آقای رئیس جمهور اشرف غنی، اول بتو میگویم بعد به دیگران «ما به اعتماد ملی نیاز داریم»: احمد سعیدی

أفغانستان در شرائط فعلی به بحرانهای گوناگون گرفتار است، بحران اجتماعی، بحران سیاسی، بحران امنیتی، بحران اقتصادی، وده ها مرض دیگر که نامش را در عالم سیاست بحران گذاشته اند ولی باید دانست که بحران اجتماعی با زنگار شدن اخلاق جامعه از بد ترین بحرانهای است که با عث  متلاشی شدن شیرازه نظام در یک کشور میگردد.پایه وقوام یک نظام  در تمام دنیا ملت ومردم اند مردم میتوانند به نظام های سیاسی مشروعیت بخشند ومردم میتوانند از نظام دفاع کنند ومردم است که  از اثر حمایت شان رهبران وسیاستمداران نفس میکشند. رهبر بدون مردم جسم بدون نفس است. غمبار ترین بحران کشور بحران بی باوری ونبود اعتماد ملی است. 

ریشه بحران اجتماعی از لجنزار بیعدالتی آب میخورد.بحران که با گسترش وافزایش آن ریشه درخت تنو مند باور ملی موریانه ای میشود وفرو می غلتد.واعتماد وباور انسانهارا از بین می برد.وقتی اعتماد نبود هیچ چانس وفرصتی برای گام گذاشتن نیست.اعتماد يکي از جنبه اساسي و مهم روابط انساني در يک جامعه است و فقدان آن، اين روابط را از بين مي برد. اعتماد زمينه ساز مشارکت و همکاري در زمينه هاي مختلف اقتصادي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي مي گردد و با ايجاد تمايل اعضاي جامعه به همکاري باهمديگر، مشارکت را در همه ي بخش ها سرعت مي بخشد.با نبود آن همه چیز نا بود است.بیا ئید اعتماد ملی را زنده کنیم.

ما چه نیاز داریم؟

بلی به امنیت نیاز داریم، به اقتصاد نیاز داریم این دو نیاز  پختگی سیا ست داخلی وخارجی را به نمایش میگذارد  اما نیاز اساسی ما همدلی وحدت ویک پارچگی است واین هم دلی ممکن نیست مگر با جوهر عدالت.جا ئیکه عدالت نباشد محبت نیست واگر محبت نبود وحدت بمیان نمی اید حالا مخاطب من سران نظام است.

جناب رئیس جمهور، محترم داکتر عبدالله وسائر اراکین دولت! شما اولویت ها را بشناسید  باید بدا نید که اولویت  شما  ایجاد فضای باور واعتماد وبرادری است.شما درین شرائط بیشتر از آب ونان به اتحاد ووحدت ویک پارچگی نیاز دارید لذا با گذشت، روا داری وعدالت گستری دل مردم را بدست آورید بر قوت وشوکت خود بیافزایئد.چل وفریب وانتقام را بگذارید به روز های دمراستی حالا پای دشمن در گلوی شما گذشته است وشما با هم پا پیچک دارید! این وضعیت شمارا به سر حد نا بودی می برد وملت را به کام مرگ.

من از شما برادرانه تقاضا میکنم.بیائید با هم صادق باشیم ، بیائید با هم برادر باشیم بیائید مرحم زخم صد ها وهزاران خانواده دردمند باشیم که همه روزه جگو گوشه های خودرا از دست میدهند ما بدون جلب رضائیت مردم به شکست مواجه هستیم ما در دام توطئه های داخلی وخارجی گیر مانده ایم ولی خوشبختانه یک نعمت در وجود ما هست که مارا نجات میدهد .نعمت صداقت، محبت، دوستی، نوازش رواداری بخاطر جلب اعتماد واعاده اعتبار وباور از دست رفته به امید پیروزی ملت مؤمن وسر بلند أفغانستان.