ای قلم٬ طاقت فریاد ندارد دل من – واه که بازیچه دنیا شده است منزل من «ماریا دارو»
مادر وطن طی چندین دهه دامن پرخون دارد. حملات انتحاری جان شیرین هموطنان مارا میگیرد و خانواده ها را عزادار میسازد ٬ این عمل ناجوانمردانه پیروزی دشمن نیست بلکه جبن و ناتوانی دشمن را آشکار میسازد.
بهار امسال با ریختن خون جوانان وطن رنگین گردید٬ عیان است که مزدوران و گماشتگان حلقه بگوش مصروف زد وبند های دولتی و انتخابات پارلمانی خویش اند٬ تا امنیت مردم.
طی چندین سال با حضور قوای خارجی در هرگوشه وکنار وطن ٬ خون مردم رایگان ریخته میشود. بهار امسال با خون مردم بیگناه ما رنگین شد٬ نمیدانم تا ختم سال بخاطر انتخابات پارلمانی چه خون ریزی های دیگر دامن گیر ملت ما خواهد شد. خونهای ریختهء دشت برچی در غرب کابل هنوز نخشکیده است٬ امروز دوشنبه دهم ثور (۱۳۹۷) در منطقه شش درک مربوط حوزه نهم شهر کابل دو حملهء تروریستی دیگر صورت گرفت .
در اثر این دو حمله انتحاری تروریستان به تعداد بیست و پنج تن کشته و چهل ویک تن زخمی بجا گذاشته شد.
دو حمله ء که در شش درک کابل صورت گرفت٬ انتحاری دوم کاملا سوء قصد بجان شیرین خبرنگاران جوان رسانه ها بود. در این حادثه برعلاوه مردم بیگناه و بی دفاع ما نه تن جوانان گویا را نیز خاموش ساختند. خاموشی قلم و سخن و مطبوعات ٬ خاموشی ملت و مردم عزیز ماست.
خبرنگاران جوان حوادث را با تصاویر گویا به اطلاع جهان میرساندند٬ آنها واقعیتهای جامعه ما را با حضور قوای مجهز خارجی برملا و برای مردم دنیا بیان میکردند. دشمن زبون در مقابل قلم ٬ کمره و زبان گویای ژورنالست ها از بم و انفجار کار میگیرد و قوای خارجی تماشاگر آن میباشند.
هموطنان عزادارم:
سینه ام پرُ از غصه است ٬ در غم تان شریکم .
میخواهم با چند فرد از شاعر معروف وطن جناب ( یوسف کهزاد ) تسلیت خویش را به تمام ملت نجیب کشورم برسانم.
چراغ شهر خاموش است امشب
فلک از غصه مدهوش است امشب
خمیده قامت فرزند کابل
مگر ٬ مادر سیه پوش است امشب 