٭٭٭٭٭٭٭٭٭
از قــول مگو با مــن ، من دختــر افغانـــــم
غيــرت بودم ميــراث ، از عہد نيا کانـــــــم
در خواب پــرستــم من ، ان خاک زر افشانم
چــون سرمـہ بہ چشمانــم ، من دختر افغانم
گر پشت خميدہ ستم يا پيکر لــــــزانـــــــــــم
با عشق وطن گويــا ، ھـر لحظہ من جوانــم
در بيکسی اين شہــر ھر مشکل خود را من
آسان می نمايــم بـا يــــاد عــزيــــزانـــــــــم
در سر چو گران دارم ھر رســم و رواجشرا
يادش کنـــد بيمارم ، من دختـــر افغـــانــــــم
از بس کہ نازنيــن است خاکش را ببوســـــم
قدرش را بــہ دل دارم ، مــن دختر افغانـــم
در مــرگ وطنــدارم ھر لحظہ بہ سوگم من
غم ميفــشردد قلبم ، من دختر افغانــــــــــــم
کـو مجمر سوزان در کابــل زيبــــايــــــــــم
تا پيکــر خود را مــن انجا بســوزانـــــــــــم
از درد ھمی نالنــد ، ھم مسلـم و ھم ھنــــدو
با درد ھمــا امشـــب من اشک برافشانــــــم