زخمی ترین نشانه ی دنیاست این وطن
بیچاره و شکسته و تنهاست این وطن
هرگز به این کرانه نسوزد دلی کسی
بی سرپرست و بی سر و بی پاست این وطن
تاریک و تیره گشته٬ به آتش نشسته است
دیده به راه روشنِ فرداست این وطن
روزی نه شد که بی غم و سودا٬ به سر شود
میدانِ جنگ و فتنه و دعواست این وطن
از هر طرف صدای«من» و «قوم» و «ملت» است
بازیچه ی تبار و زبانهاست این وطن
بنگر به بامِ آبی و خورشیدِ روشن اش
آه ای خدا! چه خوب و چه زیباست این وطن
هارون یوسفی
24-9-2016