خدایا من نمیدانم به علـــم خود تو میدانی»
زنسلِ آدمی پیــدا شـــــده، درنده حیوانی
بنامِ حـُریت قتل بشـــــر بر هر طــرف جـاری
زدست وحشی یِ دوپای،آدم خوار ویا جانی
به هر سو جوی خونِ مردم بیچاره جاری است
ندارد هیــــچ مظلـــــومی درین دنیـــا نگهبانی
بشر اندر حصار وحشت وظلــم وسیه روزی
جهـان با این همه وسعت،برایش گشته زندانی
به بُرما لشکــرِ ابلیس بودا، دوزخـی افــروخت
مواد سوخت آن از گوشت وپوست هرمسلمانی
در آن دوزخ نه تنهـا پیرمرد وپیرزن سوزند
به آتش افگنند هر مادر وطفلش به پستانی
به شام ومصرولیبی وعراق و یا یمن اکنون
هجــوم خیل کفتـــاران وحشی وبیــــابانی
به میلیاردهای دالرسالیانه هر کجا بینیم
کنند مصـرف برای قتـل انسانها وویرانی
ودر هر گوشۀ دنیا به ملیونها کسان هر سال
به حسرت جان دهند از بهر آب و لقمۀ نانی
بسی از خلق مظلوم جهان حیران وسرگردان
نمی یابند رهی تا وارهنـــد از این پریشـانی
بشربا حذف «ب» ازاسم خود، شَرگشته است حالا
نمـــی یابی در او احســــاس انســانی ووجـــدانی
به دنیائیکه غُول پست سرمایه خدا گشته
به زوروزر وتزویر می دهد فرمان سلطانی
عَلَمداران کفروشرک وتزویر وریا هرجا
تجاوز میکنند بر مال ویا ناموس انسانی
به مندیل سیاه ووریش پهن وکسوت دینی
سر ازتن ها جدا سازند بنام دین به آسانی
به ایران وعراق وشام ومصرولیبی ولبنان
جنایت میکنند با نام شرع و حکم قــرآنی
مسلمانان بدست کفر ویا مزدوراستعمار
به بیرحمی شوند اعدام ویا تبعید وزندانی
گله از مردم بی دین ولا مذهب نمی باشد
بسی درد از دروغِ آنکه دارد لاف ایمانی
تعصب بر مسلمان دین ومذهب گشته و افسوس
تفَـرعن بین که ایرانی فروشد، او به افغـــانی
به جای امر و فـرمانِ خدا و حکم پیغمــبر
حکـومت میکند بر مسلمین احکام شیطانی
ز بوبکر وعمر، عثمــان وحیدر نیست آثاری
ویا از حکــم وعــدل بی نظیــرِ «عُمـــر ثانی» (۱)
ز طارق یا صلاح الدین ایوبی ویا فـــاتح
نمی باشد خبر گویا نبوده هیچ دورانی
دگر از سعدی شیرین سخن پند ونصیحت نیست
ویا از صـائب وعطـار ومــولانــا وخـاقــانی
بسی بیدل شناس اما زاهل دل سراغی نیست
نمی بینی چو بیــدل کس، به آئینَ سخنـدانی
زسینا وسنائی حکمت واخــلاق ودین داری
مسلمانان سپردند جمله را در طاق نسیانی
ندارد نا خدا، این کشتیِ بشکستۀ امت
درین امـواج بحـرِ بیکرانِ تُنـد و طوفانی
خـــداوند ! تو خود رحمی نما بر حال این امت
سحر گردان بمظلومین تو این شبهائی ظلمانی
«عزیزی» دائماً خواهد، زذات حضرت بیچون
نگهــــدارد همـــــه مارا، زراه زشت نفسانی
پایان
محمد عزیز (عزیزی)
ساعت بعد از سه شب۰۳:۱۵
۱۸ جوزای سال ۱۳۹۴ هجری شمسی
برابر با :۰۸-۰۶-۲۰۱۵ میلادی
یاد داشت:
(۱) – عمر ثانی – مراد از حضرت عمر ابن عبدالعزیز خلیفه عادل اموی است