درباره وفات شاد روان نصرالله حافظ شاعرحماسه سرای کشور : ماریا دارو

 ی  بلبل  ترانه  خوان   کجا  رفتی   –   از  گلشن  شعر  و ترانه  بی جا رفتی 

در  موسوم  گل  ُگلشن  خموش وطن  – خورشید رخت  غروب  کرد وفنا رفتی 

Hafiz_d.14.11.13 

 شاد روان  نصرالله   معروف  به  حافظ  شاعر  زبان  پشتو  که یک  عمر  در  غنی  سازی  فرهنگ وادبیات  پشتو  قلم  زد و گهر  های  نایاب  از بحر  افکار ش بروی  کاغذ  ریخت.

 نصرالله  حافط  در سال  1310 هــش – در  ولسوالی «  چپرهار» ولایت  ننگرهار بدنیا  آمد وبتاریخ  چهاردهم عقرب  سال  1392 هش در  شهر کابل  وفات  نمود. استاد حافظ  دانش  متداوله  را در  قریه  زادگاهش  آموخت  و جهت فرا گیری  بیشتر  تحصیل  روانه  کابل  گردید. 

حافظ  در سال  1331  هش – در  وزارت  معارف  شامل  خدمت و در لیسه  خوشحال  خان  بصف  استاد  درآن لیسه به  تدرسس پرداخت. 

   در سال  1232 نظر به  ضرورت  به  رادیو کابل  وقت  شامل تبدیلا مقررو  به  نوشتن  آثار  ادبی  و هنری  پرداخت.

در  آن زمان رادیو  نشرات  مستقیم  داشت  و برنامه  های  هنری  و ادبی  مستقیم  نشر میگردید  و اثار  ویاز ان زمان   در  آریشف  رادیو  موجود نیست . 

در سال  1339  هش – معاون  مسلکی  مجله  پشتون  غژ  ارگان  نشراتی  رادیو  

در سال 1343 هش –  بحیث  معاون  تدقیق  پروگرامهای   هنری  وادبی  

بعد از آن  بصفت  نویسند رادیو  درامها  بخش  پشتو  و همچنن  در سال  های  که  جنگ نشراتی  از طریق  نشرات  رادیو  ازپروگرامهای  پشتونستان  اغاز  شد ُ سروده  های میهنی  اوزینت بخش   نشر ات پروگرام  پشتونستان گردید.

 در سال  1348هش –  زمانیکه رادیو  به  انصاری  وات  منتقل  گردید  مرحوم  نصرالله  حافط  بحیث  عضو  مدیریت روزنه تقرر حاصل  کرد  و هم  چنان در  پروگرامهای  پشتونستان  بمدیریت شادروان  امان  الله  سیلاب  ساپی  بفعالیت  ادبی  و سرودن  اشعار  حماسی  خویش  ادامه  داد. حافظ  در نوستن  اثار ادبی  در بخش  نشرات  مطبوعاتی  خدمات  چشم  گیر انجام  داده  است . وی  بر علاوه  اینکه  یک  شاعر بلند  مرتبت  بود در نوشت  نثر  نیز قلم  فرسایی  نموده  است و بسیار  برنامه  های  هنری  و ادبی  از  قلم  وی  به  نشر رسیده  است 

شاد روان  نصرالله  حافظ  در سال  1353  هش – بحیث  مدیرانسجام  پروگرامها رادیو  ایفای  وظیفه  کرد  و 

 در سال   1358 هش – از  طرف  اداره  پشتونستان  جایزه  بهترین  شاعر  حماسه  سرا را نصیب  گردید.

در سال  1373 هش –  به  تقاعد  سوق  شد و مصروف  نوشتن اثار  و جمع آوری  اشعار اش  گردید.

آثار  حافظ : 

1 -دنغمو کاروان  از  طرف  ریاست رادیو  افغانستان درسال  1356 هش – نشر  گردید

2- دشمشاد هسکی  څوک دی ـ  در سال  1362 هش – از  طرف  اتحادیه  نویسندگان  افغانستان  به  طبع  رسید

3- ترانی  –  مجموعه  اشعار  وی  از طرف  رادیو  افغانستان  به طبع  گردید  

4 – په جاپان کی  سلام 

5 – دلنډو  کیسو ټولګه – 

6 – د بیداری  غژ – در  سال  1334  هش – جایزه  را  نیز  بدست  آورد . 

7 – دسباوون نغمه – در  سال 1353  هش – جایزه  ادبی را حاصل کرد. 

8 – مات وزرونه  –  اثر  جبران  خیلیل  را حافظ  به   نظم  در  آور 

9 – داسلام سیاسی  تاریخ  – یک  کتاب  دلچسپ  سیاسی  مذهبی  میباشد . 

10 – دحضرت  محمد  «ص» د وډکتوب  کیسی  .   

11 – ویرنی  او ستاینی – این  کتاب  درباره  شاهان  و  نویسندگان  و شاعران  تحریر  شده  است.

12 – دسولی  علم بردار –  اشعار  که درباره  خان  عبدالغفار  سروده  شده  است 

13 – پردیسه مینه  –  زمانیکه  حافظ  به  سفر  حج  و بغداد رفته بود  نوشته  است.

14 – مرسته  – اشعار  در باره غربای  افغانستان  و کمک های  سره  میاشت 

15 – حبابه  – قصه  های جالب   اموی های در  باره خلیفه  یزید  بن  عبدالمالک 

16 -کابل  شهید  شو – در زمان  جنگی  های  داخلی  اشعار  که  درباره  قتل  مردم  شهر  کابل  سروده  است

17 –  غیرتی  ربی – یک  منطومه  شعر که  از  طریق  رادیو  نشر  شده  است.

 18 – هغه  شپی  چه  لمن یی  په سینه  ده 

 19 – شعر  بغاوت …بخاطر   تجاوز وطن سروده  .

  20 – مجموعه اشعار  

21 –  دپشتو ژبی  سره  دله  خواله  

22 -سپرلنی  توگه   مجموعه  اشعار  بهاری  

23 – دنری  دنامتو لیکوالانو  کیسی  .  قصه  نویسندگان  جهان 

24 –  پت  خزانی  –  درباره  شاعران  زبان  پشتو

25  – دنری  د مشهور  شاعرانو 

26  – پرهرونه  .  مجموعه  اشعار  عشقی  

مراتب  تسلیت  خودرا  نسبت  این  ضایعه  بزرگ  برای  فامیل  مرحوم  حافظ  و اهل  شعر  و ادب  و  کارمندان  رادیو  تلویزیون  ملی  افغانستان  عرض  میداریم .  تسلیت  در برابر  غم  بزرگ   جبران  آنچه  از  دست  رفته  است  نمیدارد  اما  باید  بهتر بگویم  در غم  و سوگ  دانشمندان  همیشه  شریکم . 

روح  حافظ  شاد  و بهشت  برین  جایش  باد 

مرگ باید  سجده باشد سجده  ای  پیش  از  قیام

اشهدم  را  خوانده ام ای مرگ  بر  تو صد  سلام

هیچ  ندارد  شاعر  دیونه  دل  جز  جان مست 

میتوان  رفتن به  عرش  خدا  با  شیرین  کلام

 

امکان ثبت دیدگاه وجود ندارد.