عشق تو لحظه لحظه بدل چنگ میزند
چون طفل شوخ هر طرفی سنگ میزند
زاهـــــــد هزار فتنه ای نا کرده میکند
نام از مــــــتاع غیرت و از ننگ میزند
نازم به محـــــــــــفلی که حریفان همنوا
با شور و خنـــــده باده ء گلرنگ میزند
بد بختـــــــــی زمانه ببین ؛ بیسواد شهر
لاف کمال و دانـــــش و فر هنگ میزند
رســــــــم ادب به شان رقیبان ندیده ام
در وقت اشـــــتی سخن از جنگ میزند
از یاد تو ظفر چلـــــــــــمی تازه میکند
نی باده را نهــــــانی و نی بنگ میزند
تاریک – نوشته نذیر ظفر – تکساس میدان هوایی
دلم ز فر قـــــت رخـــسار یار تاریک است
فروغ چـــــون نبود هر کــنار تاریک است
هـــزار مشـــــــعل تا بان کـــنی اگر روشن
شــــــبی فراق بـــدون نگـــار تاریک است
حضور شـــمع فرو زان سر مزار چه سود
برای مــــــــرده درون مـــزار تاریک است
چراغ حوصله بــــاید که تا رسی به وصال
که کو چه های پر از انتـــظار تاریک است
بمـــــثل ســـــــــــایه به دنبــال یار میگردم
به چشم ء خسته من روزگار تاریک است