بر حال آنکس باید گریست، که دخلش بود نوزده و خرج بیست:
خواجه آصف وزیر دفاع پاکستان به تازه گی گفته است که طالبان افغانی ده میلیارد کلدار پاکستانی از ما خواسته اند تا طالبان پاکستانی را از مرزهای پاکستان به نقاط دور دست افغانستان انتقال دهند. و وزیر دفاع پاکستان اظهار داشته که ما حاضر هستیم پول بیشتر بدهیم اما مشروط بر اینکه طالبان افغانی کتباً تعهد کنند که طالبانی پاکستانی را مهار میکنند.
به باور من اظهارات اخیر خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان، مبنی بر پرداخت ده میلیارد کلدار به طالبان افغانستان در برابر انتقال جنگجویان تحریک طالبان پاکستان (TTP) از مناطق مرزی، نشاندهنده درماندگی اسلامآباد در برابر تهدیدی است که خود روزی پرورانده است. پاکستان پس از تسلط طالبان بر کابل اسلام آباد انتظار داشت این گروه تابع سیاستهایش باشد، اما طالبان برخلاف انتظار، رویکردی نسبتاً مستقل در پیش گرفتند یا نتوانستند یا نخواستند TTP را مهار کنند. و روابط خود را با هند برقرار کردند.
اکنون اسلامآباد میخواهد با پول، امنیت خود را بخرد؛ اما چنین اقدامی در واقع انتقال ناامنی از مرزها به داخل بخصوص در شمال افغانستان است. در صورت پذیرش این معامله، طالبان استقلال سیاسی خود را از دست داده و چهرهای وابسته و مزدبگیر خواهند یافت. حضور جنگجویان پاکستانی در مناطق مختلف افغانستان نیز خطر ایجاد هستههای تازه ترور و افراطگرایی را افزایش میدهد و تهدیدی مستقیم علیه ثبات داخلی کشور خواهد بود.
این اقدام طالبان را در معرض فشار و تحریمهای جدید بینالمللی قرار داده و اختلافات داخلیشان را نیز تشدید میکند. افزون بر آن، طالبان از لحاظ امنیتی و مالی توان انتقال یا کنترول کامل اعضای TTP را به باور من ندارند، زیرا این گروه در نقاط گوناگون افغانستان پراکنده و در بافت اجتماعی محلی حالا ادغام شده است.
در نهایت، پیشنهاد وزیر دفاع پاکستان بیش از آنکه طرحی اجرایی باشد، تلاشی برای فریب افکار عمومی و انتقال بحران است. پاکستان میکوشد امنیت را با پول بخرد، اما ترور و افراطگرایی خریدنی نیست. اگر طالبان افغان به چنین معاملهای تن دهند، که تا هنوز طالبان افغانی این پیشنهاد را نه تائید کرده اند نه رد امنیت پاکستان در برابر ناامنی افغانستان.