در ملک ماست حادثه تکرار میشود
مردم به زیر تودهءی آوار میشود
فضل شقاوت است عقیم اند شاخسار
نخل امیدهاست که بی بار میشود
اینک دوباره قامت سرو بلند ناز
درچارسوق حادثه بردار میشود
چندی به سوی پنجره بادی نمی وزد
آیا چه شد که روزنه دیوار میشود
گر می رسد نوید رهایی گهی ز دور
در مرز نارسیده که اخطار میشود
انبار غصه کوه ستم نام زندگیست
انسان به نیمه راه ست که بیزار میشود
سرکن سرود فتح “ثنا” با سرور شوق
این شعر مردمیست که تکرار میشود
محمد اسحاق “ثنا”
ونکوور کانادا
امکان ثبت دیدگاه وجود ندارد.