از طریق رسانه های اجتماعی جنگ در کندز ، هلمند ، ارزگان ، وسایر قرا و قصبات افغانستان را که می بینم در پهلوی آن پایمردی مقاومت و جان بازی های قوت های مسلح را که مشاهده میکنم این همت بالا بلند سربازان دوست داشتنی ما برایم مایه افتخار است از سوی دیگر بدون تردید الحمد و الله در افغانستان اکثریت ما مسلمانیم دارای یک سرزمین واحد و یک دولت از طرف دیگر مردم کشور ما روز های دشوار را پشت سر میگذرانند تا ما همه خود را عضو یک خانواده ندانیم نمی توانیم با این چالش ها فایق آیم باید همگان خود را عضو یک خانواده بدانیم چرا که رقابت های سیاسی قومی زبانی و قبیلوی وقتی به کینه ، کینه توزی و تنازع منجر شود ، انحطاط آغاز خواهد شد. من از آغاز انحطاط و دامن زدن با این تعصبات خیلی در حراسم اینکه
چرا رهبران حکومت وحدت ملی علما و روحانیون علیه پدیده شوم و کوشنده ای تعصبات قومی و زبانی صدا بلند نکرده اند سوال جداگانه ای است به یقین در جامعه ای دمکراسی اختلافات سلیقه ای و فکری مشکلی ندارد اما تنازع ، جدایی ، شکاف و قطب بندی مطلوب جامعه با هم برادر جمهوری اسلامی افغانستان نیست. در دعواهای جناحی، روی موضوعات حکومتداری نظام سیاسی ارزش ها و معیار های ملی دیدگاه های متفاوت میتواند وجود داشته باشد اما در خط منافع ملی باید کوچک ترین بحث منفی هرگز وجود نداشته باشد و باید به این نکته توجه شود که رقابت ها زمانی شیرین می شود که ما به مرزها و خط قرمزهای منافع ملی توجه کنیم. به باور من جامعه ما نباید دو قطبی یا چند قطبی شود ، در هیچ شرایطی نباید فراموش کنیم که سال های 1394 و 1395 ، سال های دشوار و سرنوشت ساز در کشور ما شمرده می شود بدون تردید بی کفایتی تضاد های داخلی در رهبری حکومت وحدت ملی عدم قانونمندی و قانون پذیری مشکل دیگریست که هر روز بحران فضایی میکند. دوام حکومت وحدت ملی و پشتیبانی از آن هرگز مطرح بحث نیست اما دوام نظام و تحفظ ارزش های قانون اساسی و دست آورد های سال های گذشته خیلی
حائز اهمیت است طی دو سال گذشته قوت های مسلح ما در بدل قربانی های فراوان از استقلال و ارزش های ملی این سرزمین مردانه وار دفاع کرده اند ما همه از خورد تا بزرگ از مرد تا زن باید مدیون خون شهدا و رشادت های ایثارگران و جانبازان کشور خود باشیم و هر انسان با وجدان از مشاهده صبر و مقاومت فرزندان دلیر در قوت های مسلح به عنوان سرمایه های معنوی کشور، که مایه افتخار است اگر از رشادت شان حرمت و پاسداری نمیکنیم واقعا باید خجل و شرمنده باشیم . من به تقوا، اخلاص ، تواضع و صداقت که بخاطر وطن دوستی در صفوف سربازان ما وجود دارد افتخار میکنم اما متاسفانه مقامات عالی رتبه تعدادی از این جامعه از تقوا برخوردار نیستند در کشور ما هر قدر مقام بزرگتر است به همان اندازه در فساد دست بالاتری دارند به عقیده من به هر میزان که مقام یک فرد در جامعه و نظام بالا می رود باید صداقت قانون پذیری تواضعش نیز بالا برود و دچار خودشیفتگی نشود. من مقاومت و پایمردی سربازان در قوت های مسلح را که مشاهده میکنم با خود میبالم و می گویم اگر این جان بازان نمیبودند ما چه میکردیم، در این روز ها زمامداران کشور توانمندی آنرا پیدا کرده اند تا علیه پاکستان و بد عهدی آن کشور سخن بگویند این افتخار است که امروز ما بر چوکی مدعی نشسته ایم و در حالیکه چند سال قبل نزدیکی که زمامداران پاکستان با کشور های غربی داشتند ما را روی چوکی اتهام نشانده بودند، افغانستان و فرزندانش عهد شکن نیستند ای کاش دیگران نیز تخلف کار و پیمان شکن نمی بودند مشکلات فراوان دامنگیر ماست اما جهت حل این معضلات اعتماد به ملت و دولت افغانستان در عرصه جهانی بسیار حائز اهمیت است ما از مصالحه با مخالفین تشویش داریم البته باتوجه به سوابق و گذشته عملکرد آنها این وسواس حق ما است اما با همه شک و تردید ها مصالحه بهترین راه کار است با احتیاط و سنجش دقیق آنچه را که در راه مصالحه میپذیرم در مورد تحقق آن صادقانه گام برداریم دنیا امروز میداند که افغانستان در یک جنگ نا اعلان شده ای قرار دارد افغانها مداخله گر و وعده خلاف نیستند این دیگران اند که خلاف وعده و تعهد عمل میکنند .
ما باید از وضعیت به وجود آمده در افغانستان و کشور های دیگر که پاکستان را حامی تروریزم میدانند و آن کشور در حالت آَشفته گی به سر میبرد استفاده درست نماییم تا جای که پاکستان مجبور شود از گذشته ننگین خود منصرف و راه حقیقت و صداقت را پیشه کند.
مردم ما در شرایط موجود مظلوم واقع شده اند پاسخ به ندای مظلومان وظیفه انسانی جهان کنونی است دنیا باید بداند نه تنها افغانستان بلکه هر کشور که در این منطقه آشفته در مخمصه قرار می گیرد وقتی ندای مظلومیتش بلند می شود، باید به آن پاسخ مثبت داده شود .