرمانی وعصیان«قمست دوم» : مهرالدین مشید

سخنی از تبعید و تبعیدگاه و تبعیدیان تاریخ

قسمت اول

تبعید تنها احساس غریبه ای نیست که چون کابوسی بر روان انسان سنگینی میکند و به گونه ی شگفت انگیزی روح و روان او را به تاراج می برد؛ بلکه معنای دوری و دور افتاده گی های دردناک را نیز در خاطره ها تداعی می کند که تبعیدگاه را برای تبعیدیان خودخواسته و ناخود خواسته ی تاریخ بدتر و زشت تر از زندان های مخوف ” آخر دنیا” نه تنها به تصویر می کشد؛ بلکه رنج جگر سوزتر و اندوه ی بیکران تر از زندانیان در غول و زنجیر را بر روح و روان تبعیدیان تحمیل کرده و آرامش آنان را بهم می زند. آری درد های خاموش و ناگفتنی این تبعید جانکاه تر و سوزنده تر از زندان های تبعیدیان تاریخ است. این درد چنان ژرفنای و گسترده گی دارد که فریاد های ” واه از این زندان …” هم نمی تواند، اندکی زخم های ناسور آن را درمان نماید؛ بلکه برعکس این فریاد ها گویی کوه های نمک ها را بر روی زخم های سرطانی آن می پاشند و حدود و توانایی های تبعیدی را تا آنسوی صفر تقرب می دهد.

ادامه خواندن ز کوچه های پرپیچ و خم تبعید تا روزنه های نافرمانی وعصیان : مهرالدین میشد

در این روز ها گزارش هایی به نشر رسیده که نظامیان پاکستان پس از تماس ها با رهبران شورای مقاومت ملی مستقر در ترکیه، حاضر شده اند تا برای شماری از رهبران این شورا دفتر سیاسی در پاکستان بدهند. بر بنیاد این گزارش ها نظامیان پاکستان این پيشنهاد را به گونه ی مشخص برای عطا محمد نور و محقق ارایه کرده و از آنان خواسته اند تا در پاکستان دفتر سیاسی بگشایند. پاکستان در حالی این تصمیم را گرفته که رابطه این کشور با کابل بر سر حمله های تحریک طالبان پاکستان به تیره گی گراییده است و گفت و گو ها با میانجیگری شبکه ی حقانی و مولونا فضل رحمان رهبر جماعت العلما پاکستان بدون نتیجه باقی مانده است.

ادامه خواندن بازی های جدید استخبارات پاکستان و اختلاف فریبنده ی اسلام آباد با طالبان : مهرالدین مشید

نویسنده گی یعنی روایت آفرینی و اسطوره سازی های جدید

نویسنده گان، پژوهشگران و روزنامه نگاران در واقع منادیان آگاهی، آزادی و عدالت در جامعه ی خود اند که با توجه به خودآگاهی های انسانی، اجتماعی، تاریخی و جغرافیایی و رسالت های اجتماعی و تاریخی شان، به نحوی خود را در برابر مردم خود پاسخگو تلقی می کنند. بزرگترین رسالت یک نویسنده انتقال اطلاعات و تجربه ها به نسل آینده است تا هویت و ارزش‏ های واقعی تاریخی و فرهنگی جامعه در راستای آزادی و آگاهی ماندگار بماند. از همین رو است که البر کامو بزرگ ترین رسالت نویسنده را خدمت به آزادی و آگاهی عنوان کرده است. با این تعبیر نویسنده گان پاسداران آگاهی و آزادی در هر عصری برای هر نسلی اند.

ادامه خواندن نویسنده گی مسؤولانه یعنی نفخ صور و برپایی شور در دل واژه ها قسمت سوم : مهرالدین مشید