بانوی عارف و شاعرِ شیدا، که در تاریخ عشق و عرفان، بنام جاودان
رابعه بلخی درخشیده است
نخستین بانویی که در زبان دل سخن حق را با نغمه ای عشق درآمیخت
و از شراب وصال الهی جرعه ای بر لب جانِ انسان ریخت.
او در روزگارِ خراسان کهن
قلم به نیابت عشق برداشت و سرود انسانیت را با خون دل نگاشت
و چون پروانه ای در آتش حقیقت سوخت
تا چراغ عشق را در دل عالم فروزان سازد.
امروز آرامگاهی او در ولسوالی بلخ باستان در دامان مزار شریف
قبله گاه دلهای عاشقان و اهل معناست
جاییکه نسیم عرفان بر سنگی مزارش میوزد
و هر ذره ای خاکش از ذکر عشق الهی لبریز است.
و من در آن فضای قدسی پس از اتحافِ دعا و خلوتی کوتاه با روحی پاکش
چند تصویر یادگاری گرفتم؛
تا نشانی از آن لحظه ای نورانی در دل و خاطره نگاه دارم
با مهر ادب و اخلاصِ روحانی
احمد محمود امپراطور
جمعه ۲۶ مهر ماه سال ۱۳۹۸ خورشیدی