با قلبی آکنده از اندوه و تأسف، خبر درگذشت بانو “آزاده”، یکی از نخستین آوازخوانان زن در تاریخ معاصر موسیقی افغانستان، را دریافت نمودم. زنده یاد “آزاده”، با اجرای آهنگ‌های چون من گلفروشم، سمنک، او بته والا، و لاله آزاد که با محترم استاد مددی اجرا شده است، در حافظه تاریخ موسیقی افغانستان و قلب دوستداران موسیقی و هنر افغانستان برای خودش جاه باز نموده است
مرحوم “آزاده” به‌عنوان یک پیشگام در عرصه موسیقی، الهام‌بخش نسل‌های جدیدی از هنرمندان زن در کشور بوده و صدای او نمادی از پایداری در برابر تمام سختی‌ها و محدودیت‌ها بود که زنان هنرمند افغانستان با آن روبرو بوده اند.
من نبود زنده یاد “آزاده” را به خانواده محترم ایشان، جامعه موسیقی، فرهنگی و هنری افغانستان تسلیت عرض می‌نمایم. یاد و خاطره “آزاده” برای همیشه در دل‌های ما جاودانه خواهد ماند و میراث هنری او همچنان الهام‌بخش و راهگشاه بانوان جوان و آینده خواهد بود که در جهان موسیقی پا میگذارند.
روحش شاد و یادش همیشه گرامی باد.