********
شنیده میشـــــود از ســـــبزه ها صدای بهار
شـــــکو فه کرده به تن از خوشی قبای بهار
چکاوک بر سر هر شـــــــــاخه پای میکو بد
برقص آمــده ؛ دارد طـــــــــــــرب برای بهار
گر فته لاله قدح را بکــــــــف ز سرخ رویی
که نو ش باده حلال اســـــت در فضای بهار
صبا ز لطف به هر کــــــــو چه آب می پاشد
که تا غبار نــــــــخیزد ز گامـــــــــــهای بهار
ز فرش سبزه بــــــــــــساز زاهدا مصــــلایت
بگــــــوی نا لهء تکــــــــــــبیر بر خدای بهار
ربوده نر گسء شهـــــــــــــلای باغ دل ز برم
نه مفت گشــــــته ام اینـــــــجا غزلسرای بهار
امکان ثبت دیدگاه وجود ندارد.