دومین نشریه خانه فرهنگی مولانا در شهر ونکوور کانادا از طبع بر آمد.
این نشریه تحت عنوان «یادگاری یکی ازجنبش مشروطه خواه افغانستان» به بزرگ داشت از شخصیت مشروطه خواه جناب الحاج محمد کبیر نورزی باابتکار خانه مولانا تحت ریاست (عبدالمجید قیام) با قطع و صحافت زیبا برنگ آبی مزینن با تصوریر مولانای بزرگ و تصاویر فرهنگیان ارجمند محترم عبدالمجید قیام و محترم محمد اسحق ثناُ محترم معاشر و جناب محترم «نورزی» درحال قطع افتتاحیه ای خانه جدید فرهنگی مولانا دیده میشود در قسمت اخیر همین صفحه ادرس ناشر چنین بچشم میخورد.
ناشر خانه فرهنگی « مولانا» شهر ونکورور – کانادا ُ ۳۰ اپریل ۲۰۱۲ میلادی
در پشتی چهارم نشان و یا سمبول هنرمندانه خانه مولانا بزرگ با بیرق افغانستان و کانادا که درمیان این بیرق فوتوی مولانای بزرگ تزئین یافته و در زیز بیرق قلم و دیوات و کتاب بنظر میرسد که ازآن شعاع آفتاب طلوع کرده و تا بیرق های فوق الذکر میرسد و روی شعاع آفتاب نام « قیام » بخط درشت بچشم میخورد و از همین کتاب ُ قلم و دیوات برگهای هنر و فرهنگ بارور شده « کردار نیکُ گفتار نیک و پندار نیک» راارمغان میدهد. در همین صفحه چهارم پشتی رساله تصویر و مختصر زندگینامه الحاج نورزی جلب توجه میدارد. این رساله کوچک ولی پر محتوا که دربزر گداشت از شخصیت آزادی خواه جنبش مشروطهُ بزرگمرد فرهنگی کشور جناب الحاج محمد کبیر نورزیُ با تراوش قلم نویسندگان ُسروده از شعرا و فرهیگیان ارجمند از مراجمع مختلف طی پیام و قدر دانی از شخیت این بزرگمرد جمع آوری گردیده است و در لابلای چهل و نه صفحه مانند مروارید کنار هم سطر بندی گردیده است.
سپاس بیکران خدمت هموطنان فرهنگی شهر ونکورور کانادا که در دیار غیر بزرگمرد آزادی خواه وطن خویش را بمعرفی گرفته اندُ تقدیم میدارم بخصوص جناب محترم قیام موسس خانه فرهنگی مولانا که زمینه رشد فرهنگ را با افتتاح این خانه که مبرااز هرگونه تعصب و نژاد پرسی و تفرقه افگنی زبانی ُ قومی و غیره میباشدُ پاسابانی میدارند. درباره فعالیت های این خانه باید مکث نمایم که در عمر کوتاه اش کارهای بزرگ فرهنگی راانجام و از روزهای ملی نوروز ُ استقلال وطنُ و یاد و بود از گلهای همیشه بهار هنر وفرهنگ را وجیبه خود قرارداده است. این خانه در اثر مساعی جناب قیام توانسته است در طول عمر کوتاهش از مقام استاد سرآهنگ سرتاج موسیقی کلاسیک افغانستانُ استاد رحیم بخش سلطان عزلُ استاد زلاندُ سید عبدالله عنبر شاعر و نویسندهُ محمد هاشم حریر شاعر و شخصیت علمیُ محمد یونس عینی شاعرُ محمد نعیم بسمل عالم فرهنگیُ محمد بشیر رحیمی شاعر ونویسندهُ عبدالحمید اسیر معروف به « قندی آغا» محترم حیدری وجودی شاعر والا مقام و شیرین سخن معاصرُ ومرحوم لیلا صراحت روشنی شاعر نازک خیال ُ خانم حمیرا نگهت دستگیرزاده شاعر نوپرداز ُ استاد محمد عمر سلطان ربابُ مرحوم کبرا «ژیلا» و محترم فرهاددریا هنرمند وحدت طلبُ محترم استاد محمد یوسف کهزاد شاعر بی مانند ُ……و دیگران و از آغاز فعالیت خانه فرهنگی مولانا تا اکنون سالگرد شهادت و تولد شهید احمد ظاهر هنرمند همیشه جاویدان را همه ساله طی مراسم هنری و فرهنگی با اشتراک دانشمندان و فرهنگیان شهر ونکوور کانادا جشن گرفته اند. باذکر خیر از اقدامات فرهنگ و سپاس از دوستان برمیگردم به محتوای داخل دوپشتی این رساله زیبا. دوپارچه شعراز مولانای بزرگ بلخ به انتخاب شخص الجاج نورزی (گهی خوشدل شوی از من که میرم –چرا مرده پرست و خصم جانیم) آغاز گر پیام عالیست.
باید بزرگان فرهنگ ُ هنرمندان بخشهای مختلف را در زمان حیات شان قدر دانی و بمقام و شخصیت شان ارج گذاری گردد.
پیام جناب عبدالمجید قیام موسس خانه فرهنگی مولانا و شرح مختصری از چگونگی ایجاد و فعالیت خانه فرهنگی رااز سال (۲۰۰۷) تا اکنون و از فعالیت نشراتی جریده قیام که اولین کتاب را بنام نوای غربت و دومین را تحت عنوان « یادگاری یکی از جنبش مشروطه خواهان افغانستان الجاج محمد کبیر نورزی » را بدسترس فرهنگیان قرار داده است و نشرات انترنتی بنام وبلاگ خانه فرهنگی مولانا سخن گفته شده است . در صفحه چهارم (سپاسگزاری وسلامت باد از دوستان ) از ادرس خانم شفیقه نورزی به احترام دوستانیکه در ارجگذاری پدر مهربانش دراین رساله قلم زده اندُ مطالعه مینمایم.
بعد میرسیم به پیام ها و اشعار این دوستان:
محترم استاد محمد آصف اهنگُ استادمحمد اسحق ثناُ محترم محمد ایاز نوریُ استاد عبدالرشید بنیشُ مولانا محمد کبیر فرخاریُ انجینیر فضل احمد افغانُ محترم رحمان سدیدُ خانم ماریا داروُ مصاحبه بامحترم نورزی هماری امان معاشرُ درباره دوره جنبش مشروطه خواهی و محترم حبیب یوسفی در صحفه چهل ونهم میرسیم به پایان این رساله. همه دوستان با افکار و اندیشه خلاق فرهنگ دوستی از شخصیت محترم الجاج نورزی تمجید بعمل آورده اند لازم میدانم که فرد قبلی از شعر مولانای بزرگ مکرراٌ تحریر بدارم که فرمورده است :
{ گهی خوشدل شوی از من که میرم– چرا مرده پرست و خصم جانیم}
چقدر بجاست که دوستان ُ شخصیت های علمی ُ فرهنگی و هنری را در زمان حیات شان ارج گذاری می نمایند تا اینکه خدای ناخواسته در نبود فرهنگیان و هنرمندان مویه نمایند. زیرا بارها این عمل مکرراٌ صورت گرفته است که در زمان حیات شخصیتهای ملی ُ فرهنگی و هنری با بی پروایی برخورد نموده ایم در حالیکه آنها سرمایه های فرهنگ وطن عزیر ما بوده اند و میباشد . لازم میدانم از این اقدام خیلی انسانی و فرهنگی از تمام کسانیکه اشعار و پیام فرستاده اند و از دوستان که در ترتیب ًصفحه آرایی و تایپ و تصحیح بعد از تایپ وقت گران بهای خود را صرف این رساله کرده ا ند : مهتمم «شفیقه نورزی» ُ ناشر خانه فرهنگی مولانا ُ تایپ از محترم امان معاشرُ رحمان سدید دیزاین و صحفه آرایی و طرح پشتی ارجمندان « متین قیام و مبین قیام» که همکار همیشگی نشریه زن نیز از سالیان طولانی بوده اندُ بازدید و بررسی مقالات هریک جناب مولانا فرخاری و جناب م- اسحق ثنا و دیگران ُ مخصوصاٌ جناب قیام قدر دانی نمایم.
قابل یاد آوری است اینکه بالاتر از طبع و انتشار این رساله با محتوای ابتکار دیگر نیز در اهداء رساله خدمت الحاج نورزی با یک دیدار ناگانی اعضای محترم خانه فرهنگی مولانا صورت گرفت. این ابتکار که بریاست محترم « قیام » و اشتراک بزرگان خانه مولانا بتاریخ شش ماه می ۲۰۱۲ میلادی اتفاق افتاد چون محترم نورزی یک مدت طولانی نسبت مریضی که داشتند در شفاخانه بستری بودند برعلاوه که عیادت از وی در ایام مریضی شان نیز صورت گرفته بودُ اهدای رساله کار خارق القاده دیگری بود که به منمونیت خانواده نورزی افزون گردید.
سومین اقدام نیک آنکه یک جلد این رساله با صفحات رنگین مخصوص برای شخص نورزی طبع و از جانب محترم قیام رئیس خانه فرهنگی مولانا برایش اهداء گردید و همچنان برای تجدید حال و هوای محترم نورزی جناب قیام با فرزندان ارجمندش «متین و مبین » به اجرای چند پارچه آهنگ با نوای دلنواز رباب و غیره الات موسیقی ُ رو ح وروان مریض را نشاط بخشیدند. این اقدام خیلی خودمانی و صمیمانه بالاتر از همه اثرات نیک بر روحیه خانواده و شخص الحاج نورزی گذاشته است.
امید وارم این اقدام نیک خانه فرهنگی مولانای شهر ونکوور کاناد چراغ روشن راه فرهنگ دوستان و تمام افغانان در هر گوشه و کنار دنیا حیات دارند ُ گردد. دراخیر برای صحت وسلامتی محترم نورزی بدربار خداوند دست دعا بلند میدارم و همچنان برای محترم (قیام) که با ایجاد و پاسبانی خانه فرهنگی در وحدت و نزدیک ساختن هنر دوستان وفرهنگیان قدمهای بزرگ را برداشته اندُ سلامتی و انرژی بیشتر خواسته و منتظر کار های بزرگتر ایشان میباشیم.
زنده و پایه دار باد وحدت مردم و فروزان باد چراغ سبز خانه فرهنگی مولانا
با حرمت ماریا دارو