( احیای گنجینه برباد رفته ) استعداد هنرمندان سرزمین آبایی ماقابل ستایش و تمجید میباشد

امان الله گندمی

توجه  شمارا به  مصاحبه  متخصر  محترم  «امان الله  گندمی» نقاش  افغان  با سید  انور  خبرنگار  بی بی سی در( کابل ) جلب  میدارم. این ظرافت منحصر به فرد تابلوها بود که مرا از نمایشگاه بین المللی افغان_ ترک به کاشانه ای در تایمن کابل کشاند، جایی که یک نقاش برای احیای گنجینه از دست رفته خود، تلاش می کند.    اسم این نقاش امان الله است و اسم خانواده اش گندمی و تمام تابلوهای نقاشی اش ساقه گندم .


امان الله گفت: “در سال ۱۳۴۹ خورشیدی، پدرش شماری از کارهایش را به نمایش گذاشته بوده و محمد ظاهر شاه پادشاه وقت،  هنگامیکه از نمایشگاه بازدید می کرد، به پدرم گفت با این کاری که شما می کنید، خوب است که گندمی تخلص کنید. از آن زمان به بعد همه مارا گندمی صدا می زنند.”پدر گندمی حدود چهار دهه پیش نقاشی با ساقه گندم را در چین آموخت. به کشورش بازگشت و تا امروز با فرزنداش مشغول نقاشی با ساقه های گندم است. آقای گندمی می گوید این سبک نقاشی در کشور های منطقه چندان عام نیست: “پدرم این سبک را در چین آموخت اما نو آوری هایی کرده ایم که حتی در چین هم معمول نیست. به نظر می رسد این سبک نقاشی دشواری‌های خاص خود را دارد. امان الله گندمی می گوید کار نقاشی آنها در واقع از کشت گندم آغاز می شود: “ساقه گندم را از وسط نیم می کنیم، آنرا پاک می کنیم، بعد قیچی کاری می شود. پس از آن اثر مورد نظر را نقاشی می کنیم.”  وقیتکه به تابلو های ساخته آقای گندمی نگاه می کنید، ده‌ها رنگ به چشم می خورد. اما یک اوتوی برقی تنها وسیله ای است از آن در ایجاد رنگ ها استفاده می شود. گندمی می گوید در این سبک، اصلا اجازه نیست که از رنگ های دارای مواد کیمیای( شیمیایی) استفاده شود. تمام رنگ ها از حرارت دادن ساقه های گندم ایجاد می شوند ساقه های گندم را با اتو برقی حرارت می دهیم،  بسته به میزان حرارت، رنگهای مختلفی بدست می آید. « گنجینه تارج شده» در سالهای جنگ های داخلی، خانواده آقای گندمی نیز مجبور به ترک افغانستان شدند وقتی بازگشتند، خرمنی از تابلوهای او که از ساقه های گندم ساخته شده بودند، در آتش جنگ سوخته بود.
او می گوید: “آن تابلوها برای ما یک اندوخته معنوی بود، وقتی پس از دوازده سال به کشور باز گشتیم، هیچ اثری باقی نمانده بود. حدود پنجاه اثر من و بیش از نود تابلوی پدرم به تاراج رفته بود…. مکثی می کند و بعد می گوید، از دست دادن تابلوی ها برایش تکان دهنده بود. پس از بازگشت دوباره به کار آغاز کرد. او حالا توانسته است بیش از سی تابلو تازه نقاشی نقاشی کند
آیا از این پس تابلوهای گندمی، مصون خواهد بود؟.
 امان الله گندمی پاسخ این سوال را نمی داند، او نگران است، اما کارش را ادامه می دهد.