پدرم را بسته‌گان و دوستانش به‌دلیل مهربانی، راست‌گویی، کاکه‌گی و آزاده‌گی‌اش، “لالا جان” می‌گفتند.
این لالا جانِ زنده‌یاد؛ یعنی پدرم، پیش از رفتنش در دلِ خاک، چند تا گوش‌زد برایم کرد:
•در زنده‌گی نمک‌شناس و با پاس باش و احسانِ کسی را در روزهای دشوار فراموش نکن؛ زیرا حق‌شناسی خصلت جوان‌مردان است.
•تفاوت مرد و نامرد در عمل است؛ مرد آن‌ست که به‌چیزی که وعده نمی‌دهد، عمل می‌کند؛ اما نامرد به‌چیزی که وعده می‌دهد، عمل نمی‌کند.
•هرگز غیبت نکن؛ چون شرمنده‌گی به‌بار می‌آورد و نفست را آلوده می‌سازد.
•از گفتن حقیقت نترس؛ ولی در بیانِ آن اخلاق را نگه دار.
•با چشم گُشنه (حریص) آشنایی نکن.
•فقیر مشرب و سخاوت‌پیشه باش.
•عیب‌جو، از خود راضی و مغرور نباش.
•بخیل نباش؛ زیرا بخل به خودخوری، کژاندیشی و مرگِ تدریجی می‌انجامد.
•مهمان ناخوانده نباش؛ چون سبب دست‌پاچه‌گی میزبان می‌شوی.
•رازدار و عیب‌پوش بمان تا راز و عیبت پوشیده بماند.
•خلاصه بنده‌ی کاکه و آزاده‌ی خدا (ج) باش؛ زیرا کاکه‌ها و آزاده‌گان، مقبول درگاه حضرتِ حق اند.
جاوید فرهاد