عاصی همواره ملت خود را می‌ستایِید و بر آن می‌بالید، یکی از ویژه‌گی‌های این شاعر عصیانگر این است که او خود را تنها مقید به جغرافیای سیاسی امروز افغانستان نمیدانست.
از شام تا به کاشغر، از سند تا خجند
آیینه دار عالم بالاست پارسی
تاریخ را، وثیقهی سبز و شکوه را
خون من و کلام مطلاست پارسی
روح بزرگ و طبلِ خراسانیان پاک
چتر شرف، چراغ مسیحاست پارسی
تصویر را، مغازله را و ترانه را
جغرافیای معنوی ماست پارسی