آقاي كرزي قرار داد استراتيژيك امضا مي كند يا وطن مي فروشد: از – احمد ” سعيدي “

مدت زياديست  كه رسانه هاي داخلي و خارجي مباحث داغ را در مورد پيمان استراتيژيك ميان امريكا و افغانستان مطرح بحث قرار داده اند آگاهان امور در اين مورد صحبت مي كنند قلم بدستان در اين باره مقالات زيادي نوشته اند بعضي اين پيمان را براي آينده افغانستان حياتي مي دانند و بعضي ها اشغال و اشغالگري چيزيكه در ميان اين همه بحث ها معلوم نيست موقف و جايگاه حكومت آقاي كرزي در اين پيمان است زمام داران ارگ يك روز به ميخ مي كوبند و روز ديگري به نال پيمان استراتيژيك به معني قرار داد دراز مدت و همكاري هاي دو جانبه يا چند جانبه است نه پول گرفتن و فروختن كشور آنانيكه با الفباي سياست آشناي دارند اين حقيقت را درست تر ميدانند جهت امضاي اين قراد داد آقاي كرزي بهانه هاي گوناگون را از چندي بدينسو مطرح كرده است توقف عمليات شبانه از طرف نيروي هاي خارجي تسليم دادن محابس به حكومت افغانستان اما چيزي ديگري كه روزي 29 حمل 1391  در محفل ياد بود از تولد علامه محمود طرزي آقاي كرزي به زبان آورد خيلي خجالت آور بود در قدم اول جناب رئيس جمهور غير مستقيم حكومت خويش را با حكومت شاه امان الله غازي مقايسه نمودكه نهايت دور از انصاف

و عدالت است آقاي كرزي مي داند حكومتش از پا تا فرق غرق در فساد استمافياي مواد مخدره غضب زمين ها چور و چپاول داراي هاي عامه نبود امنيت نبود عدالت و انصاف همه و همه لكه هاي ننگي اند بر دامن اين حكومت آنچه كه از همه جالب تر بود جناب رئيس جمهور به زبان خود ارشاد فرمودند امريكايي ها بايد تعهد كنند كه سالانه دو مليارد دالر به افغانستان مي دهند و بعداً ما پيمان استراتيژيك را با آنها  امضا مي كنيم سوال اساسي اين است كه در قرار داد هاي استراتيژيك چند دالر مي دهي چند مي گيري حرف مسخره بيش نيست اگر معني استراتيژيك همكاري دراز مدت است به دو مليارد دالر ارتباط ندارد اگر هدف فروش و قباله دادن كشور است مردم افغانستان آنقدر بي غيرت و بي همت نيستند كه وطن خويش را به دالر بفروشند و كسانيكه ادعاي فروش كشور را داشته باشند محاسبه شان  نادرست است بنده بعضي اوقات صحبت هاي آقاي كرزي را در كنفرانس هاي مطبوعاتي يا محافل ديگري مي شنوم حيرت زده مي شوم با خود مي گويم با 110 مشاور و نيمچه مشاورين ديگر چرا جناب شان اينطور صحبت مي كنند من از مشاورين كم سواد  و بي سواد گله ندارم گله اصلي من از جناب داكتر رنگين سپنتا است كه هم سياست ميداند و هم دانشمند آگاه و با تجربه است چرا نمي كوشد تا با رئيس جمهور سخنان را روي كاغذ  آماده سازد كه نه مورد تمسخر  مطبوعات قرار گيرد و نه كشور مردم ما  توهين شوند ميدانم آقاي كرزي ممكن قلب صاف داشته باشد ولي عدم درك از وضيعت منطقه و جهان و عدم آگاهي همه جانبه از اوضاي داخلي و مشوره هاي غرض آلود بعضي از مشاورين نا عاقبت انديش باعث ان مي شود كه جناب رئيس جمهور حرف هاي را مطرح كنند در مطبوعات كه هرگز قابل ترميم و باور نباشد اگر تصور اين باشد كه فقط آقاي كرزي است كه كه با امريكا پيمان راه بردي يا نظامي امضا مي كند اين راه به تركستان است قبلاً نيز زمام داران در افغانستان بوده اند كه با كشور هاي مختلف پيمان هاي استراتيژيك و نظامي امضا كرده اند بگونه مثال اول روابط استراتیزیک شخصي آقاي كرزي امضا كرده اند

 

 

روابط استراتژیک به مفهوم مناسبات ویژه دو یا چند کشور با یکدیگر است و لزوما به معنای انعقاد یک پیمان نظامی نیست، اگرچه می تواند روابط نظامی را نیز پوشش دهد. امضای پیمان های استراتژیک  اخير افغانستان با كشور هاي مربوط  مورد توجه سیاستمداران افغانستان قرار گرفته و این کشور در سال جاری چندین پیمان استراتژیک با کشورهای جهان امضا کرده است بر علاوه كشور هاي ديگر . چند ماه قبل آقای کرزی با كشور هند پیمان استراتژیک را نيز  امضا کرد و اخیرا در سفرهای اروپایی خود سندهای همکاری های دوستانه دراز مدت با کشورهای ایتالیا، فرانسه و انگلستان كه نيز  به امضا رساند. در واقع این پیمان ها، همکاری در حوزه های مختلف از جمله سیاسی،اقتصادی، بین المللی، آموزشی، فرهنگی و امنیتی را مطرح کرده است و صرفا یک پیمان نظامی و امنیتی تنها نیست بدون شك اگر آقاي كرزي قرار داد استراتيژيك يا پيمان نظامي را با امريكا امضا مي كند اولين قرار داد نظامي نيست افغانستان تاريخچه مفصلي از پيمان هاي نظامي با كشور هاي ديگر دارد

پیمان های نظامی دولت های افغانستان بعد از استقلال این کشور در سال ۱۹۱۹ عیسوی بیشتر قابل بررسی و ماندگار است ، چرا که این قرارداد ها در جهت گیری های سیاسی و اقتصادی افغانستان و نفوذ خارجی در این کشور نقش مهمی داشته اند. قابل ذکر است که از بدو استقلال افغانستان تا کنون قراردادهای مهم نظامی افغانستان با شوروی صورت گرفته و عمده ترین آن ها در سه دوره یعنی اوایل سلطنت امان الله خان دهه دوم سلطنت ظاهر شاه و اوایل حکومت خلقي ها در زمان نور محمد تره کی به امضاء رسیده است. ۱. قرار داد نظامی با ترکیه: در سال ۱۹۲۰ عیسوی در زمان امان الله خان میان افغانستان و ترکیه پیمانی در مسکو به امضا رسید که موجب آن ها ترک ها مسوولیت تنظیم و سازماندهی ارتش افغانستان را به عهده گرفت.

۲. قرارداد نظامی با آلمان :

در سال ۱۹۲۰ دولت امان الله خان پیمانی با آلمان امضاء کرد که براساس آن آلمانی ها باید کارخانه اسلحه سازی و متخصصین نظامی به افغانستان می فرستادند..

۳. قرارداد نظامی با شوروی:

قرارداد نظامی میان افغانستان و شوروی توسط دولت امان الله خان به تاریخ ۲۸ فبروری (= فوریه) ۱۹۲۱ در مسکو امضا شد.

۴. قرارداد نظامی با فرانسه :

درسال ۱۹۲۳ قرارداد خرید اسلحه میان محمود طرزی سفیر افغانستان در فرانسه با مقامات فرانسوی امضا شد که به موجب آن یک کشتی حامل اسلحه فرانسوی به افغانستان فرستاده شد.

۵. قرارداد همکاری نظامی با بریتانیا:

به موجب این قرارداد در سال ۱۹۳۱ محمد نادر شاه پادشاه وقت افغانستان توانست ده هزار میل تفنگ با پنج میلیون فشنگ و حدود یکصد و هفتاد هزار پوند به عنوان کمک از انگلیس به دست آورد.

0.قرارداد نظامی با شوروی

1.در سال ۱۹۵۵ در زمان نخست وزیری محمد داود خان، لویه جرگه ای تشکیل شد که در آن داود خان به دست آوردن کمک نظامی از شوروی را به تصویب نمایندگان این جرگه فرمایشی رسانید.

2.۷. قرارداد پنج دسامبر ۱۹۷۸:

روس ها بعد از تحول هفت ثور1357  در افغانستان و روی کار آمدن حزب دمكراتيك خلق افغانستان  ها پیشبینی می کردند که ممکن است به زودی رژیم چپي  کابل که با مخالفت ملت افغانستن افغانستان روبرو بود سقوط کند. بنابراین، در پی آن شدند که زمینه حضور نظامي شان را به افغانستان فراهم سازند و با این هدف در تاریخ چهارم دسامبر سال ۱۹۷۸ تره کی، حفیظ الله امین و سایر اعضای کادر رهبری و مقامات عالی حزب دمكراتيك خلق را به مسکو فرا خواندند و در پنجم دسامبر قراردادی را توسط آن ها به امضا رسانیدند که به موجب ماده چهارم آن می توانستند در افغانستان دخالت نظامی کنند اگر هدف بقاي افغانستان باشد براي امضاي پيمان استراتيژيك بين افغانستان و امريكا مشكلات بزرگ وجود ندارد اگر به دستور پاكستان و ايران در راه امضاي اين قرار داد سنگ اندازي مي شود سخن جداگانه است .