مرحوم نصرالله حافظ کارمند رادیو تلویزیون ملی افغانستان ؛ یک عمر در غنی سازی فرهنگ و ادبيات لسان شیرین پشتو قلم زد و گهر نایاب را از بحر افکارش بروی کاغذ ریخت؛ تشنه گان فرهنگی را سیرآب نمود.
او در سال(۱۳۱۰-هش) در ولسوالی چپرهار ولایت ننگرهار بدنیا آمد و به عمر هشتاد سالگی بتاریخ چهاردهم عقرب سال ( ۱۳۹۲ -هش) در شهر کابل جهان فان را وداع نمود. انا الله وانا الهی راجعون
استاد حافظ دانش متداوله را در قریه زادگاهش آموخت وجهت فراگیری تحصیل روانه کابل گردید.
در سال (۱۳۳۱-ش۹ در مربوطات وزارت معارف وقت بصفت استاد شتو در لیسه خوشحال خان ختک به تدرس فرزندان وطن توظيف گردید. وی بعداز یک سال یعنی در (۱۳۳۲ -هش ) نظر به ضرورت راديو که در ان زمان بنام راديو کابل یاد میشد و در پل باغ عموما شهر کابل موقعیت داشت؛ از معارف تبدیلاٌ مقرر گردید.
به نوشتن آثار ادبی و هنري و فرهنگی برای پروگرامهای نشراتی بخش پشتو در خدمت فرهنگیان وطن قرار گرفت.
در ان زمان راديو کابل وقت نسبت عدم ستدیوی ثبت ؛ نشرات مستقيم داشت تمام مطالب راساٌ قرائت ونشر میگردید. متاسفانه آثار نوشتاری مرحوم حافظ در آرشیف راديو افغانستان از آن زمان موجود نمی باشد.
در سال (۱۳۲۹-هش) مرحوم حافط بحيث معاون در مجله پشتون ژغ ارگان نشرات راديو کابل مقرر شد . در بخش نوشتن مطالب ادبی پشتو أثارش در مجله طبع شد.
در سال (۱۳۴۳ هش) وی بصفت معاون تدقق پروگرامهای ادبی و هنري راديو و بعد از آن بحث نویسنده راديو درام و داستان مصروفات داشت.
زمانیکه شعبهء بنام پشتونستان در تشکیل رادیو ایجاد و جنگهای نشراتی علیه پاکستان آغاز شد؛ مرحوم حافظ سروده های ناب میهنی خودرا علیه پاکستان بدست نشر می سپرد.
در سال (۱۳۴۸-هش) راديو کابل وقت با تشکیلات بزرگتر بنام راديو افغانستان تغییر نام کرد و از پل باغ عمومی به انصار وات منتقل و افتتاح گردید؛ نشرات به حجم بيشتر و بزرگتر ارتفا پیدا کرد و ستدیوهای ثبت و نشر از هم جدا فعاليت خوش را آغا کردند ؛ مرحوم حافظ بصفت معاون مدیریت عمومی وزنه تقرر حاصل کرد.
و همچنان پروگرامهای نشرات شعبه ابتدایه پشتونستان به مدیریت عمومی نشرات پشتونستان ارتقا نمود ؛ شادروان امان الله سیلاب شاعر نامور زبان پشتو بصفت مدیر آن مقرر شد از مرحوم حافظ در بخش های مطالب ادبی تقاضای همکار نمود.
این دو شاعر شیرین سخن در نوشتن نظم و نثر با همکاری همدیگر نشرات پشتونستان را ارغنون ساختند.
در سال (۱۳۵۳ -هش) بعد از ده سال خدمت و قلم فرسایی از طرف اداره برنامه های پشتونستان جایزه بهترین شاعر حماسه سراَ شناخته شد. و در همين سال بحث مدير انسجام پروگرامها ی راديو افغانستان تقرر حاصل نمود.
شادروان نصرالله حافظ بعد از یک عمر خدمت در راه فرهنگ و ادبيات دشتو در سال (۱۳۷۳ -هش) به تقاعد سوق گردید. او ظاهراٌ متعقد شده بود مگر در اصل زمانه کار بیشتر برای جمع آور اشعارش مساعد شد و در نوشتن اشعار مصروف گردید.
آثار مرحوم حافظ :
دنغمو کاروان : از طرف راست راديو افغانستان در سال ( ۱۳۵۶-هش) به نشر رسید.
دشمشاد هسکی حَوک دی : در سال (۱۳۵۶ -هش) از طرف اتحاديه نویسندگان به طبع رسید.
تراني : مجموعه از اشعار وی از طرف ریاست راديو افغانستان تلویزیون ملی طبع گردید.
په جاپان کی سلام ؛ دلندو کیسو تولنه او در بیداری غژ در سال (۱۳۴۳-هش) جایزه ادبی پشتو را حاصل کرد. درسباوون نغمی : در سال (۱۳۵۳ -هش) این مجموعه نیز جایزه ادبی را بدست آورد.
ماتوزرونه : اثر خلل جبران را مرحوم حافظ به نظم در أورد.
د اسلام سیاسی تاریخ : این اثر یک کتاب دلچسپ سیاسی مذهبی میباشد.
ویرنی او ستاینی ؛ در این کتاب از شاهان و نویسندگان و شعرای مربوط به آن نوشته شده است.
قصه های خورد سالي حضرت محمد «ص»
د سولی علمبردار ؛ اشعار یست که درباره خان غفار خان سروده شده است.
د پردیسی مینه؛ این مجموعه تجارب زمانی میباشد که مرحوم حافظ عزم سفر حج کعبه کرده بود در بغداد نوشته نموده است.
مرسته ؛ در این مجموعه اشعار زیبای در باره مردم فقر افغانستان و کمک های سره میاشت سروده شده است.
کابل شهید شو؛ اشعار حماسی سوزناک در زمان جنگهای داخلی مجاهدين و قتل مردم بیگناه .
غیرتی ربی ؛ مظمونه شعر یست که در پروگرامهای « شعرونو او عزلونو» از رادیو افغانستان نشر میشد.
هغه شپی چه لمن یی په سینه ده.
د بغاوت شعرونو در باره تجاوز اجنبي ها در وطن.
د اشعارو مجموعه ؛ مجموعه اشعار وی است.
د دشتو ژبی سره دله خواله
پسرلنی توگه ؛ مجموعه اشعار بهاري
د نری نامتو لیکوالانو کیسی ؛ قصه نویسندگان جهان.
پت خزانة ؛ در باره شاعران زبان پشتو.
د نری مشهور شاعرانو
پر هرونه؛ مجموعه اشعار عاشقانه.
خوانندگان گرانقدر ؛
با تذكر اندک از خدمات مرحوم نصرالله حافظ شاعر حماسه سرا ی وطن در همین جا بسنده میشوم زیرا تعریف شخصیت والا « حافظ» از قدرت قلم بنده بعید میباشد. به ساس حق همکاری و احترام و شناخت شخص که با وی داشتم ؛ با ادای حرمت به شخص وی و اشعار حماسی و خدمات فرهنگی او ؛ تحرير را اختتام بخشیده و به روح پاک وی دعا می نمایم.
روانت شاد و مکانت بهشت برین باد
با حرمت ماريا دارو
این متن برعلاوه سایت های افغانی در همان سال در مجله « نشریه زن» که من از جمله نویسندگان آن مجله بودم به نشر رسیده است. ۱۳۹۲ جدی