نوشته از : ماریا دارو
شاگل : (در) ده سنا رفتم وسیل کدم.
ماگل : چه دیدی کدام سیل(تماشا) نوبود ؟
شاگل : چرا نی …بسیار سیلها که ده عمرت ندیده باشی.
ماگل : وی خوارک چرا مره باخود نبردی …راستی چطور(ترا) تره ده سنا ماندن.
شاگل : … مه خوده رفیق زورسناتورصاحب ماریفی(معرفی) کدیم .. تره چرا میبردم ..
ماگل : خو خیراس مه خوده همسایه دست راست وزیر زنها ماریفی(معرفی) میکنم ….
شاگل : خو خی اونه وزیر زنا (زن ها) ره میشناسی .
ماگل :. خیر اس تو از مه کده نفر قوی تر میشناسی .
شاگل : نی بخدا…چندان شناخت ندارم…همو وقتها که ظلم وستم شوهر، برادران شوهرم زیاد شده بود، عارضه کدم.
ماگل : وای کجایت عارضه کده
شاکل : ماگل جان یادت رفته ،ملک قریه وملا مسجد همه مه بیچاره ملامت کدن، پشتی شیرلالا ره کدن … چند تا زنها مره گفتند پیش وزیر زنها برو شکایت کو …مه که رفتم …اول خود مره ده ده نمی ماندند ….مه جانگور میخواستم که اسپ خوده ده خانه ئ ملک بسته کنم…میخواستم یکه راست ده دفتر وزیر زنها برم….خو…مره نه ماندن داخل شوم … بسیارگریان وناله وزاری کدم که شما را بخدا مره ده خانه عم ( امن) ماریفی کنید….
ماگل : خانه عم …. خانه عم چیست برو گم شو خانه غم بگو ….
شاگل : نی ماگل جان …مه از خانه غم میگریختم که از ملک گرفته تا ملا قریه ده …مابین فامیلی ما دستک میزدند…. رفتم که ازخانه غم به عم (امن) برم .
ماگل: خو حالی فامیدم که چی میگی …باز چه شده تره ده او خانه جای دادند ؟
شاگل : نی مره گفتن که از یک سنا تور زن باید خط بیارم، رفتم ده پارلمان … همو دوست ترا پیدا کدم ….مره گفت که از یک خانه یک دیوانه بس است ماگل چقدر خوار خُنده (خواهر خوانده) های خوده روان میکند ؟
ماگل : تو چرا خوده دوست مه ماریفی کنی ….
شاگل : نی مه خوده دوست تو ماریفی نکدم….
ماگل: خی چی کدی
شاگل : مه عارضه کدم تا به وزیر زنها بگوبه و مره ده خانه عم ببرن …
ماگل : یعنی که عارض شدی …
شاگل : او ماگلجان مره به بیردی گفتن بان…کاغذ برش دادم که امضا کنه … کاغذ ره خانده نتانست مره گفت برو …خدمت صادقانه بالاتر از سواد است…ما خدمت میکنیم.
ماگل : وقتیکه خدمت میکنه چرا کاعذ امضا نکرد …
شاگل : خانده نمی تانست که امضا کند….دیدم که کار مشکل شد، بازمه خوده از قلای شما ماریفی کدم.
ما گل: باز چی گپ شد…
شاگل : خو گفت که از یک خانه یک دیوانه بس اس…تنها ازهمو قلا بر تو خدمت کد. دست خالی باز آمدم پیش وزیز زنها …او طرفم سیل سیل کد، برم گفت که تکلیفهای تمام زناهای افغانستان ازکمبود ویتامین (.D) اس… یک قسم گپ های مکتبی زد نه فامیدم….بازهمو دخترک جوان سکرترش مره گفت که خاله جان ..منظور وزیرصاحب کمبود افتو( آفتاب) اس …باز نه خانه عم شد ونه هیچ ؛ پس ده خانه غم …رفتم ده سربام خوده ده افتو انداختم ….که شیر لالا آمد تا تانست( توانست) لت وکوبم کد … چرا ده افتو بام خو کدی…همسایه در بدیوار ما، ملا مسجد چشم چران است …گفتمش ….او جان گور …اگر ایطور است چرا در مانبین زندگی ما دستک مزنه ؛ تو اورا آوردی که مره دره بزنه باز حالی میگی که چشم چران است…جانت گور شود که یک آدم چشم چران در در بدن زنت دست زد.
ماگل : وی …خاکت شوم شاگل جان …برو خیر اس ما بیچاره ها سالها لت سالاری ومرد سالاری را تیر کدیم …مگر مه چاره تره میکنم پیش سناتور صاحب هردو ما یکجا میروم …. بریش میگیم که اگر آسیاب پدرت هم باشد به نوبت اس …حالی نوبت ما کی میرسه که سناتور شویم….
شاگل : راست میگی ..
ماگل : چرت نزد مه وتو اینبار نوبته میگیریم ….ما از او چه کم هستیم …باز نوبت ما که رسید غم تمام زنها ره میخوریم.
شاگل : چی ده قصه زنها ماندی ….مثل سناتور صاحب نودهزار معاش میگیریم…بازمیگیم که ده ای معاش پرده ما نمیشه باید معاش های ما بالا شوه …
ماگل : والله راست گفتی ….
شاگل : اله… اله نود هزار افغانی معاشه که گرفتیم …دگه شیر لالا مره لت نخات کد…بیا خوارک همی امروز بریم.
ماگل : گوش کو شاگل جان …در قدم اول خوده با واسطه بگیر…فامیدی
شاگل :وای خاک ده سرم شوه مه کی ره میشناسم…
ماگل : خیراست بگو…که دوست وزیر صاحب زنها هستی ….
شاگل : اگر شاهد خواست چطور کنم …..
ماگل : شاهد نمیخایه ، برایش نشانی بگو…نشانی تجلیل هشت مارچه بگو …نشانی همین باشه که یک چادر از وزیر زنا تحفه بدست آوردی …
شاگل : واه صدقت شوم ماگل چقدر خوب نشانی …گفتی …
ماگل: بخدا ما از او سناتور چه پس میمانم …کدام کار مهم ما نمیکنم، که سواد بکار باشه یک دست خوده ده مجلس تا وبالا میکنیم ….سرنوشت تمام ملت مالوم (معلوم) میشه .
شاگل : چند دفعه دست خوده بالا کنم….
ماگل: هرقدر که ریس سنا گفت اکر طرفدار کم بود هردو دسته بالا کو سرنوشت ملت تعین و غم تمام زنها را خواهیم خورد. پایان
امکان ثبت دیدگاه وجود ندارد.