در نخست باید بگویم؛ که آمدن و تسلط شما در افغانستان از هر نگاه غیر قانونی و نا مشروع است. اما بر اساس معاملات قبیلهئی و بازیهای کثیف جهانی، در افغانستان مسلط شدید، ولی فکر نکنید که هرگونه صحبت با شما به معنای مشروعیت بخشی شما باشد. این بحث جدا است.
این نامه را به نمایندگی از میلیونها دختر و زن کشور به شما مینویسم.
۱_ شما به کدام دلیل و بر اساس کدام قانون و منطق بین دانشآموزان دختر و پسر تفاوت قائل میشوید؟ این اقدام پنهانی و آشکار شما برای حذف و نا دیده گرفتن نیم پیکر جامعه، کشور را به جهل و نادانی دورههای دور میبرد که دختر به دنیا آوردن ننگ بزرگ بود و دختران را زنده به گور میکردند. آیا پاسخ شما به پرسش « بای ذنب قتلت » چه خواهد بود؟ آیا پیامبر اسلام نگفته « العلم فریضه بکل مسلم و مسلمه » آیا اسلامیت و مسلمانی شما فرا تر از قرآن و حدیث پیامبر است. نه هیچ قانونی بین آموزش دختر و پسر تفاوت قائل شده است.
۲_ ما دختران و زنان، هیچگاهی به چنین ذلتی تن نمیدهیم، میآئیم یخن شما را میگیریم و میپرسیم چرا چنین اقدامات غیر قانونی و غیر شرعی را ایجاد و اعمال میکنید؟ هیچگاهی از حق خویش نمیگذریم و ذرهی از حقوق خویش را هم به کسی نمیبخشیم. هر چه زودتر به این سناریوی وحشتناک پایان بخشید نه خود و نه ما را به درد سر بیندازید. حساب ما و شما زیاد است، ما تمام حقوق خویش را میخواهیم و این فشار را بالای حکومت نا مشروع خویش اضافه نکنید.
۳_ سران و زمامداران طالبان! لحظهی به خانواده ( زن و دختر ) خود درنگ کنید، آیا چنین ظلمی را به حق آنها برمیتابید یا خیر؟ ما نمیدانیم دختران شما کجایند؟ همرای شان چگونه رفتار میکنید؟ ولی میدانیم در بهترین و مکتب و دانشگاههای دنیا درس میخوانند. شما چطور میتوانید زمامداران خوب باشید؛ وقتی میآئید دختران سر زمین تحت حاکمیت خویش را نا دیده میگیرید. اگر چنین ادامه یابد ما از شما بیزار تر میشویم و انزجار خویش را اعلان میکنیم. این انزجار و تنفر سیلی خواهد شد که تمام کشور را غرق میکند.
۴_ ما خیلی شلاق خوردیم، تن ما پر از زخم است، این زخمها را عمیق تر نکنید. ما بازماندگان شکریه « تبسم »، فرخنده و صدها دختر و زن شلاق خورده و سنگسار شده استیم. این کاردیکه تازه بر گلوی ما گذاشتهاید نابودی جمعی ما را نشانه گرفته است؛ ولی ما میایستیم نمیگذاریم چنین اهدافی در حق ما جامه عمل بپوشد.
۵_ سر از فردا دروازهای مکاتب دخترانه را باز کنید.