هفتم ثور سال 1357 و هشتم ثور سال 1371، دو رويداد متقابل ودر عین زمان مصیبت باردر تاريخ افغانستان است، اما از نظر پيامد، براي قربانيان و آسيب ديدگان اين جنگ ها، تفاوتي ندارد، هرچند این دو رویداد هنوز مدافعین خود را دارد.ولی اگر یکی آغاز فاجعه است دیگری کمال آن پنداشته میشود هردو برای ملت ما رنج ومصیبت بحران وفاجعه به میراث گذاشتند.اگر با حامیان هشت ثور در مورد شکست روسها منحیث افتخار ملی موافق باشم اما بنام پیامد جهاد اسلامی هرگز تن نخواهم داد چون هیچ نتیجه شایسته ارشادات اسلام بدست ملت ما نرسید و

از نام جهاد واسلام به نفع کشور های دور ونزدیک از ملت ما قربانی گرفتند.

 همه میدانند هفتم ثور که مصادف است با کودتاي رژيم خلقي عليه جمهوري داوود خان بود، آغاز قتل هاي بيرحمانه دانسته مي شود و از هشتم ثور، سالروز پيروزي گروه مجاهدين، با وجود آن که به باور برخي ها تداوم هفت ثور خوانده مي شود، از سوي دولت افغانستان که از طرف فر ماندهان ورهبران بگرو گرفته شده طور تشریفاتی به عنوان روز پيروزي مجاهدين تجليل مي شود؛ اما از نظر قربانيان وملت افغانستان فرقي ميان اين دو رويداد وجود ندارد.واین روز را مردم ما به هیچ صورت شایسته تجلیل وافتخار نمیدانند.

*- بلی هفت ثور مردم مارا زیر جکمه های استبداد خورد وبر حریم آبرو وشرف متنفذ وروحانی وسیاستمدار تجاوز صورت گرفت وقتل های دسته جمعی در زندانها افتخار حکومت مردان آن وقت بود چنانچه هشت ثور هم با به آتش کشیدنشهر کابل وویران ساختن خانه ها وبستن مکاتب ومدارس این سناریو را ادامه دادندبار دیگر مهاجرت٬ فرار٬ یتیمی بیوه گی و صدها هزار کشته ارمغان دیگری بود که از طرف پیام آوران هشت ثور به مردم تحمیل کردند٬ هنوز این زخم التیام نیافته بود که گروه متحجر و وحشی ماقبل تاریخ طالبان بر زخم های التیام نیافته این مردم نمک دیگری شد وباز ادامه همان تراژدی باز هم کشتن و به دار آویختن زنده به گور کردن و کوچ اجباری و تجاوز کردن ها ادامه یافت و پنچ سال تمام حکومت ناب محمدی به بدترین و وحشی ترین وجه ممکن بر سر این مردم تحمیل شد وسیمای اسلام را بشکل وحشتناکی به تصویر کشیدند.

* – نمیدانم با کدام شعور و با کدام إحساس ودر هشت ثور را تجلیل میکنند. تجلیل هشت ثورو هفت ثور توهین به هزار ان شهید ومعلول ومفقود کابل وولایات کشور  است. تجلیل از هشت ثور توهین به صدها هزار بیوه و اطفال یتیم است که امروز از فقر به سوء تغذیه و بیماری های گوناگون مبتلا ودر سرک های کابل بدنبال موتر های اخیرن مدل رهبران بخاطر یک رویپه پرسه می زنند. تجلیل از هشت و هفت ثور  توهین به میلیونها افغانستانی مهاجر است که در کشور های ایران و پاکستان وتما جهان با تمام تحقیر و توهین شدن ها زندگی را در آن کشور ها ترجیح میدهند واما جرأت بر گشتن بکشور را ندارند٬ تجلیل از هشت و هفت ثور تجلیل از خشونت و درندگی گرامیداشت از کشتن وبستن وسختن وشکستن  است و تجلیل از هشت و هفت ثور توهین به  شریعیت غرای محمدی است. بیائید به جای تجلیل از هشت و هفت ثور پیراهن سیاه برتن کنیم و عزادار باشیم چرا که این دو تاریخ ٬تاریخ و حادثه ی کربلای دیگریست در سرزمین بنام افغانستان .بیائید درین روز تمام شهدی کشور را بحساب بگیرم واز پیشروی ایتام رژه رویم.

هفتم وهشتم ثور ثور إعتراف بگناه وعذر خواهی از ملت: بلی بالا ترین  وپر ارزش ترین شهامت این است تا عاملین وجلو داران این دو حادثه نا میمون کشور درین دو روز تاریخی به گناه های متراکم خویش إعتراف واز ملت مظلوم افغانستان عذر خواهی کنند.همه  به قیمت خون مردم  وعزت افغانستان برای بیگانگان خدمت کردند.اگر به عوامل و انگيزه هاى تمام تحولات و انقلابات و بحران ها توجه نماييم، چنان درمى يابيم كه ريشه در بيرون كشور داشته و از وراى مرزها مصائب و مشكلات بذرافشانى شده و آبيارى گرديده است و اين دستان اجنبى بوده كه مدام در اين كشور بحران و تشنج آفريده و در اين سرزمين به گونه هاى مختلف به جولان پرداخته اندوازما افغان ها استفاده ابزارى كرده و به نفع سياسى، اقتصادى، نظامى و فكرى خود، ما را استعمال نموده اند.شما شکوه وتکبر همسایه هارا از در بدری ما در میابید.

اگر خواسته باشيم كه ديگر ديدگان ما ويرانى كشور، كشتار مردم بى گناه، مشكلات و دشوارى هاى امنيتى، اقتصادى، سياسى و فرهنگى را مشاهده نكند، از حوادث و رويداد هاى گذشته واز اشتباهات و خطاهاى مرموز وغلط كارى هاى پيشين، چنان برمى آيد كه بار نخست چشم ما بايستى بيگانه را در كشورنبيند، فكر و انديشه ما آگنده به گند ديكته ها و تلقينات خارجى ها نباشد، شعور و حس ما از گرو بيگانه گرايى رهايى يابد، و حس استقلال طلبى، خوداراديت جويى در وجود سياست مردان اين كشور بيدار گردد و روحيه ايثار و گذشت از منافع شخصى و حزبى، قومى و سمتى به منظور تحقق منافع جمعى و ملى در وجود هر فرد اين ملت زنده گردد.باید بحق إعتراف کنیم تجلیل از روز های مصیبتبار خیانت به میهن وملت وتدام رنج های بیکران است.