تاکی از جور ستم شکوه و فریاد کنید
سعی برهم زدن منشاء بیداد کنید
دست ما دامن تان باد جوانان غیور
که از این ذلت وخواری ٬ همه آزاد کنید
صد هزار چو منت ٬ آتش بیداد بسوخت
نه نشیند ز پا ٬دم بدم ارشاد کنید٬
فتنه انگیخته تعبیض نژادی در خلق
فکر اینده ء ملک خود و اولاد کنید
چندی از خوان نعم٬ سرخوش و شیرین کامند
گریه بر فاقله کشان خود و فریاد کنید
خانمان کرده تبه ٬ تا شود آباد خودش
خانه ظلم وستم یکسره برباد کنید
تا شود بر همگان امن وعدالت قایم
عالمی نور ز مساوات وحق ایجاد کند
ای جوانان ستکم مرتجعان چند کشید
تابکی رحم باین دشته شیاد کنید
ننگ دارد بشریت ز چنین کهنه رژیم
طرح ویرانی این بنگه ز بنیادکنید
آشیان همه مرغان زستم آتش زد
قصد آتش زدن خانه صیاد کنید
ندهند ارزش کاهی به حقوق بشری
تکیه به ٬ برخود و بازوی چون فولاد کنید
غازه سازید زخون شاهد آزادی را
تا زخود روح شهیدان وطن شاد کنید
سوخت ای هم نفسان آتش استبدادم
شرح این سوخته را بر همه انشاد کنید
چشم امید به تو نسل جوان دوخته ام
در خور شان و شرف مملکت آباد کنید
روز آید که شود خلق به خلق حاکم ما
رفته باشیم از این ورطه٬ زما یاد کنید
می برم در دل زار حسرت آزادی را
کاش خاکم به بر سایه شمشاد کنید
شعر من لاله باغ دل خونین منست
مهوشان زیب لب و حسن خداداد کنید
هر کجا لاله رخی با قد سروی دیدید
یک نفس یاد از این « جلوه » ناشاد کنید