شاد روان عبدالجلیل (پرشور)!

 

کادر شناخته شده ی ح ،د ، ا و یکی از شخصیت های طراز اول اجتماعی بود.و در میان مردمش اعتبار و کرکتر خاص داشت.تا جایکه او را می شناختند طرف احترام قرار میگرفت   و از هدایاتش کس سر پیچی نمی کرد.پر شور علیه نا بسامانی قاطعانه می رزمید، با قدرت طلبان ، وحدت شکنان و افراد خود خواه قطعآ سازش نداشت . چهره های شور انگیر و دسیسه ساز را افشا می کرد و علیه آنها قرار میگرفت.مقالات و نویشته هایش در جراید و سایت های معتبر موید این حقیقت روشن است.

جدایی و افتراق را دشمنی با ح.د.خ.ا و لکه ی ننگ میدانیست و در شگفتی فرو رفته بود که این ماشین چوچه کشی و حزب سازی از کجا تعبیه شده است که به مثابه  دانه سرطانی سرا پای ح.د.ا. را فرا گرفته است و دارد که از ریشه نابود گردد و چند نفر خود خواه، جاه طلب و نا عاقبت اندیش سر طابوت آن زانو بزنند و بگویند که چی دشمنی بود که علیه این مکتب انسانی قرار گرفتیم و خانه مشترک همگانی را خراب ساختیم .

رفقا نمی توانند یکبار بیاندیشند و با ترازوی عقل بسنجند که به این شیوه ی کار راهی را در پیش گرفته ایم به فرجام می رسد؟کامیابی را در طول قرنها می بینند؟مصدر خدمت در جامعه قرار میگیرند؟ هرگز!این خیال است محال است و جنون و آبرا در آونگ کوبیدن .هرکس  از سوراخ سر کشید و حزب ساخت و حتی بعضی از این حزب ها چون پیغمبران بی امت یک نفر در جدول ثبت شان نیست و برخی ها در زیر چتر قوم بی شرمانه به شیوه ی فاشیستی حزبی را تندیس ریخته و با عقده ی حقارت باعث رنجش خود و رفقا میشوند.

به هر چیزیکه پیش رفقای حزبی ساز قدسیت دارد سوگند یاد می کنم که هرگز به پیروزی نمی رسند و آینده ی تاریک دارند. باید چون صخره وحدت مستحکم را پایه ریزند.و حزب واحد را دوباره زنده نمایند.

باید سر بر گریبان تفکر ببریم عقده ها را با صمیمیت از ریشه از خاطره ها بیرون کنیم،رفاقت های گذشته را دو باره زنده بسازیم و حرف موسفیدی را که در حالت نزع چند غنچه را یکجا ساخت و همه فرزندانش را به شکستن آن فراه خواند و هر قدر تلاش کردند به شکستن و خورد ریزه کردن آن توفیق نیافتند.خود در حالت نزع هر یکی از غنچه ها را جدا ساخت و به تنهایی هر کدام را شکست و خورد ریزه نمود و برای خردمندان درس عبرت داد.

خیلی از رفیقا نا امید و مایوس اند و سر خود را در حلقه ی چنین احزابی فرو نمی برند.

رفیق پرشور با این کثافات می رزمید و علیه بلند پروازی،خود بینی و رهبر تراشی هرگز سازش نداشت.

به فامیلش شکیبای و روان خودش را شاد و خاطره اش را جاویدانه آرزو میبذیم.

مولا کبیر (فرخاری) به نمایندگی رفقای بریتش کلمبیا کانادا