تاریخ افغانستان از سلطنت مرحوم محمد ظاهر شاه تا حكومت آقاي حامد كرزي گواه آن است که همواره، زنان اين كشور در هر زمان و مكان سرسختانه برای دستيابی به ساده ترين حقوق شهروندی و انسانی خود بي تفاوت نبوده آگاهانه مبارزه کردهاند. امروزه خواست اكثريت زنان اين مرزوبوم ما نه تنها حقوق برابر با مردان بل آنچه كه بعد از تصويب قانون اساسي براي شان حقوق و ارزش هاي انساني رقم زده شده تطبيق همه جانبه و بدون قيد و شرط آن را مي خواهند نه تنها نمايشي و ظاهر نگري، بلكه برمبنای برابری همهی شهروندان، مشارکت سیاسی، دموکراسی در خانه و جامعه ونفی هرگونه جنگ وخشونت تبعيض و بي عدالتي در اين جامعه هستند.
امسال هشتم مارچ در حالی تجلیل می شود که اوضاع سیاسی،امنيتي و اقتصادی وطن ما از سال ها قبل غم انگیزتر و پر تشنج تر است. انتخابات دور سوم رياست جمهوري در راه است، مردم وضعيت را با اميد ها و چالش ها دنبال مي کنند، با گذشت سيزده سال از اين حاكميت كه خود را متضمن دموکراسي و عدالت اجتماعي مي داند هنوز به شيوه قرون وسطايي و هولناك دور از همه ارزش اسلامي و انساني ستم جنسی ، تجاوز، فروش زنان و دختران،خود سوزی و آواره شدن، لت و كوب،لب و گوش بريدن ها نسبت به سالهای گذشته چندين مرتبه افزایش یافته است. در سال جاري قرار احصائیه های مستقل نسبت به سال 1391 چندين مرتبه خودسوزی زنان و همچنان تجاوزات جنسی وكشتن و بستن ها زیادتر شده است.
با گذشت سيزده سال دموکراسی نامنهاد، هنوز هم حضور زنان در ادارات دولتی و مؤسسات علمی، پژوهشي آنچه كه آرزو برده مي شد کمرنگ است. زنان که نيمي از پيکر جامعه ما را تشکیل می دهند اكثريت مطلق شان با کار های درون خانه با عالمي از مشقت مشغول اند. هنوز هم ستم های شوهر و مرد سالاری آنان را مانند برده های قرون وسطایی مورد شکنجه و اذیت قرار مي دهد. تجاوز بر زنان را نمی شود به این ساده گی مورد پرسش قرار داد.
روح مطلب اینست که نه سردمداران اولو الامر و نه آناني كه به حقوق انساني باورمند اند به دنبال اين قضایا وقت خود را مصرف می کنند. شايد امسال هم، همچون سال هاي گذشته، در روز هشتم مارچ زنان با شرف افغانستان در گوشه و كنار اين كشور در سخت ترين شرايط و در معرض اهانت و خشونت، روز جهانی زن را در چهارديواری تنگ خانههاي شان اگر اجازه يابند برگزار خواهند کرد. در حالي كه قانون اساسي وثيقه ملي مردم ما حقوق برابر و يكسان با مردم را براي زنان نيز تسجيل كرده است اما درافغانستان، زن ازنگاه بعضي ها كه باور هاي قرون وسطايي دارند جايی نداشته وندارد۰ فرياداعتراض شان رابرعليه همه بي عدالتي ها كه توسط مردان چماق بدست هر روز سر كوب توهين و تحقير مي شوند كسي نمي شنود. ازنگاه ما،هشتم مارچ روزاعتراض به همه قوانين زن ستيزوسنت های ضد زن بايد تجليل شود دراين روز نه تنها در كشور ما بلكه درهمه جای جهان اعلان شود،آزادی زن،آزادی جامعه وهمه گان را با در نظر داشت ارزش هاي اسلامي و قانوني به دنبال دارد ماضمن گراميداشت اين روز وتساوی همه انسان ها درپهنه جهان، خواهان آزادی وبرابری زن ومرد درتمام شئون زنده گي اجتماعی هستيم۰ ما رهايی زنان جامعه ازستم مرد سالاري ونابرابری های اجتماعی وقوانين ضد زن وآزادی اجتماعات زنان درافغانستان رادرهرشرايط وبه ويژه در روزجهانی هشت مارچ را دیگربار،خواستارمی باشيم و هر گونه ظلم و نابرابري را محكوم مي كنيم در حالي كه هرگونه فشار به زنان مستحق و با ديانت را قویاً محکوم می کنیم و برابری زنان ومردان را درهمه شئون
زنده گي ومحیط کارواجتماع در چوكات قانون نيز مطالبه مي كنيم.
گراميداشت از اين روز گراميداشت از روز بیداری وهمبستگی بین المللی زنان سراسر جهان، روز بزرگ داشت خاطرۀ قربانیان راهپیمایی مسالمت آمیز زنان کارگر درشهرنیویارک در سال ۱۸۷۵ روز پیکار قهرمانانه و غرورآفرین ميلیون ها زن آگاه و رزمنده بوده كه هر سال در سر تا سر جهان تجليل بعمل مي آيد افغانستان نيز جز خانواده جهان بوده كه همه ساله اين روز را تجليل مي نمايد .