در هشتم مارچ ۲۰۰۴ شعار فوق از طرف سازمان ملل متحد و سازمان عفوبین المللی رسماً اعلام ګردید۰ که خوشبختانه کشور عزیز م افغانستان نیز یکی از اعضای این سازمان می باشد، ولی با تاسف طی سال های جنګ تحمیلی از جانب بیګانګان بخصوص طی دهه اخیر در موجودیت جامعه جهانی ( ناتو) قوای آیساف وقطعات نظامی ایالت متحده امریکا ، مانتوانستیم ګراف خشونت را که یک پدیده منفور جنګ است وبرای جامعه ما مضراست پایین آورده ومحوه سازیم۰ اګرچه قانون منع خشونت علیه زنان از جانب ریس جمهورکرزی توشیح شده ولی بنابه ملحوظات منسوخ عقید تی ، سنتی ،عرف و عنعنه ملی از تطبیق باز مانده است ۰شور بختانه در کشور جنګ زده و عقب مانده ما زنان در نتیجه اثرات نا مطلوب جنګ به شد ت متضرر شده اند۰ بیکاری بیسوادی اکثریت آنان را بطور جدی به حاشیه جامعه رانده است،در آنجا محافظت نمی شوند و مورد بدرفتاری قرار می ګیرند ۰وجز ملکیت پدر ویا شوهر شمرده شده که ګاه بازمین فروخته می شوند و ګاهی با حیوانات تعویض می ګردند ۰البته نبود استقلا ل اقتصادی،عدم برخورداری از حق مالکیت شخصی ،نداشتن سرپناه و در نهایت ترس از دست دادن کودکان،این همه فکتور های است که زنان نمیتوانند خود را از تهد ید خطر خشونت خانوادګی واجتماعی نجات دهند۰در این صورت احتمال هر ګونه خشونت وتن فروشی بعید نخواهد بود سازمان عفوبین الملل تقا ضا دارد تا دولت ها از این ګونه زنان حمایت کنند ۰ غا لبآ مرد سالاران با استفا ده از فرهنګ منفور خشونت بنام دفاع از شرافت ،نجابت ، حرمت و عزت زنان ۰ آزادی های زنان را از قبیل تحصیل ، کار بیرون از منزل ،انتخاب زندګی شخصی ، حق انتخاب ،حق طلاق و حتا حق انتخاب لباس رابا قوانین منحط طالبانی محد ود می سازند ۰و در صورت مقاومت و سرپیچی با شکنجه و خشونت های چون : توهین ،تحقیر ، لت و کوب ، شکستن اعضا ی بدن و سایر شکنجه های جسمی مواجع می شوند۰ البته شکنجه های فزیکی به مرور زمان میشود مداوا شود ، چنانکه متل مشهور و عا میانه ی مردم ما است :( زخم شمشیر جور می شود اما زخم زبان نی ) زخم زبان تخریب روح وروان و بد ترین خشونت روانیست ، مثل یک نګاه تحقیر آمیز، ،یا چون و چرا های که از احساس عشقی به میان می آید بخصوص عشق های که بعد آ به ابزار کنترول منتهی می شود :از دست دادن قدرت اعتماد به نفس ، بی باوری ،زیرپا کردن غرور و کم ګرفتن شخصیت زن ، این نوع خشونت ها صدمه شدید روانی دارد که هیچ وقت ترمیم نمی شود ۰ما از خشونت های خانوادګی مثال های زیاد داریم مثلا : خانم شکریه میګوید : شوهرم دستانم را با زنجیر می بست و از موهایم مرا آویزان می کرد ۰ تنها وقتی دستانم را باز می کرد که میخواست برایش غذ ا بپزم مجبور شدم از خانه فرار کنم وبه خانه ی امن ، که از طرف دولت ګشایش یافته ، پناه ببرم ۰ درب این خانه ها را که بګوشایی با چی واقعیت های تلخی روبرو می شوی که این درند ګان دو پای ( انسان اشرف مخلوقات ) در حق زن، ما در و خواهر هم وطن ماچه وحشتی راانجام داده اند ؟ ۰ بسیار دور نمی رویم به رسانه های تلویزونی واخباری داخل کشوربرمیګرد یم، خشونت که بالای خانم سحرګل تحمیل شده ،شما از طریق رسا نه های تلوزیونی دید ید البته بسیار وحشتناک بود ؟؟ هر انسان که این جنایت راتماشا کرده برای مرتکبین آن اشد مجازات مطالبه کرده است ۰ درد و رنج سحرګل درد هزاران زن و دختری هست که زیر پاشنه های خشونت مرد سالاران جان دادند وتسلیم نشدند اکنون مردم از دولت عدالت می خواهند برای سحرګل نیز عدالت ضرورت است .! باید هیچ مجرمی بدون مجازات نماند۰فکر می کنم بر سر این جنایت نیز مانند (۲۴۳۵)جرم وجنایت د یګر سرپوش ګزاشته اند،ګویا کسی را در این قضیه دخیل نیافتنند که مجازات کنند! ! ؟
بغیر از خشونت های خانوادګی،خشونت اقتصاد ی، اجتماعی ،فرهنګی خشونت زن بالای زن و خشونت که از جنګ ها ناشی می ګردد ،جنګ خود ش خشونت است !که نه تنها زنان صدمه می بینند بلکه در قدم اول مردها و اطفال نیز آسیب پزیر هستند۰ در جنګ ها اکثرآ ریکارد خشونت و جنایت بلند می رود اکثرآ ګروه های مسلح در جریان جنګ برای پایان آوردن مو رال دشمن از اشکال خشونت ،هراس ، وحشت و تجاوزات جنسی به عنوان بخش از تاکتیک های جنګی استفاده می برند ۰ چنانکه استخبارات بد نام پاکستان آ ، اس ، آ۰برای کاشتن تخم هراس و وحشت در میان مردم ما با تجهیز ومسلح ساختن طالبلن و فرستادن ګره های انتحاری،انجامدان انفجارات ، قتل های زنجیری و پیاده کردن اشکال متنوع خشونت : تجاوزات جنسی به زنان و دختران خورد سال ،اختطاف زنان و کودکان، سهم پاشی در مکاتب دختران ، پاشیدن تیزاب بروی دختران مکاتب و ژورنالیستان ، ترویج کشت خشخاش پروسس و قاچاق مواد مخدره که بالا ګرفتن خشونت های : ملی ، منطقوی ، قو می ، نژادی ، مذهبی و زبانی را باعث می شود و کشورما را به سوی انحتاط وسقوط پیش می برد ومتآسفانه ګروه های دحشت افګن را قوت می بخشد ۰