ندارد بــــــــیتو بزم عا شقان ساز
به تار عشق داری یک جهان راز
به هر یک پرده آهنگت مقامیست
به ســــــــحر آلوده باشد جان آواز
صـــــــدای دل به تا ر آورده ی تو
بدســـــت خویش داری کان اعجاز
مرا غرق ســـماع کردی به سازت
شدم از فرش تا عرش شان پرواز
رسیدم جایی کانجا جمــله مستان
یکی از دیگــــــری بودند جان باز
ســـــــرود زنده گی با جان شنیدم
ندیدم غـــــــــــــیر آن یاران ممتاز