نیلسن ماندلا، رهبر محبوب و مشهور افریقای جنوبی، امروز در شفاخانه یی در شهر جوهانسبیرگ در سن نود و پنج سالگی درگذشت. کسی چی میدانست که یک پسر کوچک دهاتی بنام “روح حلالا” که در زبان محلی به معنای شوخ و بازیگوش است، روزی به نمادی از مبارزه علیه تبعیض نژادی مبدل خواهد شد، او در مکتب توسط معلم اش نیلسن نامگذاری شد و بعد از ختم تحصیلات عالی، مبارزه اش را علیه تبعیض نژادی در کشوری اغاز کرد که سیاه پوستان در تمام بخش ها، حتی تشناب، از سفید ها جدا و حق عبور از سرک های مناطق سفید نشین را نداشتند. ماندلا برای این مبارزه اش بیست و هفت سال زندان عمومی و انفرادی را تجربه کرد، بیست و هفت سال نام او فقط محبوس شماره چهار، شش شش شش، چهار بود. ولی او نام خود را فراموش نکرد، هدف خود را فراموش نکرد، تصمیم خود را به مبارزه متحول نساخت و استوار ایستاد و با بووتا رئیس جمهور وقت مذاکره کرد تا بالاخره بعد از ازادی و شرکت در انتخابات، تابو ها را مثل باور و عقاید پوسیده و کهنه، شکست و از استقامت مبارزه یی که از رنج سیاهپوستان و همنوعان اش الهام میگرفت، شجاعانه برکرسی ریاست جمهوری با فخر تکیه زد. ماندلا میگفت، هیچ کس طبیعتا با تنفر از نژاد، رنگ و پوست یک انسان دیگر به دنیا نمی اید، به او اموخته میشود که از یک نژاد و رنگ متنفر باشد، اگر انسان میتواند بیاموزد که نفرت بورزد…میتواند انرا محو بسازد و به جای ان بیاموزد که چگونه دوست داشته باشد. ماندلا، نتیجه دعای برده های سیاه و رنج رفته بر انان بود، رهبری که امروز بخاطر او هزاران هموطن اش عزا گرفته و گریه میکنند و در اطراف منزل و زندانش به سوگ نشسته اند…و تمام انسانهای ازاده در سرتاسر جهان، سنگینی اندوه وفات ازاده مردی را حس میکنند که شاید هیچ ارتباطی به انها نداشته باشد، ولی بخاطر ازاده گی و صبر و تحمل و شجاعت و استقامت او و تعهد او به مردم و کشورش، به او احترام قایل اند و او را دوست دارند. روحت شاد ماندلا…نامت نیک و زنده برای همیشه در تاریخ.. و شخصیت ات نماد و الهامی برای همه انانی باد که علیه تبعیض نژادی مبارزه میکنند.
لینا روزبه حیدری