امریکا با حمایت از سازمان ملل و غنی ترین کشورهای جهان بعد از سقوط طالبان افغانستان را چون تخته مشق آزمایش و تمرین نظم جدید دنیا درجنگ با تروریسم انتخاب نمود،اگرچه امریکا با حضور طولانی خود موفق به تامین امنیت در افغانستان نگردیده است و به باور کارشناسان نظامی حضور طولانی تر امریکا در افغانستان خطر افزایش وتشویق افراطگرایی و تند گرایی را در منطقه وکشور های اسلامی بیشتر خواهد گردانید. اما از این واقعیت نیز نباید چشم پوشی نمود که با وجود دولتهای فاسد و ناکارآمد آزادی های مدنی،مطبوعات و سهم زنان در حیات سیاسی و اجتماعی از دست آورد مهم کمک های امریکا و کشور های غربی محسوب میگردد و مردم افغانستان از حکومتهای فاسد و دزد متنفرند که
نه توانستند از فرصت ها و امکانات شایان تصور استفاده نمایند،خبرنگاران امریکا بارها نوشته اند که مردم افغانستان بیشتر ازدولتهای فاسد از قانون، دموکراسی ،ازادی وتساوی طلبی های بشردوستانه حمایت می نمایند ونظر به اراده مردم ودلایل زیرامریکا افغانستان را ترک نخواهد گفت. اول خروج عجولانه امریکا از افغانستان میتواند منجر به فجایع بشری بد تر بعد از خروج نیروهای شوروی گردد. دوم خروج امریکا از افغانستان می تواند به عکس العمل منفی مردم امریکا نیز مواجه گرددو درانتخابات ریاست جمهوری امریکا تاثیر گذار خواهد بود. سوم خروج سربازان امریکا صدمه جبران ناپذیر به غرور امریکا در منطقه و جهان وارد خواهد نمود ودر جهان خروج امریکا چون بزرگترین شکست ابر قدرت جهان تعبیر خواهد گردید و خواب فلسفه صحنه سازان امریکا را که درجهان باید یک ثبات دهنده باشد تا انکسار قدرت باعث بی ثباتی در جهان نگردد بی تعبیر خواهد گردانید. منابع بیطرف و مستقل با توجه با موضعگیری های جدید ترامپ در امور افغانستان معتقد اند که امریکا با کاهش نیروهای خود در افغانستان تلاش خواهد ورزید تا به ارتش ملی افغانستان کمک نماید وبا تجدید نظر با سیاست های سابق و مشارکت نیروهای سیاسی افغانستان از تاسیس دولت موقت حمایت نماید تاشرایط برای یک دولت مرکزی قابل قبول برای تمام اقوام افغانستان ایجاد گردد واگر چنین معجزه صورت بگیرد در آن صورت اعتماد واطمنان سازمان های جهانی به امریکا بیشتر خواهد گردید و امریکا در آینده این مشروعیت را بدست خواهد آورد تا در مناقشات بین المللی نقش ثبات دهنده را بازی نماید،هدف از سرگیری مذاکرات با طالبان تلاش برای قانع گردانیدن آنان است تا در حیات سیاسی افغانستان به اراده اکثریت مردم افغانستان احترام بگذارند و طالبان از سرگیری مذاکرات با امریکا خوشبین اند منتهی تاهنوز از مذاکره با نمایندگان کابل خودداری می ورزند و طالبان این را نیز می دانند که خروج نیروهای خارجی از افغانستان معنای دشمنی را با امریکا و کشور های ناتو که در مدار امریکا می چرخند نمی دهد،کشورهای که بزرگترین مرکز تکنولوژی، اقتصادی وفرهنگی جهان به شمار می روند و بازی سازی افغانستان بدون همکاری،سرمایه گزاری و کمک های این کشور ها نا ممکن می باشد. افغانستان منزوی از کشورهای پیشرفته و صنعتی جهان فاقد آینده درخشان خواهد بود.سکوت نگران کننده درباره نتایج انتخابات جنجالی ریاست جمهوری نیز بیانگر این واقعیت است که کاخ سفید نمی خواهد اشتباه دوران اوباما تکرار گردد و دولت بدون توجه به واقعیت های سیاسی و اجتماعی و اراده مردم افغانستان در سفارت آمریکا در کابل انتصاب گردد.کاخ سفید مذاکرات را با روسیه و چین نیز به همین منظور ادامه میدهد تا این کشور هارا قانع بگرداند تا مطابق برنامه های امریکا همکاری نمایند ،افغانستان با موقعیت خاص ژوپولیتیک و ژواقتصادی میان آسیا و اروپا در زمان حاضر بیشتر از هیجده سال پیش برای امریکا از اهمیت استراتژی بر خوددار است. رقابت های سیاسی داخلی میان ترامپ و دموکراتها پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ و اختلافات رو به افزایش امریکا با چین،روسیه،اتحادیه اروپا و مناقشات منطقوی از مهم ترین دلایل است که ادامه حضور امریکا را در افغانستان پر رنگ تر ازگذشته گردانیده است.بنا به گزارشها از منابع موثق، مهم ترین چالش های جدید کاخ سفید در آینده تقویت و تحکیم روز افزون روابط میان مسکو وپکن است، این دو کشور بزرگ اتمی نه تنها در شورای امنیت سازمان ملل برعلیه امریکا از حق وتو استفاده می نمایند بلکه بگونه ای دو کشور کلیدی در سازمان همکاری شانگهای بیک مرکز بزرگ سیاسی،امنیتی و اقتصادی تبدیل گردیده اند و کشور های آسیای میانه چون قزاقستان،ازبکستان،قرغزستان وتاجکستان که از منابع غنی طبیعی بر خوردارند در زیر چتر این سازمان در برابر غرب بهانه طلب و اراد گیر متحد گردیده اند وبه هراندازه که قدرت نظامی و اقتصادی روسیه توسعه یابد اعتماد این کشور ها به روسیه بیشتر میگردد وکارشناسان آمریکایی علایق ومنافع مشترک اعضای این سازمان را چون چالشهای جدید به امریکا و احیای مجدد جنگ سرد و مسابقات تسلیحاتی ارزیابی می نمایند،چون روسیه و چین از مخالفین سرسخت جهان یک قطبه و یک جانبه گرایی امریکا در امور بین الملی می باشند واگر روسیه و چین به خاطر تقسیم انرژی جهان متحد گردند بزرگترین چالش برای امریکا خواهد بود و تقویت روابط این دو ابر قدرت درد سر بزرگتر از داعش برای امریکا خواهد گردید.امریکا دراین شرایط دشوار به خاطر منافع استراتژی خودافغانستان را ترک نه خواهد گفت.
دکتور علی احمد کریمی