دسته: مقالات : مهرالدین مشید

زهر پاشی های رسانه ای؛ حمایت از طالبان و دشمنی با مردم افغانستان

زمانیکه یک رسانه ی چاپی مربوط به افغانستان را می خوانید و یا رسانه ی تصویری را می بینید و یا رسانه ی صوتی را می شنوید؛ به ندرت به مطالبی روبرو می شوید که به غیر از مسائل اختلافی و دامن زدن به تضاد های قومی و زبانی به  مسائل مهم و حیاتی دیگر پرداخته باشد. شگفت آور این است که هر یک از انها خواهان عدالت و برابری های قومی در عرصه های گوناگون در افغانستان اند و از بی عدالتی شکوه دارند؛ اما برعکس آنان از بام تا شام مصروف تبلیغات منفی و زهر پاشی های گروهی، قومی و زبانی هستند. هرچند این اختلاف ها از دهه ها چه که از سده ها بدین سو دامنگیر مردم افغانستان است؛ اما پس از حاکمیت طالبان این اختلاف ها به نقطه ی غیر قابل بازگشت رسیده است.

ادامه خواندن داعیه ی عدالت سرزمینی و نفرت پراگنی های قومی و زبانی : مهرالدین میشد

جنایت های جلیقه پوشان انتحاری و سفید نمایی لابی های دهن پاره آنان

بر بنیاد گزارش های رسانه ها طالبان روز شنبه، ۴ حوت، حوالی ساعت ۸:۳۰ صبح، منطقه ی ۳۱۵ در شهر کابل را محاصره کرده و تلاشی‌های خانه‌به‌خانه را در این منطقه به راه افگندند. طالبان پس از محاصره ی شدید وارد منطقه شده و پیش روی هر کوچه دو عضو طالبان به منظور بازرسی حابجا شدند. این در حالی است که باشنده‌گان کابل همواره از تلاشی خانه‌به‌خانه توسط جنگ‌جویان طالبان ابراز نگرانی کرده‌اند. به گفته ی این باشنده‌گان طالبان به حریم خصوصی زنده‌گی مردم احترام نمی‌گذارند و با تسلیحات سنگین به خانه‌ها وارد می‌شوند و به آزار و اذیت مردم می‌پردازند. این اقدام پس از افزایش حملات مسلحانه علیه طالبان در روزهای اخیر، در شماری از شهرها از جمله کابل، صورت گرفته است. این گروه پیش از این نیز چندین بار بازرسی‌های خانه‌به‌خانه در کابل و سایر ولایت‌ها انجام داده‌اند.

ادامه خواندن تلاشی های خانه به خانه و حرمت شکنی مهاجمان انتحاری: مهرالدین میشد

خود کامگی ملاهبت الله و نارضایتی و خشم روزافزون رهبران طالبان

در این روزها گزارش های پیهمی از افغانستان به بیرون درز می‌کند که حاکی از اختلاف رو به افزایش در میان رهبران طالبان است. گزارش ها حاکی از سیطره جویی انحصار جویانه ی ملاهبت الله و عقب زدن و به حاشیه راندن جناح های رقیب او بویژه شبکه ی حقانی است. این در حالی است که از غیابت رقبای او چون، سراج الدین حقانی، ستانکزی، ملایعقوب و … در دفتر های کار شان سخن زده می شود؛ اما شگفت آور این است که در بیرون تبصره ها و هیاهوی زیادی در مورد اختلاف درونی طالبان به نشر می رسد؛ اما در درون طالبان همه چیز خاموش است و ملاهبت الله فاتح میدان است و گویی رقبای داخلی خود را یکسره در حال جاروب کردن است.

در این میان آنچه برای مردم افغانستان اهمیت دارد، خاموشی جناح مخالف آخوند زاده است که او به شدت آنان را منزوی کرده است. حال پرسش این است که آیا انتقاد ها و نارضایتی های رهبران طالبان از ملاهبت الله که به غیابت پرسش برانگیز شماری از رهبران این گروه انجامیده است؛ بیانگر اختلاف های واقعی میان آنان و امیر خودکامه است و یا اینکه این همه بازی های استخباراتی است تا افکار مردم افغانستان و جهانیان را از موضوع اصلی افغانستان به انحراف بکشاند و حضور ده ها گروه ی تروریستی خطرناک در این کشور و خواست های مشروع مردم آن نادیده گرفته شود؛ البته به این هدف که شبکه های استخباراتی به ساز و برگ ها و اجندا های شان در افغانستان نایل آیند.

ادامه خواندن غیابت رهبران طالبان بازی استخباراتی یا آغاز یک سونامی وحشتناک : مهرالدین میشد

خاطره ها بیانگر واقعی ترین حقایق تاریخی 

بازهم یادی از گذشته های خاطره انگیز و روز های به یاد ماندنی۵۳ سال پیشتر از امروز که یاد ها و خاطره هایش برایم فراموش ناپذیر اند. یاد ها و خاطره های آن روز ها چنان در مغز و قلبم نقش بسته اند که خاطره های آن روز با گذشت نیم قرن هنوز هم برایم تازه اند. به یقین که خاطره ها واقعی ترین گوشه ها و برگ های تاریخ زنده گی انسان اند که به مثابه ی کویر های مذاب و آتش فشان های سوزان تاریخ را در صورت جغرافیا بر می تابند و واقعی ترین و سچه ترین رخداد ها را به نمایش می گذارند. نوشتن و یاددهانی خاطره ها بسان چشمه های خروشانی اند که از مجرا های سیال احساس و عاطفه ها جریان پیدا کرده و گذشته ها را در فضا و زمان حال به گونه ی ” تاریخ در بستر جغرافیا”به تصویر می کشند.

ادامه خواندن خاطره ها تصویری از “تاریخ در بستر جغرافیا”: مهرالدین مشید

روایتی از به زنجیر کشاندن آفتابه

ناوقت های شب بود و سکوت نسبی خیمه و خرگاه ی خاکستری خویش را بر بال های زخمی و پیکره های رنجور زندانیان گسترده بود و فضای اتاق ها و دهلیز ها را چنان درهم پیچیده بود که همه چیز چون کابوسی بر روان خسته و پریشان زندانیان سنگینی می کرد. شبی که هرچند ستاره ها از پشت پنجره های زندان چشمک زنان خواب را در چشمان زندانی ها شکسته بود؛ اما سنگینی خواب در موجی از حیرت زده گی های بی پایان چنان پلک های زندانیان را درهم تنیده بود و چنان درگیر سناریو های ذهنی شان بودند که حتا مجال یک لحظه چشم بالا کردن را هم از آنان گرفته بود. هرچند گاهی صدا های ” خور و فش” زندانیان گاهی پنجره های سکوت را دق الباب میکرد؛ اما نه به آن صورت که پنجره های سکوت را درهم شکند.

ادامه خواندن آن لوله های آب پا های ما نه؛ بلکه آرزو های ما را نیز به آتش زد : مهرالدین مشید

قلم “نی” و نشانه های بی نشانی آن

آن معلم معزز و گرانمایه هر از گاهی که در ساعت خط وارد صنف می شد و کفتان صنف ” ولارسی” می گفت و پیش از آنکه شاگردان بر چوکی های خود می نشستند. معلم خط پیش از آنکه سرخط را بر روی تخته بنویسد. شاگردان را مخاطب قرار می داد و با صدای بلند میگفت: بچه ها قلم های نی تان را بیاورید که آنها را سر نمایم. شاگردان در ضمن آنکه به استاد احترام زیاد داشتند، از او می ترسیدند. دلیل اش اشکار بود؛ زیرا معلم خط ما حمایت الله حسینی خطاط نام دار افغانستان بود. او خطاط خاص اعلیحضرت ظاهرشاه بود و گاهی از رفتن خود به ارگ یاد آوری می کرد‌. در آن زمان قصه ی ارگ و رفتن به آن از اعجوبه های رورگار بود. ما که شاگردان صنف پنجم جیم در مکتب نمره شش بودیم و هنوز آنچنانی گرم و سرد روزگار را نچشیده بودیم و هنوز آن روز ها را ندیده بودیم که چگونه مادر بیچاره پوست سوخته ی زیر نان سیلو را چنان با مهارت می برید که مبادا سفیدی نان با سیاهی آن بریده نشود. روح مادر گرامی و بزرگوارم شاد باد که با وجود دشواری های فراوان لحظه ای هم از ترغیب ما برای آموزش دریغ نمی نمود.

ادامه خواندن قلم “نی” ایکه “ناسر” ماند : مهرالدین مشید

قهرمان تنهایی؛ قهرمانی از تبار قهرمانان دیگر

در یکی از صبحگاهان زمانی از خواب بیدار شدم که هنوز آفتاب در پشت کوه های مغرور و سر به فلک کشیده ی سلسله کوه های سفید کوه چشمک می زد و اشعه های خورشید برای رهایی از اسارت، در نبردی خونین با تپه ها و بلندی ها درگیر بود تا هر چه زودتر نور حیات بخش خویش را به کابلیان به ارمغان بدهد. هنوز پرخاش آفتاب با کوه ها ادامه داشت و چند لحظه ای سپری نشده بود که بصدرت ناگهانی چیزی به دیوار خانه اصابت کرد. من بصورت فوری از خواب بلند شدم و از راه ی دهلیز به حویلی رفتم. دیدم پرنده ای در عقب کلکین به زمین افتاده که هنوز آثار حیات در وجود اش پیدا بود. از دیدن آن پرنده و بویژه رنج جانکاهی که از مشت و پنجه نرم کردن با مرگ بسر می برد، خیلی متاثر شدم و دریافتم که هنگام پرواز به شدت به دیوار

ادامه خواندن قهرمان دخت روز های تنهایی :مهرالدین مشید

افغانستان سرزمینی کوهستانی و محاط به خشکه است که در قلب قاره آسیا موقعیت دارد. این سرزمین در نیمکره ی شمالی، نیمکره ی شرقی و در محدوده ی آسیای میانه حیثیت چهارسوقی را دارد که نه تنها آسیای میانه را به آسیای جنوبی؛ بلکه با احداث دهلیز واخان آسیای شرقی را نیز به آسیای میانه و آسیای جنوبی و اروپا وصل می سازد. این سرزمین نه تنها امروز؛ بلکه از صدها سال پیش از امروز به دلیل عبور راه ی استراتیژیک ابریشم از آن دارای اهمیت بوده است. از همین رو بوده که این سرزمین در طول تاریخ نه تنها در معرض تهاجم قدرت های شمالی، شرقی و غربی منطقه و آخرین موارد آن هجوم شوروی قرار گرفته؛ بلکه آماج حمله های قدرت های اروپایی دیروز اسکندر مقدونی و در قرن نوزدهم بریتانیا و بعد هم آمریکا نیز قرار

ادامه خواندن افغانستان و درهم تنیده گی و مد و جزر حوادث از جنوب آسیا تا شرق میانه : مهرالدین میشد

 حاکمیت طالبان و فروپاشی ارزش ها درحامعه افغانستان

حاکمیت گروه ی طالبان در افغانستان  حیثیت زخم سرطانی در بدنه ی دردمند و بلا کشیده ی کشوری را  دارد که از پنج دهه بدین سو در خون و آتش غوطه ور است و پس از سیطره ی طالبان همه ارزش های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی آن به کلی فروپاشیده است. اختلاف های گروهی، قومی و زبانی در افغانستان به اوج خود رسیده و این کشور به مرکز گروه های تروریستی خطرناک جهان بدل شده است. همين حالا بیش از بیست گروه ی تروریستی در افغانستان فعال اند و نظر به گزارش های سازمان ملل تنها القاعده به رهبری فرزند اسامه، دارای هشت پایگاه ی فعال در این کشور است. نه تنها این؛ بلکه افغانستان به مرکز مواد مخدر تبدیل شده، فقر و تنگدستی مردم به اوج اش رسیده و ورشکستگی

ادامه خواندن طالبان زخمی سرطانی بر پیکر افغانستان دردمند : مهرالدین مشید

تهاجمی که افغانستان را به میدان جنگ های نیابتی  بدل کرد

ششم جدی به مثابه ی سیاه ترین روز در تاریخ افغانستان، روز تهاجم ارتش شوروی به این کشور است که نه تنها افغانستان را به میدان رقابت قدرت های بزرگ تبدیل کرد؛ بلکه مداخله ی پاکستان در افغانستان را مشروعیت بخشید و به حاکمیت و اقتدار و ملی و استقلال سیاسی افغانستان نیز نقطه ی پایان گذاشت. این تهاجم در گرماگرم دوران جنگ سرد سرآغاز یک بحران خطرناک در منطقه بود که کشور های منطقه را وارد یک تحول جدید نمود و حوادث زنجیره ای را به بار آورد که پس از شکست و خروج شوروی از افغانستان، پای مداخله ی پاکستان و جنگ های تنظیمی و ظهور طالبان را در پی داشت و بالاخره
پای مداخله ی آمریکا را به افغانستان کشاند.

ادامه خواندن تهاجمی خونین و آغاز مداخله ها و پایان حاکمیت ملی در افغانستان : مهرالدین مشید

هر تفنگدار طالب هم پولیس و هم سارنوالی و هم قاضی است

مردم افغانستان تحت حاکمیت اختاپوتی، کودی به نام ملاهبت الله سخت ضجه می کشند که هنوز موجودیت فزیکی آن نه تنها برای آنان ؛ بلکه برای بیشتر رهبران طالبان پرسش برانگیز است، روز های دشوار و آینده ی ناروشن را در بستر اوضاع ناگوار و پر تنش در موجی از نگرانی های اضطراب آلود و شگفت آور به استقبال گرفته اند. مردم افغانستان با  توجه به تمرکز قدرت های بزرگ بر تنش ها در اوکراین و شرق میانه و نقش غیرفعال و انتظار الود کشور های منطقه با انتهای درمانده گی از خود می پرسند که آیا تا چه زمانی آرزو ها و انتظار های شان در حال ذوب شدن و قفل های فولادین ناگشوده خواهند ماند.

ادامه خواندن حاکمیت اختاپوتی ملاهبت‌الله و آینده ی ناروشن افغانستان : مهرالدین مشید

جنگ ادیان باطل و برتری جویی هر دینی برحق نیست

گفت و گوی تمدن ها و فرهنگ ها یگانه راه برای همزیستی های مسالمت آمیز میان دولت ها و ملت ها است. در سایه ی این گفتمان است که ادیان گوناگون که در واقع سازنده گان فرهنگ ها و تمدن های بشری اند، بدور از سایه ی سیاست مجال نفس کشیدن در فضای آزادی را پیدا می کنند. این گفتمان نه تنها راه را برای بالنده گی فرهنگ ها و تمدن ها فراهم می کند؛ زمینه های داد و ستد مسالمت آمیز فرهنگی و تمدنی را مهیا می سازد  و بستر تفاهم میان فرهنگ ها و تمدن ها را بوجود می آورد؛ بلکه راه را برای همزیستی های صلح آمیز دینی نیز فراهم می گرداند. این گفتمان کمک می کند تا نه تنها فرهنگ ها و تمدن ها مجال نفس کشیدن بدون قید و شرط را پیدا می کنند؛ بلکه چنین فضای فرهنگی برای ادیان مجال بالنده گی های معنوی را نیز فراهم می نماید. در این صورت ارزش های میان فرهنگی میان فرهنگ های گوناگون شناسایی و ریشه های مشترک فرهنگی و تمدنی آشکارتر می شود.

ادامه خواندن بگذارید ادیان و فرهنگ ها بدور از سایه ی سیاست نفس بکشند : مهرالدین مشید

ساعت “کنزل” نمادی از نوستالوژی؛ اما به روایتی دیگر

شاید ساعتی به نام کنزل برای نسل امروزی نام آشنایی نباشد و این نام برای نسل حداقل پس از دهه ی شصت قرن بیستم نام آشنا است. این ساعت به روزگاری تعلق داشت که ساده گی ها و ساده پنداری ها زنده گی مردمان روستا ها را رنگ و رونق بی شایبه ای می بخشید و ساده گی ها و بی آلایشی ها در موجی از صفا و محبت بر خوان آرزو های مردم سایه افگنده بود. در آن روزگاران خوان قناعت چنان گسترده و ساده زیستن بر برج و باروی زنده گی سایه ی سنگین افگنده بود که هوای زنده گی پر زرق و برق و دغدغه ی بسیار داشتن کمتر بر دل و دماغ مردم خله می زد؛ احساس گرم جوشی و صفا و صمیمیت با مردم و رنج مردم داشتن بررغم بی تفاوتی ها و مسؤولیت نشناسی زمامداران، در میان عام مردم جاری و ساری بود و نور حلاوت و همدلی بر حدود و صغور زنده گی آنان پرتو می افگند. مردم چنان با زنده گی بدون تجمل عادت کرده بودند که هیچگاهی بغض و حسد نسبت به دیگران در دل های شان راه پیدا نمیکرد.

ادامه خواندن نه یک ساعت؛ بلکه حماسه ای در فضای رنگین کمان خاطره ها : مهرالدین مشید

از یک خلیفه ی انتحاری تا “امید تغییر” برای مردم افغانستان

هرچند سراج الدین حقانی زمانی روی آنتن رسانه ها قرار گرفت که روزنامه ی نیویارک تایمز در تحلیلی از او به عنوان ” امید تغییر برای مردم افغانستان” یاد آوری کرد. روزنامه ایکه چهار سال پیش نیز به نقل از او نوشته بود، هرگاه به قدرت برسند، حکومت آنان همه شمول و مشورتی خواهد بود؛ اما پس از کشته شدن خلیل حقانی در یک حمله ی انتحاری بخت با سراج الدین حقانی بیشتر یاری کرد و او را در محراق دید رسانه ها قرار داده است. از آنجا که اختلاف میان یک گروهی که متشکل از شبکه ها و حلقه های گوناگون تروریستی باشد، یک امر حتمی و اجتناب ناپذیر است؛ اما این اختلاف ها زمانی خطر ساز می شوند که وحدت نمادین گروه ی طالبان را بهم بزند.

در این نوشته به این پرداخته شده که چقدر ممکن است تا به خلیفه ی انتحاری ای چشم امید بست و او را ” امید تغییر برای مردم افغانستان” نامید که در خونین ترین حمله های انتحاری صدها انسان بیگناه و مسلمان را زیر نام اسلام به قتل رسانده است یا اینکه این همه بر فراز آنتن کشیدن های رسانه ای توطیه ی دیگری برای بقای تروریسم بر ضد مردم افغانستان است تا دراز راه دشوار آنان برای رسیدن به حکومت قانون و تمثیل کننده ی اراده مردم افغانستان را، طولانی تر و پر مخاطره تر بگرداند.

ادامه خواندن چگونه این بار حقانی ها روی آنتن رسانه ها قرار گرفتند؟ : مهرالدین مشید

انحصار طلبی ملا هبت الله، کشته شدن حقانی و سرنوشت ناپیدای طالبان دگر اندیش

هرچند طالبان هر گونه اختلاف درونی خود را پنهان می کنند و از رسانه ای شدن آن پیش گیری می کنند؛ اما از انتقاد های نرم رهبران این گروه از ملاهبت الله بیانگر این واقعيت است که گروه ی طالبان از اختلاف درونی خیلی جدی رنج می برد. بدون تردید کشته شدن خلیل الرحمان حقانی در یک حمله ی انتحاری نه نخستین و نه هم آخرین نشانه ی اختلاف میان گروه ی طالبان باشد؛ زیرا این چنین پیشامد ها در گذشته هم در رده های پایین مقام های طالبان واقع شده و بعد از این هم واقع خواهد شد. گفته می توان که پس از کشته شدن خلیل حقانی دامنه ی اختلاف درون گروهی طالبان افزایش خواهد یافت. کشته شدن خلیل حقانی می تواند، نقطه ی عطفی در روابط درونی طالبان را کلید بزند و وحشت آن بصورت ناگزیری طالبان را به دامن دو جناح تندرو و اصلاح طلب بیندازد. این حمله نه تنها تدابیر شخصی امنیتی مقام های طالبان را بلند می برد؛ بلکه بی اعتمادی در میان رهبران طالبان را افزایش داده و تقسیم شدن این گروه را به دو جناح تندرو و اصلاح طلب به واقعیت بدل می کند.

ادامه خواندن ختلاف های درونی طالبان و کش و قوس های جدید در میان این گروه :مهرالدین مشید

امروز روستای دشتک پنجشیر و فردا هم دشتک های ولایت های دیگر

طالبان با اعلام روستای دشتک ولسوالی عنابه ی ولایت پنجشیر بحیث منطقه ی نظامی در واقع دست یازی به یک توطیه ی بزرگ تر از جنایت بشری است که از سوی طالبان بر مردم پنجشیر تحمیل شده است. پیش از این طالبان به بهانه های گوناگون بر باشنده گان پنجشیر ظلم و ستم روا داشته، صد ها جوان پنجشیری را زندانی، ده ها خانه را غضب و به پایگاه های گروه های تروریستی مانند القاعده بدل کرده اند. تصمیم اخیر طالبان بیانگر این است که ستمروایی ها و انتقام جویی های طالبان بر مردم پنجشیر نه تنها پایان یافتنی نیست که هر روز شدت بیشتر پیدا میکند. این به معنای آن نیست که باشنده گان سایر ولایت ها از جنایت و ستم طالبان محفوظ اند؛ بلکه همگان در آتش آموزش ستیزی و تعصب قومی و زبانی طالبان می سوزند و ستم آنان را با گوشت و پوست احساس می کنند؛ اما رویکرد های طالبان در پنجشیر بیانگر این واقعيت تلخ است که هر گونه سکوت در برابر جنایت های طالبان به بهانه های گوناگون توجيه ناپذیر است و فردا دامنگیر آنان می شود.

ادامه خواندن آغاز یک توطیه ی جنایت بار و کوچ اجباری پنجشیریان : مهرالدین مشید

چرخش در سیاست آمریکا یا ابزاری برای به تمکین واداشتن طالبان

در هفته ی گذشته رسانه ها گزارش دادند که تیم برچت، عضو مجلس نماینده‌گان ایالات متحده امریکا، از امرالله صالح، معاون پیشین ریاست جمهوری افغانستان، دعوت کرده است تا برای گفت‌وگو در مورد وضعیت این کشور به واشنگتن سفر کند. برجت با نشر پیامی نوشته که «امرالله صالح را برای دیدار و گفت‌وگو درباره آینده و مردم افغانستان به واشنگتن دعوت کرده‌ام.» برجت طالبان را تهدیدی برای امریکا خوانده است. او چندی پیش گفته بود که واشنگتن کمک‌های مالی به افغانستان زیر اداره طالبان را متوقف کند. تیم برچت یکی از اعضای کلیدی کمیته روابط خارجی مجلس نماینده‌گان امریکا و حامی دونالد ترمپ، رییس جمهور منتخب این کشور، می‌باشد. مجلس نماینده‌گان امریکا چندی پیش با تاکید به حمایت از روند ویانا با صدور قطع‌نامه‌ای طالبان را یک سازمان «تروریستی» خواند. این قطع‌نامه از سوی تیم برچت پیشنهاد شده بود. امرالله صالح روز پنجشنبه گذشته با ابراز قدردانی از دعوت تیم برحت، گفت: «من ارزش زیادی برای تاکید شما بر اهمیت گفت‌وگو با مقاومت ضد طالبان و طیف سیاسی آن قایل هستم.» وی افزود که پس از مشورت با رهبران سیاسی درباره ی سفر به واشنگتن تصمیم خواهد گرفت تا روایت واحدی از افغانستان برای آمریکایی ها ارایه نماید‌.

ادامه خواندن دعوت صالح به آمریکا و” هفت خوان رستم “اختلاف های مخالفان طالبان :

مناظرۀ پیر خردمند و راهرو عیار  مردی شوریده حال و سودایی و آواره از راهی عبور می کرد که ناگهان چشمانش به گوشه ای افتاد و دید که
پیر خردمند و عاشق پیشه ی عیاری با مو های ژولیده و دلی شوریده و روح خسته و حیران در گوشه ای پناه برده است تا لحظاتی بیرون از دغدغه های کشنده ی زنده گی به آرامش ناپیدا دست یابد. زیرا پیر مرد دریافته بود که تنها در معبد عاشقانه‌ی تنهایی است که دل های بیقرار دمی آرام می گیرند و روح آشفته و سرگردان در فضای آن مجال آرامش پیدا می کند تا باشد که دل به دریا زده گان عشق و جنون با عبور از امواج مست و توفانی آن راه به ساحل مراد برند و با حضور دوامدار و بی امان در قربانگاۀ هجران سر بر آستان معبد دوست داشتن بگذارند. دوست داشتن یعنی آستان رهایی از غم ها و  پیر مرد درک کرده بود که زمانی دست عجز عنقای حلاوت را لمس می کند و کشتی صبر بر ساحل مراد منزل می گزیند که بساط شوق در پاتوغ یاران دامن گسترد و عشق در فراسوی امواج  زیبای دوست داشتن گویا تجسم عینی پیدا کند.

ادامه خواندن سرنوشت ناپیدای دو هم سرنوشت : مهرالدین مشید

سایه ی سنگین دیپلوماسی روسیه و چین و غیابت امریکا

در هفته ی گذشته کابل شاهد دیپلوماسی سنگین مقام های روسیه و چین بود و مقام های ارشد هر دو کشور وارد پایتخت افغانستان شدند. وانگ یی، وزیر خارجه چین برای نخستین بار پس از روی کار آمدن دوباره امارت اسلامی در افغانستان، روز پنج‌شنبه ی گذشته به کابل آمد و با مقام های حکومت طالبان دیدار و گفت و گو داشت. همزمان با این، سرگئی شویگو دبیر شورای امنیت ملی روسیه به عنوان بلندپایه‌ترین مقام روسی از زمان قدرت گرفتن طالبان در افغانستان، وارد فرودگاه بین‌المللی کابل شد و با سراج‌الدین حقانی سرپرست وزارت کشور، عبدالغنی برادر معاون اقتصادی، محمدیعقوب مجاهد سرپرست وزارت دفاع و امیرخان متقی سرپرست

ادامه خواندن طالبان دستخوش بازی های آشکار روسیه و چین و بازی های پنهان امریکا : مهرالدین مشید

ما هنوز خیلی قرضدار مردم مظلوم افغانستان هستیم

چند روز پیش نوشته ای از این قلم زیر نام “قامت باشکوه ی اسمایی و شیر دروازه دوباره سبز خواهد شد” به نشر رسیده بود و یک دوست ارجمند و گرانمایه پیامی برایم گذاشت و در آن  چنین نوشته بود: جناب مشید صاحب عزیز و گرامی را سلام  و سلامتی نثار باد. مضمون عالی را خواندم خیلی عالی و با نمک و درهر سطره اش بوی اشک و بغض هویدا بود و من از عمق دل آنرا احساس کردم. میدانم دوری وطن سخت است، ولی آنچه در آنچه رضای پروردگار بزرگ است و بنده گانش باید به آن تن بدهند.  این سفر در واقع بزرگ ترین و  بهترین هدیه ی خداوند برای سلامتی شما بود و انشالله همه چیز درست خواهد شد. وی به ادامه نوشته بود: آدمهای این دنیا همه تنها اند، هرچند ما خود را با جمع خوشبخت میدانیم؛ ولی وقتی می بینی همه افسرده و نگران و ناامید و مریض اند، تنهایی را ارج میگذارید. وی در آخر افزوده بود: … نوشته های شما بزرگترین خدمت هم به کشور و هم برای مردم بوده است و شما هرگز قرضدار نیستید …

ادامه خواندن شیردروازه و آسمایی خصم افگن و هندوکش عقاب پرور! ما به شما بدهکاریم : مهرالدین مشید

افزایش فشار سیاسی بر طالبان، یگانه گزینه برای نجات افغانستان

پس از پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری امریکا و برگشت او به کاخ سفید بار دیگر پرونده ی ناتمام و افتضاح بار دوحه بر سر زبان ها افتاده و تبصره هایی وجود دارد که دولت جدید آمریکا قصد دارد تا آن پرونده را دوباره باز کند. هرچند معاهده ی دوحه در کارزار های انتخاباتی امریکا با انتقاد های ترامپ از اداره ی بایدن مبنی بر خروج نابهنگام نیرو های آمریکایی از افغانستان و ترک سلاح های آمریکایی به ارزش میلیارد ها دالر در این این کشور مطرح شد؛ اما پس از تعیین پیت هگست، سرباز، نویسنده و مجری شبکه تلویزیونی فاکس نیوز به عنوان وزیر دفاع، مایک والتز بحیث مشاور امنیت ملی و مارکو روبرو بحیث وزیر خارجه ی امریکا که دو شخص اولی و دومی پیشینه ی جنگ با طالبان در افغانستان را دارند.

ادامه خواندن معاهده ی افتضاح بار دوحه؛ پروندۀ ناتمام افغانستان : مهرالدین مشید

آیا با پیروزی ترامپ آمریکا به افغانستان باز می‌گردد

پس از تبصره ها و پیش بینی های خوش بینانه و بد بینانه سرانجام انتخابات ریاست جمهوری آمریکا برگزار شد و ترامپ از سوی مردم این کشور برای بار دوم بحیث چهل و هفت و مین رئیس جمهور آمریکا انتخاب شد. بررغم پیش گویی های بدبینانه انتخابات آمریکا در فضای آرام برگزار شد و به گونه ی بی پیشینه ای مورد استقبال مردم آمریکا قرار گرفت. پیروزی ترامپ نقطه ی عطفی در تاریخ آمریکا است و پیروزی او به معنای به صدا درآمدن ناقوس تغییر در داخل امریکا و در بیرون از امریکا تلقی شده است که تکانه های آن در سراسر جهان و بویژه در کابل تحت اداره ی طالبان بیشتر قابل درک است. ترامپ اولین رئیس جمهور در بیش از ۱۳۰ سال گذشته است که بعد از ترک کاخ سفید دوباره به قدرت بازمی‌گردد و در سن ۷۸ سالگی، مسن‌ترین مردی است که به عنوان رئیس جمهور این کشور برگزیده شده است. او در روز پیروزی خود گفت، وظیفه‌ای که پیش رو دارد، آسان نخواهد بود، اما او تاکید کرد که با تمام نیرو وظیفه ی خود را بسر خواهد رساند. وی افزود، تا زمانی که به قدرتی که آمریکا نیاز دارید نرسم، از تلاش دست نخواهم کشید.

ادامه خواندن احتمال تحولات بعد از انتخابات در آمریکا و صدای تکانه های آن در کابل : مهرالدین مشید

هر بازگشت آغازی برای برگشت به ارزش های جدید 

انسان در هر جائیکه زنده گی میکند، آنجا خانه ای دارد که برایش آرام ترین ‌و بی دغدغه ترین مکان است؛ اما هیچ گاهی ممکن نیست تا لذت زیستن در خانه ی اصلی را در خانه ی دیگری تجربه کرد. پس هیچ برگشتی شیرین تر از بازگشت به خانه ی اصلی نیست؛ زیرا خانه در کشور های دیگر هرچند زیبا و پر زرق و برق و پر از نعمت های مادی باشد، لذت زیستن در آن برابر به  زادگاه ی اصلی یعنی  مادر وطن نیست. اینجا است که دو بازگشت در زنده گی انسان سایه می افگند؛ یکی بازگشت به خانه و دیگری هم بازگشت به خویشتن. در بازگشت به خانه است که یک سلسله ارزش های روح نواز و آرام بخش به سراغ انسان می آید و او را از بسیاری از دغدغه های حسرت بار رهایی بخشیده و دروازه های جدید امید به زنده گی را بر روی او می گشاید.

ادامه خواندن بازگشت به خوییشتن؛ گفتمان رسیدن به پویایی های فکر و فرهنگی : مهرالدین مشید

گرچه اختلاف درون گروهی طالبان چیز تازه نیست؛ اما در این روزها اختلاف میان رهبر شبکه ی حقانی و ملاهبت الله بیشتر رسانه ای شده است. اختلاف میان سراج الدین حقانی و ملاهبت الله پس از تبصره ی نیویارک تایمز در مورد رهبر شبکه ی حقانی بیشتر آشکارا شد. این نشریه به چالش های درون‌گروهی طالبان پرداخته و نوشته، سراج الدین حقانی که زمانی یکی از رهبران نظامی و خشن طالبان یاد می شد. او اکنون به دنبال ایجاد روابط دیپلوماتیک با کشور های اروپایی و دیگر قدرت ها است و او همچنین به دنبال بهبود حقوق زنان و بازگشایی مکتب ها برای دختران است. این در حالی است که ملاهبت الله مخالف نظر حی است و این بیانگر شکاف عمیق میان گروه ی طالبان است. این نشریه سراج الدین حقانی را تنها صدای ناراضی در درون این گروه مطرح کرده و افزوده که حقانی زیر داخله ی طالبان به دلیل نارضایتی از فرمان های ملاهبت الله با شماری کشور های اروپایی، حوزه ی خلیج فارس، روسیه و چین روابط دیپلوماتیک برقرار کرده است. به گفته ی این نشریه تنها حقانی نه؛ بلکه بسیاری از طالبان مخالف نظریه های سختگیرانه ی ملاهبت الله اند.

ادامه خواندن پس منظر اختلاف نظر رهبران طالبان و شکننده گی بقای این گروه : مهرالدین مشید

به راستی که جهان بی وطنی دنیای سرد و یخ زده است که در فراز و فرود یخچال های سنگین و پرحجم آن هرگز بوی بهاران واقعی را نمی توان سراغ نمود؛ زیرا دوری از وطن جز خواری و در بدری و زبونی و ذلت چیز دیگری به همراه ندارد. دوری از وطن در واقع جهان بی کسی ها را در اوجی از تراژدی های دردناک به نمایش می گذارد که انسان آواره و غربت زده خویش را در فضای آن غریب و بیگانه احساس میکند؛ احساس غم آلودی که لحظه ای هم او را رها نمی کند. از این رو به انسان بی وطن چنان هر لحظه سرگشتگی و دل خورده گی دست می دهد که گویی او هر لحظه خویش را در زیر تیغ سیاستگران سفاک و خاین به تماشا می نشیند. آرزومندم که بار دیگر کوه های شیردروازه و آسمایی قامت آرایی کنند و از زیر سیطره ی طالبان رهایی یابند.

ادامه خواندن قامت با شکوه ی آسمایی و شیر دروازه بار دیگر سبز خواهد شد : مهرالدین مشید