ترا استاد در بیداری و در خواب می جویم
ترا در بین گلهای قشنگ و ناب می جویم
بخوانم دفتر و دیوان اشعارت ز جان و دل
میان واژه های سچه و نایاب می جویم
اگر از دوستانت دل گرفتی ترک شان کردی
ترا با اشک چشم و با دل خون‌آب می جویم
نشان دست هایت را زنم من بوسه از اخلاص
از آن در صفحه‌ی اشعار تو بی تاب می جویم
سرشک از دیده می بارم شود تا برکه‌ی کوچک
شوم غواص در برکه ترا در آب می جویم
تو رفتی سوی خاموشان متین استاد ما افسوس
نشانت در میان آبداد در گوشه‌ی محراب می جویم
محمد اسحاق ثنا
۱۶ جنوری ۲۰۲۰