عجیب دنیای است، دنیای سیاست
: احمد سعیدی

گاهی زین به پشت گاهی پشت به زین یا به گفته فردوسی …
چنين است رسم سرای سپَنج

گهی ناز و نوش و گهی درد و رنج .

در امریکا همیشه دو حزب یعنی جمهوریت خواه و دمکرات ها در رقابت اند در اکثر انتخابات ها تعداد زیادی از رئسای جمهور چه دمکرات چه جمهوری خواه در دور دوم نیز به اریکه قدرت تکیه زده بودند اما برعکس درانتخابات چند قبل امریکا دونالد ترامپ با در نظرداشت مدیریت ضعیف آن در مهار کرونا، تیرگی روابط اقتصادی و سیاسی با چین، مسئله تحریم های ایران، مسایل مربوط به خاور میانه، پروسه صلح افغانستان، ایجاد بعضی محدودیت های حساسیت برانگیز مانند منع ورودی بعضی از شهروندان کشورهای اسلامی به امریکا، کم سوادی و کم تجربه گی آن در حوزه سیاسی و حکومتداری،او را در انتخابات به شکست مواجه ساخت.


دونالد ترامپ با همکاری خلیلزاد سرنوشت مردم افغانستان را نیز قمار زد، بدون تردید پهن این میز قمار نیز با شکست ترامپ در انتخابات کمک کرد. به عقیده من مسئله افغانستان در طول تاریخ  لکه ی ننگی بر دامن جمهوری خواه ها میماند که اینها گروه های تروریستی را در سطح بین المللی شان و عزت دادند نزد گروه های تروریستی زانو زدند و سر خم کردند.                                         

از خلیلزاد یهودی مشرب همین توقع میرفت. حالا که جوبایدن قدرت را بدست میگیرد گرچه او هم یک امریکایی است اما به باور من در مسئله افغانستان، ایران و منطقه خاو میانه محتاطانه تر قدم برخواهد داشت.                                              

مشروط بر اینکه سیاست مدارهای افغانستان که خوشبختانه یا بدبختانه بر راس قرار دارند کمی هوشیار باشند و از فرصت پیش آمده بخاطر شکست ترامپ و پیروزی جو بایدن بهره برداری درست نموده و از این بیشتر نگذارند به طالب باج و امتیاز داده شود. رهایی پنج و نیم هزار طالب هم قماری ناعاقبت اندیشانه ی بود که رهبران دولت افغانستان زدند.                                                                           گرچه سیاست میدان قمار نیست  درسیاست باید تحلیل و ارزیابی داشت که متاسفانه رهبران ما ندارند حالا هم امریکایی ها با همنظری خلیلزاد شاید خواهان رهایی هفت هزار طالب دیگر باشند، اگر رهبری دولت افغانستان بدون سنجش و تحلیل مانند گذشته هفت هزار طالب را آزاد کند پس باید مردم افغانستان به این نتیجه برسند که دولت در نوکری امریکا و در حمایت از تروریستان گام برمیدارد نه بخاطرمنافع ملی.

تردیدی وجود ندارد که جوبایدن یک دموکرات است و درگذشته روابط بدی با پاکستان نداشته اما جمع کردن بعضی خرابی ها و گندگی ها که در زمان ترامپ صورت گرفته باید در اولویت کارهای بایدن باشد. بایدن نسبت به ترامپ هم تحصیلات بیشتری دارد و هم تجربه سیاسی زیادتری بخصوص در هشت سال کاری در معاونیت بارک اوباما چیز های آموخته.
آنچه را ما تا هنوز از زبان جوبایدن شنیده ایم گفته است که درابتدا به لغوی بعضی از سیاست های حساسیت برانگیز ترامپ خواهد پرداخت. بایدن در مورد ملت سازی و نوع نظام سیاسی و حکومتداری افغانستان دیدگاه ی خودش را گذشته داشت که تا اندازه ی در داخل کشور واکنش ها را برانگیخت. بایدن طرفدار بیرون کردن نظامیان امریکایی از افغانستان و در کل خاورمیانه بوده است.
آنچه را بایدن در آینده پیش رو دارد مسئله مهم مشکلات بوجود آمده در داخل خود امریکاست که دموکراسی آن کشور را زیر سوال برده است. موضوع دوم مبارزه با کرونا است که مردم امریکا یکی از بزرگترین قربانیان و متضررین این ویروس بوده اند. کارهای دیگری از جمله روابط اسرائیل و کشورهای خاورمیانه، تحریم ها و مسئله هسته ی ایران، روابط اقتصادی با چین، پروسه صلح افغانستان، مبارزه با تروریسم، … به باور من دونالد ترامپ یک سیاستمدار نبود بلکه یک بزنس مین « مرد تجارت پیشه» پپولیست بی رحم و نا عاقبت اندیش بود حمله بر کنگره امریکا شرم دیگری در تاریخ بنام ترامپ ثبت خواهد شد.
از طرف دیگر باج دهی بیش ازحد ازطرف خلیلزاد به طالبان و همه ی این سیاست های نا عاقبت اندیشانه طالبان را گستاخ تر و با جرات تر ساخته است تا بیشتر ازپیش مقاوم باشند و بر سر مواضع شان ایستادگی نمایند.