وای باتیر غضب پاره مکن قلبی کسی
شرم از بنده کن و ترس هم از داد رسی
لاف بیهوده مزن کز همه بهتر دانم
از تو دانا ترین بیش بود بیش بسی
است آسان در آن ملک شوی صاحب مال
گر عسس با تو شود زود به مالی برسی
ناله از کوچه و پس کوچه ای شهر است بلند
گوش ها کر شده و نیز نپرسند کسی
محمل رفته ای مارا چی فتاده است به راه
گوش به آواز به راهیم نیاید جرسی
تاکه در جامعه منفور خلایق نشوی
نزنی دست به هر کاسه چنان چون مگسی
محمد اسحاق ثنا
ونکوور کانادا
۳۰/۹/۲۰۲۱