بــنــام خـــداونــد جــان وخــرد
کـــزیــن بــرتــر اندیشه برنگذرد
خـــداوند نــام وخــداوند جای
خـــداونـــد روزی ده رهنمای
خـــداوند کـیوان وگردون سپهر
فــروزنـــده ماه نـــاهیــد و مهر
زنام ونــشان گمان بــرتــرست
نـــگارنـــده بـــرشــده پـیکرست
بـــه بــیــنندگان افــریــنــنده را
نــه بــیـنی مـــرنجان دو بـیـنـنده را
نـــیابــد بـــدو نــیــز انــدیــــشه راه
کـــه او بـــرتــر از نــام واز جــایگاه
ســخـــن هـرچـه زیـن گــوهران بگذرد
نـیابد بـدو راه جـان و خــرد
خــرد گر سخــن برگزیـند هــمی
همــان را گــزیـند کــه بـیـند همی
ستودن نداند کسی اورا چو هست
میـان بـنــدگــی را بـبایدت بــسـت
خـرد را و جــان را همــی ســنجــد اوی
در انـدیــش- ء ســخــته کــــی گـنــجـد اوی
بـدیـن آلــت رای وجـــان و زبــــان
ســتــود آفــریــنـنـده راکــی تــوان
به هســتیـش بایــد که خستــو شــوی
زگــفــتــار بــیکار یــکــســو شــوی
پــرســتــنــده بــاشـــی و جــویــنــده راه
بــژرفــی بــفــرمــانــش کردن نــگاه
تــوانـــا بـــود هــــر کـــه دانـــا بــــود
زدانـــش دل پــــیـــر بــــرنــــا بــــود
ازایــن پــرده بـرتــرســخـــن گاه نــیـــست
زهسـتـی مـرانــدیــشـه را راه نــیست