این اولین بار نیست که ما شاهد تنش‌ها و ناله های مادر و پدران که از گروگان گیری فرزندان خود غافلگیر شده اند هستیم، دوام این وضعیت قابل تحمل نیست این جنایت میتواند باعث تقویه و رشد تضاد های قومی زبانی و منطقوی گردد این جنایت را طالبان از کی و از کجا آموخته اند آیا اسلامیت افغانیت این حق را میدهد که مادری ، خواهری و دختری پدر و پسری را بنام اسلام گروگان بگیریم و باز بگوییم ما مجاهدیم و در راه اسلام و در راه خدا مبارزه میکنیم آیا این جنایات هولناک ریشه داخلی دارند یا از خارج از مرزها خصوصاً از پاکستان به افغانستان صادر و هدایت میشود. متاسفانه افغانستان بعد از ایجاد حکومت وحدت ملی اولین باری نیست که قربانی این حملات گروگان گیری می شود، هنوز یک سال از حادثۀ سر بریدن گروگان ها در مسیر راه زابل و غزنی نگذشته است هنوز از حادثه دور اول گروگان گیری در مسیر راه کندز و تخار دو هفته نگذشته است باز همه ما همان مسیر شاهد جنایت دیگری باز شاهد ظلم و استبداد دیگری هستیم مردم حیران اند حکومت چرا جلو این حوادث را نمیگیرد
توان آیا جلو گیری را ندارد یا زیر کاسه نیم کاسه دیگری، است چرا در این مقطع از تاریخ ما شاهد افزایش این اقدامات و این جنایات وحشیانه هستیم؟ چرا نمیتوانیم این وضعیت را کنترول و مهار کنیم به باور من از چندی بدینسو دستانی مرموزی تلاش دارند از فرصت استفاده نموده با این گروگان گیری ها رقابتهای سیاسی ایدئولوژیکی گذشته خود را یکجا با دامن زدن در تعصبات قومی و زبانی چاق و چاق تر نمایند و از آب گیل آلود ماهی بگیرند درست است که مسئولین جهت جلوگیری در این پروسه غفلت و بی کفایتی های مشخص خود را دارند اما به باور من این جنایت بیشتر از ناحیه فقر گسترده، عوامل تبعیض زای قومی و مذهبی، عقب ماندگی فرهنگی و قاچاق مواد مخدر است و از سوی دیگر با در نظرداشت نا امنی ها و وضعیت حاکم در کشور راه حل آن خیلی ساده بنظر نمی رسد اما مبتنی بر راهکار های درستی امنیتی فرهنگی، اقتصادی، برنامه ریزی در جهت توسعه پایدار منطقه و کاهش فاصله بین دولت و ملت میتواند نتایج مطلوبی بدست آید . از گروگان های که دو هفته قبل گرفته شده بودند تا هنوز تعداد انگشت شماری آزاد نشده اند با مداخله بزرگان قومی تعدادی آزاد شدند اما سربازان که زاده گاه شان بدخشان یا تخار بود بدست طالبان کشته شدند به گفته مسافرین آزاد شده که طالبان با دستگاه انگشت‌نگاری افراد را شناسایی کرده و کسانیکه در صفوف نیروهای امنیتی و دفاعی بودند به شهادت رسانیده و افراد دیگر را رها کردند به گفته شیرعزیز کامه‌وال فرمانده قطعه 808 سپین‌زر که گفته است طالبان دستگاه بایمیتریک را از قندوز زمانی به دست آورده‌اند که آن شهر را تحت کنترل خود داشتند.شهر قندوز در جریان سال گذشته برای 3 روز تحت کنترل طالبان قرار گرفته بود. ترویج
گروگانگیری در کشور ما توسط جریان های افراطی بخصوص گروگان گیری سربازان که از استقلال آزادی دفاع میکنند آن هم به داخل قلمرو افغانستان یکی از مهم ترین رویدادهای مخرب در سرنوشت افغانستان است چنانچه این گروگان گیری ها در سطح ملی و بین المللی بازتاب گسترده ای در رسانه های جمعی داشته است. همچنین در فضای مجازی بسیاری از کاربران افغانی نسبت به این رویداد واکنش تندی نشان داده اند. افراطی گری سیاسی- مذهبی مولود نوظهور دهه‌های اخیر است نه تنها در این منطقه بلکه از چندی بدینسو خود را در خاورمیانه نی نمایان كرده است. تلاش برخی جریان‌ها برای پاگشایی افراطی گری در افغانستان و منطقه که عامل اصلی آن پاکستان است پدیده تازه‌ای نیست که البته گاه و بیگاه در رویدادها بخصوص در سال های اخیر همه شاهد آن بوده ایم میتوانم. برای فعالیت هرچند محدود این جنایات در افغانستان این دلایل متنوعی را ارایه نمایم. بخشی از این وضعیت ناشی از برخی سیاست‌های ناپخته داخلی است و برخی نیز ناشی از تلاش بازیگران منطقه و فرامنطقه‌ای برای درگیر کردن جامعه افغانی با این پدیده نامبارک. در عرصه داخلی برخی سیاست‌های نسنجیده مذهبی و بی مهری‌ها در حق شهروندان کشور ما میتواند زمینه‌ساز فعالیت نگرش‌های بنیاد گرایانه افراطی‌های که عامل گروگان گیری اند باشد. همچنین کم توجهی به توسعه و انکشاف نبود راهبرد کارشناسی شده برای توسعه این مناطق و نیزمحدودیت‌های بی‌شمار برای آمد و شد نخبگان کشوری به این حوزه‌ها از دیگر مسائلی است که میتواند زمینه رشد و نفوذ دشمن را مهیا سازد.
از بعد خارجی نیز عمل نکردن کشورهای همسایه به حسن همجواری از طریق پناه دادن به گروه‌های تروریستی، دخالت برخی حامیان از این گروه ها نه تنها در پاکستان بلکه حاشیه کشور های خلیج فارس و نیز رقابتهای منطقه‌ای از مجموعه عواملی است که بر گسترش رشد بنیاد گرایی و شیوه جنایتکارانه گروگان گیری در افغانستان بی تاثیر بوده نمی تواند .
بر این مبنا برای کاهش مخاطرات ناشی از حضور این وضعیت پر مخاطره آن هم در ساحه جغرافیه افغانستان تدوین سیاست‌های جدی و کارشناسی شده ضروری است. همچنین با توجه به حضور رهبران گروه گروگانگیران در خاک کشور پاکستان به نظر می‌رسد دستگاه دیپلماسی افغانستان با عزمی جدی باید پیگیری حضور رهبران گروه های افراطی که عامل گروگان گیری در افغانستان اند با مقامات پاکستانی و امریکایی ها مطرح شود تلاش گردد تا راه دستیابی به توافقی جامع و بلند مدت برای حل ریشه‌ای حضور این جریان‌های گروگان گیر در پاکستان دریافت گردد این امر یکی از ضروری ترین اقداماتی است که باید در دستور کار دایمی دستگاه دیپلماسی کشور قرار گیرد. متاسفانه از چندی بدینسو تروریستان تلاش دارند تا زیاد تر سربازان و افسران قوت های مسلح ما را اسیر کنند به باور من افسران و سربازان در قوت های مسلح کشور سرمایه‌های انسانی مملکت ما هستند که حفظ جانشان بر مسئولین کشور نه یک وظیفه بلکه یک فریضه است. برای نجات جان سربازان جان بر کف گروگان گرفته شده زمامداران و رهبران حکومت وحدت ملی باید از هیچ تلاشی فروگذاری ننمایند. همانگونه که سربازان این سرزمین از جانشان برای امنیت کشور ما هیچ زمانی فروگذاشت نکرده اند ما نیز در راه نجات و حفظ عزت و سلامت شان وظایف خویش را باید انجام دهیم .