جناب آقای اشرف غنی رئیس جمهور و آقای داکتر عبدالله عبدالله رئیس اجرائیه روی سخنم با شماست :
شنیده ام که هر دوی شما تصمیم گرفته اید فردا روز دو شنبه نزدهم حوت 1398 در یک کشور واحد برای دو رئیس جمهور مراسم تحلیف برگزار کنید.
آقایان هوشیار شوید بخود بیایید و صدای رسیدن کارد به استخوان مردم را بشنوید از این بیشتر با احساسات مردم بازی نکنید، از این زیادتر خود و کشور را ریشخند نکنید.
به عقیده من غمناک ترین روز ما مردم افغانستان فردا خواهد بود که دچار همچو حالتی نا عاقبت اندیشانه ای میگردیم، بدون شک وضعیت یک کشور بد تر از این شده نمیتواند.
اینکه کشتی شکسته کشوری بنام افغانستان غرق می شود بشما عالی جنابان بی تفاوت خواهد بود شما باید حکومت کنید حامیان نا عاقبت اندیش شما در عیش و نوش باشند و شما همیشه بالای گرده های مردم سوار باشید.
افسوس بحال شما که بخاطر قدرت به تعامل و عدم ایجاد تنش باور ندارید این حرکت شما عملاً بحران زا است عزت و حیثیت مردم و کشور عزیز ما را در سطح ملی و بین المللی زیر سوال میبرد آیا شما خبر دارید که مردم و قوت های مسلح ما بخاطر دفاع از نظام استقلال و آزادی این سرزمین هر روز قربانی میدهند فقر ، بیکاری نا امنی به اوج خود رسیده مردم افغانستان در فضای نا امیدی به سر میبرند و امیدی برای فردای بهتر ندارند. شرکت های تجارتی و همه سرمایه گذاری ها در حالت سقوط اند مردم فرار را بر قرار ترجیح میدهند.
اما شما بخاطر یک چوکی میخواهید نظام و مردم افغانستان را قربانی اعمال خود خواهانه و جا طلبانه خود کنید بدون تردید مردم همه از آینده خود نگران اند باور داشته باشید اکثریت مطلق مردم افغانستان برگزاری همچو تحلیف ها را مردود و غیر عقلانی میدانند حتی از این حرکت شما خجالت میکشند. عالی جنابان جهان نظاره گر است دنیا به ما چه میگوید ؟
همه میدانیم که اعلان نتیجه انتخابات ریاست جمهوری امسال موج جدیدی از نا امیدی، گرانی قیمت ها و صد ها درد و رنج تازه ای را به درد و رنج مردم ما افزوده است حتی
مردم مسلمان افغانستان در این روز ها بیش از هر زمان دیگری، تحت فشارهای همزمان روحی و روانی، امنیتی، اقتصادی و اجتماعی قراردارند، اکثریت شان در سایه حاکمیت شما بخاطر تهیه یک لقمه نان برای فامیل خود سر گردان اند اما بر عکس در زیر چتر حاکمیت شما هیچ نشانه ای برای بهبود اوضاع دیده نمی شود.
صریح بشما می گویم: کسانیکه صدای خرد شدن استخوان های مردم شان را زیر بار فشارهای روزانه نشنوند، لاجرم باید به شنیدن صدای کوچک شدن کرسی های ریاست جمهوری شان تن دهند؛ این قاعده تغییر ناپذیر تاریخ است باور داشته باشید.
بشما میگویم مردم را مجبور نکنید تا به جاده ها بریزند و علیه حاکمیت شما شعار سر دهند در ضمن از همه مردم افغانستان میخواهم تا از برگزاری دو مراسم تحلیف و دو رئیس جمهور به هیچ قیمتی حمایت نکنند گرچه برای من از هر دو آدرس کارت دعوت رسیده اما به حکم وجدان به هیچ یک از این دو محفل اشتراک نمیکنم چون برگزاری این دو محفل را خلاف منافع ملی میدانم، هر دوی شما باید باور داشته باشید که افغانستان به تعامل ، تساهل و هم پذیری ضرورت دارد نه با خود کامه گی و خود باوری، گرچه میدانم آقای زلمی خلیلزاد نماینده خاص امریکا در تلاش است تا از برگزاری همچو محافل جلوگیری کند تا پیدا شدن یک راه اساسی، از سوی دیگر برایم خیلی درد آور است که دفتر آقای غنی از یک تعداد از مردمان قبایل آن طرف خط دعوت بعمل آورده بود تا در مراسم تحلیف وی شرکت نمایند اما گفته میشود که پولیس پاکستان برای هر یک از دعوت شده گان پاکستانی بنام های علی وزیری و محسن داور اجازه نداده است تا به کابل بیایند و در مراسم اشتراک کنند .
در اخیر از همه مردمان دلسوز به وطن بخصوص از شخصیت های تاثیر گذار استاد عبدالرب رسول سیاف، آقای حامد کرزی رئیس جمهور پیشین، آقای میر رحمان رحمانی رئیس ولسی جرگه آقای مسلمیار رئیس مشرانو جرگه ده ها و صد ها شخصیت های دلسوز و آینده نگر در سرنوشت وطن احترامانه تقاضا مینمایم تا همه جانبه تلاش نمایند و از این بحران فراگیر که فاجعه جبران نا پذیری را با خود خواهد داشت جلو گیری نمایند
خداوند مردم ما را از شر تشنه گان قدرت نجات دهد.