نژاد پرستی از زشت ترین و گندیده ترین مقوله در جوامع بشری است که فجایع آن حتی برای کشور های پیشرفته جهان خطرناک تر از کرونا، طاعون ،وبا وسایر آفتهای طبیعی است . مورتون و آدمهای امثال او به دلیل فرار از شرمساری وجدان این نوع تئوری را ادامه می دادند تا سرپوش روی ظلم وستم سفید پوستان برعلیه سیاه پوستان بگذارد. خوشبختانه سیاه پوستان مبارز وسفید پوستان نجیب به خاطر تحقق تساوی طلبی های بشردوستانه درکنار هم ایستادند و جامعه امریکا را از خطر انحطاط بدتر از جنگ داخلی و میکروب کرونا نجات دادند خطری که بنا بر تائید نخبگان امریکا باعث انشعاب و دوگانگی می گردید . در تظاهرات جنبش ” زندگی سیاهپوستان مهم است” تعداد امریکائیان سفید پوست که از قبح و ننگ نژاد پرستی شرم تاریخی را احساس می نمودند
بیشتر از سیاهپوستان بود ، همانطوریکه آلمانی های شریف و آزادی دوست از ننگ تاریخی نازی های هیتلری احساس شرم تاریخی دارند.درکشور ما باکمال تاسف نژادپرستی وتعصب در حیات،سیاسی و اجتماعی ما فراوان است که مانع اتحاد تمام اقوام شریف افغانستان به مسیر تمدن گردیده است و تبعیض و نژادپرستی مهمترین عامل ادامه جنگ و لجاجت های جاهلانه و ابلهانه بر علیه نواندیشی و پیشرفت شده است . منتهی جای خوشبختی است کسانیکه گرایشهای نژادپرستانه دارند لااقل درزبان هرنوع تعصب و نژادگرایی را تقبیح در وجدان خود احساس شرم می نمایند و این تظاهر نوعدوستانه نیز مایه امیدواری به حساب می آید ولی متاسفانه تعدادی به خاطر این پدیده های گندیده نه تنها مخالف نیستند که حتی احساس شرمندگی هم نمی ایند وبه کمال پررویی افتخار هم می نمایند. مردم در آفریقای جنوبی در مبارزه برعلیه تریبالیسم “tribalism” طائفه گرایی که همان نژادگرایی است این ننگ تاریخی را از چهره کشورخود زودودند و افریقای جنوبی امروز درخانواده محترم سازمان ملل در ردیف کشورهای بالنده قراردارد.در جوامع بسته و نژادگرا وفاداری به قوم، بالاتر از منافع و مصالح جامعه وکشور است . افراد جامعه در جوامع طائفه گرا به خودی ها وغیر خودی ها درجه یک ودرجه دوتقسیم میگردد. تکه داران قوم گرا حتی به خاطر حفظ قدرت و تقسیم ثروت به اکثریت قوم خود نیز خیانت می نمایند وبر طائفه خود نیز رحم نمی نمایند. در جامعه نژادگرا اکثریت افراد جامعه احساس بی مهری و حقارت می نمایند و تبعیض در زمینه های مختلف قاعده میگردد. درتاریخ “مردان بزرگ دنیا” درباره گاندی سمبول مدارا و تساهل می نویسند که او ” اقتدار یک دیکتاتور را داشت ومانند یک دموکرات می اندیشید “گاندی مبارزه با نژادگرایی وتبعیض را کوتاه ترین راه به صلح وامنیت، و اقتدار ملی می دانست. به باور گاندی تازمانی که تمام افراد جامعه خودرا اعضای مساوی الحقوق ندانند هر گز مسئولیت مشترک را به خاطر سرنوشت مشترک نه خواهند پذیرفت درآن صورت جامعه دچار بیماری می گردد که محکوم به مرگ تدریجی خواهد گردید. او می گفت هرگز نمی خواهم ” تا هندوستان آزادشده از زیر بار استبداد حکومت بیگانه زیر یوغ ظلم وستم هموطنانش برود.” گاندی به پیروزی حق برعلیه تبعیض و نژادگرایی ایمان داشت وبه هموطنان خود می گفت اگر متحد باشید وبه منافع وحقوق همدیگر احترام کنید بزرگترین ابرقدرت نمی تواند به شهروندی در وطن خودش زور بگوید. نژادگرایی نه تنها ننگ و شرمندگی تاریخی دارد بلکه خطر به امنیت ملی هر کشور است وکشوریکه که امنیت نداشته باشد از اقتدار و حیثیت جهانی نیز محروم میگردد. مردم افغانستان وارثان اصیل فرهنگ وتاریخ مشترک اند ودر طول تاریخ بطور مشترک بنام آزادی از کشور خود دفاع نموده اند ولی متاسفانه حکومتهای فاسد شرایط را طوری به این مردم تحمیل نموده اند که هم پذیری و زندگی مسالمت امیز را بدون روابط قومگرایی ناممکن گردانده اند. تازمانی که بر علیه این پدیده گندیده مبارزه عمومی صورت نگیرد صلح و عدالت واقعی نیزبرقرار نمی گردد.مبارزه با تبعیض و نژادگرایی وظیفه همه ماست و تمام افراد جامعه باید دین خودرا در مبارزه برعلیه این دشمن خطرناک که مانع پیشرفت ما گردیده است انجام بدهند.مبارزه برعلیه تبعیض ازخانواده هاآغاز میگردد، تربیت اصلی باید ازخانواده شروع شود ودر بستر بزرگ اجتماعی در زمینه های مختلف ادامه یابد. وزارت معارف باید کودکان راباروحیه عشق ومهربانی،احترام به انسانیت و وطن دوستی تربیت نماید. شبکه های اجتماعی ازقدرتمند ترین ابزار برای آگاهی عمومی در مبارزه با تبعیض و نژادگرایی است واز همین سبب درکشور های که از امنیت ملی خود دفاع می نمایند وبه ارتقای حیثیت بین المللی خود تلاش می ورزند اجازه نمی دهند تا افراد متعصب،نژادگرا و تفرقه افگن به این ابزار قوی دسترسی آزادانه داشته باشند و درصورت تخلف مورد مجازات قرارمی گیرند.
دکتور علی احمد کریمی امریکا