صلح آرزوی که هرگز تحقق نیافت : احمد سـعیدی

 همه ساله در 21 ماه سپتامبر روز جهانی صلح تجلیل میشود سران تعداد از کشور ها که خود عامل جنگ اند به طور خاص در باره محو جنگ و علیه خشونت سخنرانی مینماید متاسفانه حرف جدا و عمل برعکس آن است .                                     اگر به تاریخ نگاه کنیم این روز اولین بار در سال ۱۹۸۲ اقبال تجلیل یافت، و از آن تاریخ به بعد توسط بسیاری کشورها، گروه‌های سیاسی، گروه‌های نظامی بشمول اشخاص و  افراد معین بزرگداشت از روز  بعمل میاید.                                      ملل متحد که متاسفانه تا کنون نتوانسته در راه صلح گام های عملی بردارد در همین روز در شهر نیویارک یعنی مقر ملل متحد صدای زنگ را همه ساله به صدا در میاورد که این زنگ از سکه‌های اهدایی کودکان از تمام قاره‌ها به جز آفریقا ساخته شده‌است، و هدیه‌ای از سوی انجمن سازمان ملل جاپان جهت یادآوری هزینه انسانی بر ضد جنگ است. در کنار همین زنگ نوشته‌است؛ زنده باد صلح مطلق جهانی.

افراد که از جنگ نفرت دارند و علاقمند صلح اند می‌توانند برای بزرگداشت روز بین‌المللی صلح، لباس‌هایی با طرح کبوتر سفید صلح بپوشند، که مدال‌هایی به شکل کبوتر صلح، محصول سازمانی ناسودبر در کانادا است. شاید این روز هم از طرف دولت و هم از طرف نهاد های دیگری در افغانستان نیز تجلیل شود اما تجلیل بدون صلح بدون آتش بس متاسفانه امسال نیز مانند سال های دیگر روز جهانی صلح در کشور ما در حالی تجلیل میشود که سرزمین ما با خشونت‌ و جنگ‌های خانمان‌سوزی دست و پنجه نرم می‌کند و بحران امنیتی بحران اقتصادی بحران سیاسی و مهاجرت های اجباری  مردم ما را زمینگیر کرده است. تعداد افرادی که در نتیجه جنگ های داخلی حملات انتحاری و انفجاری از خانه و کاشانه خود بیجا شده اند تعداد شان کم نیست به هزار ها می رسد از سوی دیگر  بخاطر ادامه جنگ و خشونت در سرزمین ما هزار ها کودک و نوجوان از تحصیل بازمانده‌اند گرچه.

آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل در پیام خود به مناسبت این روز با اشاره به خشونت‌‌های مرگبار و درگیری‌هایی که به بی‌ثباتی در گوشه کنار دنیا بشمول افغانستان انجامیده‌ است، خواستار یک آتش‌بس یک روزه به احترام این روز شده‌ است. او در این بیانیه می‌گوید امروز و در آستانه فرارسیدن روز جهانی صلح، از همه می خواهم تا یکپارچه ندای زمین گذاشتن اسلحه‌ها را سرداده و بی‌وقفه در راستای برقراری ۲۴ ساعت آتش بس در سراسر جهان در روز ۲۱ سپتامبر گام بردارند ولی متاسفانه گروه طالبان به این پیام جواب مثبت نداده جنگ و خشونت را ادامه میدهند.

به عقیده من تجلیل از این روز در افغانستان بی معنی و سمبولیک است و هیچ نوع اثری بخاطر تحکیم صلح نداشته و ندارد تجلیل از این روز چه در سطح کشور های بزرگ جهان و چه در سطح ملل متحد یک فریبی بیش نبوده و نیست، به باور من سازمان ملل متحد و کشور های عضو ناتو اگر بخواهند توان آوردن صلح را دارند اما هنوز بعضی از کشور ها ادامه جنگ را بخاطر اهداف مغرضانه خود دنبال میکنند .